Gisteravond voor het laatst lekker op het strand gegeten en de zon in de zee zien zakken. In slaap vallen met het luisterboek en om 7 uur wakker. Het wordt een weinig inspirerende dag.
Al besloten dat ik de laatste 10 km ga wandelen dus stap na een paar haltes uit de metro. Bij het eerste beste koffie huisje neem ik een cafe con leite, 1€. Wat ga ik deze gezelligheid missen.
De wandeling is een lange rechte weg met kasseien en redelijk wat verkeer. Hij volgt de snelweg en er valt weinig te zien en te beleven. Deze keer geen gele pijlen maar heel af en toe een pelgrirm richting Santiago zodat ik weet dat ik goed loop. Ook schijnt de zon nu vol in mijn gezicht en ik heb spierpijn in mijn bovenbenen van de 120 treden omhoog gister in het klooster, hoge treden. Ik loop het er maar niet uit. Dan is daar ineens het Santiago kerkje in Labuche, het kerkje waar mijn tocht begon, ik herken het meteen en loop ernaartoe. Alweer staat de deur op een kier en nu maak ik wel een foto. En alweer slaat de klok als ik weer op weg ga.
Geen bankjes geen schaduw geen cafeetje best saai. Het enige wat ik weet is dat het vliegveld steeds dichterbij komt want de vliegtuigen vliegen mijn hoedje er bijna af.
Eindelijk bij mijn hotel heerlijk. Ik douche het zweet eraf en hoef niet te wassen. Ga maar gelijk voor het eten, menu de dia zijn de lekkerste vis kroketjes ooit gegeten ook de cheese/ kokostaart toe is jammie. En het is maar een heel simpel cafetaria lokaal.
S avonds in het hotel begint iemand Nederlands tegen mij te praten en is het een medepelgrim op de route ontmoet. We drinken samen een biertje en wisselen avonturen uit.
Het vliegveld is 10 minuten lopen dus hoef niet supervroeg op. Ik heb zin om naar huis te gaan en nog heel lang van dit avontuur te genieten.
Het was heerlijk en ondersteunend dat ik zoveel volgers had, ik zag altijd uit naar de reacties. Wandelen alleen is wonderlijk, je raakt in een cadans waar je hoofd leeg raakt en je hart open. Kijk alsof je het voor het eerst ziet! Liet mij mooie fotos maken. Ik heb genoten en jullie mochten een beetje mee genieten maar het is altijd beter om het een keertje zelf te proberen ( zonder maar......, er is altijd wat)

Geschreven door Inge.gaat.wandelen