Woensdag en voor deze trip onze laatste stop in Turkije. Vandaag legt de MS5 aan in Marmaris in de provincie Múgla

Marmaris is gelegen in een besloten baai, aan de Lycische Kust, vlak bij waar de Middellandse Zee en de Egeïsche Zee elkaar ontmoeten. Het Griekse eiland Rodos is vanaf de zeekant van de baai met helder weer te zien. De stad heeft een uitgebreide jachthaven.
In 1958 werd Marmaris bijna volledig verwoest door een aardbeving. Alleen de citadel en de historische gebouwen rond het citadel bleven onbeschadigd, van de oudheid is hier dus nauwelijks nog iets te zien. Het enige wat mog te zien is, is de citadel.

Wauw! Mooi wakker worden hier, dat was mijn 1ste gedachten toen ik de gordijnen opendeed, een en al groene heuvels waar ik ook keek, even het balkon op.

We liggen meteen aan de jachthaven van het centrum en daar ging ook onze wandelroute van vandaag van start.

Eenmaal het douanegebied uit loop je meteen een mooi,nog vrij nieiw winkelgebied in Netsel genaamd, met veel wat duurdere merknamen als Vogue en Dior, verder ook wat juweliers.

Wat we hier ook aantroffen was de enige en dat verbaasde mij wat, Starbucks, miet een maar ietsje verderop nog eentje.
Wij hadden de lekkere cappu met het mini Mein Schiffchocolaatje al gedaan dus, verdergewandeld langs de jachthaven waarna je meteen het (toeristen)winkelgebied in liep.
Wat we meteen tegen elkaar zeiden was, dat dit van alle turkse plekjes die we aandeden wel de meest sfeervolle jachthaven is, vooral denken we, om 's avonds lekker te flaneren en eem terrasje te pakken.

We liepen eerst old town Marmaris door, met weer zo'n geweldige bazaar 🤪 em gelukkig ook eem deel "normale" winkelstraat, gevolgd door weer eem jachthaven met een promenadelook, ook opvallend veel groen.

Al hadden we wat geld uit willen geven, hier valt voor ons niks te halen, zwlfs geen nep-Chloe-tasje wat ik al in de eerste de beste winkel in Kusadasi had gezien. Ook geen tof t-shirt of zo voor Cor, nee fijn om aam onze stappen te komen maar om te zeggen " shop till yoi drop" NOT!

Teruggelopen naar jet oude deel en even de steegjes naar en van de citadel gelopen.

Wel stond de zon alweer inmiddels alweerhl hoog aan dun hemel en zijn we teruggelopen naar Netzel em bij Starbucks wat gedronken.

Cor had zich voorgenomen de laatste Turkije-stop dûrum te eten dus weer de gezellige jachthaven opgezocht waar de door een goedgeluimde propper op zijn terras werden uitgenodigd, " hè buurman, iets lekker koels drinken?"
Van deze kerel was het vermakelijk leuk om te zien hoe hij de voorbijlopende toersten aansprak.

Cor heeft zijn dûrumpje daar verorberd met een Efes en ik weer een tosti.
We zijn daar lekker een iur of andwrhalf.blijven hangen, zo'n leuk personeel en netjes.
Kregen ook gezelschap van een katje, die al miaiwend zowat het eten van Cor's bord jatte, en hij bleef na een stukje vlees natuurlijk onder zijn benen liggen voor meer,, evenlater kwam.nr 2 er gezellig.bijliggen.

15:30 uur
Nu zijn we alweer even bij dun Außenalster.en zitten lelker bij te komen van onze ausflug am eigene faust.

Na de siësta lekker weer naar Atlantik voor de "havenhap", lekkere turkse Adana kebab, dat hebben we al gezien.
Daarna nog geen plannen.

Waar we wel een bwetje van balen is dat.de.kofferlabels voor morgenavond al op het bed lagen, wel lagen onze dekbedden in de vorm van een ❤️.
Aaah nee, het is goed prima zo
Tijd van gaan, is zowat gekomen.....

Morgen, onze laatste stop, van deze SUPERreis Santorini.l, maar eerst nog de avond!

23:15 uur op ons balkon.
Vanavond schafte de pot; voor Cor een leverhapje wat ie maar snel.weggespoeld jeeft met zijn pilsje, de Haven-hap Adana Kebab en voor mij champignoncremesuppe en een stukje rundsvlees(vd rug) met aardappelgratin zwiebelenchutney en boontjes met spek, het toetje een chocoladetaartje met iets van caramel.

In de Studio had een voor MS nieuwe zangeres haar première met een solo musicaloptreden. Haar naam is Maria Lacka.
Ze zong stukken uit musicals van de 70er jaren zoals West Side Story en Cabaret. Aan de zucht van verlichting na haar laatste nummer te horen, jad ze hiervoor toch wel spanning, begrijpelijk. Ze deed het niet slecht, beel beter dan toen we haar in de allereerste show hoorden zingen, bij ons vertrek vanaf Kreta, de 13de.

Verder was er later nog een show in het theater met nummers van Queen door de Foreigners gezongen, maar ik wilde Cor geen 2 x op een avond naar een optreden laten gaan luisteren waar hij niks om gaf dus maar wat gedronken in de Tui-bar waar het personeel van het pooldek weer stonden te shaken en Deni en Ali de boel weer lekker aan de gang hielden. Dit keer liep de.een zgn te filmen, de ander hield de.verlichting.erbij en een derde, waar ik de naam.niet van weet, wenstte iedere een fijne avond, met goeie sex en zegende de gasten met alcohol(niet echt natuurlijk) jezus, die maken van hun werk af en toe echt een schouwspel, superleuk, een optreden dat niet innhet dagprogramma opgenomen is, zeg maar. Knap maar je moet zelf de slingers hangen wanneer je in principe een 7daagse werkweek hebt. Zo af en toe zien we wel crewmembers ook even in de winkels aan de wal, maar dat zijn de uurtjes tussen de lunch en het diner.

Nog even gekeken hoe het in dun afdáánsbar was, maar daar kwamen we als 2de koppeltje binnen.....even aangekeken met een drankje en dus maar lekker naar ons huiskamertje op zee teruggegaan waar ik nu dit verslag zit af te maken, en Cor sterren zit te tellen en wat op zijn mobieltje zit.
Außenalster was zo winderig dat Cor daar liever niet ging zitten vanavond.
Lachen is wel, en dat hebben we natuurlijk al vaker op meerdere plekken buiten gehoord, het krekelgeluid op zee. Echt in eerste instantie ga.je op zoek naar sie beestjes terwijl je wel weet dat ze er toch niet kunnen zijn, totdat je je beseft dat jet vast wel een opgenomen en afgedraaid geluid moet zijn.

Geschreven door HelenCorso2017