Dinsdag 17 september en zoals de titel al verraad, voor Cor en mij is het vandaag een dag die ons mee terugneemt naar half september 1993 toen we elkaar zo'n 2 maanden kenden en we besloten samen op vakantie naar de zon te gaan.
We boekte hotel Korumar voor een week en nu ik dit verslag aan het typen ben, zitten de op het achterdek, jaaaaa bij Außenalster Bar und Grill met een drankje máár nu met uitzicht op "ons" hotel van toen, echt superleuk!
Cor herkende het vanmorgen meteen toen we op weg naar het ontbijt in de diamant, over het dek daarheen liepen.
Toen lag het hotel een beetje geisoleerd van het centrum en niet dat ze het ineens verschoven hebben in al die jaren maar er ligt nu een jachthaven en een wandelpromenade tussenin, een hele verbetering!
Maar, terug naar vandaag.
Het ontbijt voor Cor werd dit keer een omelet met bacon en ik wilde eens "Egg Benedict" proberen, natuurlijk met een sneetje artisanbrood. Lekker.....
Ook vandaag gingen de oogjes om 08:00 (gelukkig wel) weer open, net als bij mij de afgelopen dagen steeds het geval is en hoe stil ik ook probeer te zijn, Cor wordt wakker van mijn geméukel.
Dat is dan ook de reden dat we ook vandaag weer lekker op tijd aan de wandel konden gaan.
We checkte zo tussen 09:15 en 09:30 uit om voet aan wal in Turkije te zetten.
Ook hier heeft het cruise-virus er inmiddels voor gezorgd dat je eerst door een winkelcentrum wandelt voordat je in het dorp komt.
Wij besloten eerst maar eens rechtsaf te gaan om zo het Duiveneiland, aan te doen.
Even wat google-uitleg over dit eilandje:
Pigeon island of Guvercin Ada.
Dit kleine eiland is niet alleen representatief voor Kusadasi maar heeft zeker ook een geschiedkundig element.
In de 13de eeuw werd het gebouwd als fort en had een bijzondere betekenis in het Ottomaanse rijk, het werd toen Piraten Politie Station genoemd.
Het was Hayreddin Barbarossa de het volledig afbouwde als kasteel(citadel) in 1533.
In 1957 werd het met het vasteland verbonden dmv een brug.
Het staat ook sinds 2020 op de Unesco World Heritage-lijst als een unieke populaire plek voor zowel locals als toeristen.
Voordat we het eilandje opliepen, kon de dag van dit kattendametje al niet meer stuk. Overal katjes( logisch wel, want er wordt op de kade/brug voor het eiland volop gevist) en ik kon zelfs met een moederpoes en haar schattige kittens kroelen, er liepen er echt veel rond daar.
Maar goed, daar kwamen we niet voor....
We liepen een rondje eiland en zijn toen old town Kusadasi ingelopen en jahoor, hier was nog steeds dezelfde(ik was en ben niet echt fan) bazaar met allerlei nep-merk-artikelen en kledingwinkels met echt zó 1993, allerlei soorten leren jassen e.d en dan ook nog met afschuwelijke opvallende en drukke patronen, net als toen. Verschil met toen is dat ze toen "in" waren en je alleen nog keurige effen exemplaren had. We hebben er toen beide een op maat laten maken die na de pas-sessie met een taxi afgeleverd werd bij het hotel, en nu, nee dank je, wij slaan over 😂.
Wat ook nog niet verandert is, zijn de opdringerige mannen voor de winkels, vreselijk maar begrijpelijk want met zoveel concurrenten moet je wel, hoe verdien je anders de kost?
Ook de horeca-ondernemers loopt nog steeds te roepen dat je bij hen moet zijn voor je bakkie koffie. Uiteindelijk maar ergens gaan zitten en ondanks dat je eerst in het duits wordt aangesproken omdat ze weten dat het duitse Mein Schiff vandaag hier aanlegt, herkennen ze ons dan als nederlanders en zijn ze veelal in ons landje geweest, hebben ze er gewerkt of zijn ze er zelfs getrouwd. Dit was het geval met degene waar wij koffie dronken, hij was in brabant getrouwd, in Uden vertelde hij en was nu weer naar hier teruggegaan.
Overigens betaal je hier nog in lira dus geen idee wat we betaald hebben.....
Nadat we nog wat door de winkelsstraten gelopen hebben, en ik eigenlijk geheel tegen mijn principes in, een (nep) MarcJacobs-tas had gekocht vonden we het welletjes. Reden waarom dan toch deze fake-tas? Ik had mijn zinnen nl allang op een tas van denim gezet en een waarin ik mijn dagelijkse kostje voor de lunch in mee kon nemen, dus toen ik deze Tote-bag ergens tegenkwam en dit exemplaar voor de helft van wat de eerdere winkel vroeg, dit, omdat het seizoen op z'n end liep, aangeboden kreeg (en ik bij de 1ste dus nog twijfelde of ik uberhaupt wel een nepding wilde en dan ook nog voor een "artelijke" prijs), toch overstag gegaan, om maar in vaar-termen te blijven. Én dit keer geen sund van gemôkt en ben hem meteen gaan gebruiken, serieus 😱, ze staat al op een foto als bewijs.
Eenmaal de " ammol van hetzelfde" winkeltjes beu, zagen we dus de eerdergenoemde slenterboulevard, deze bewandeld en wat foto's gemaakt.
Zo tegen 13:00 uur na een drankje aan de boulevard, het schip weer opgezocht, de warme schoenen ingewisseld voor flipflops en voor kleine lunch van het buffet gekozen. Dit keer woknoodels met wokgroente en mini-loempia-tjes, yammie......da's voor herhaling vatbaar!!
Exjt, het eten aan boord is voortreffelijk.
Inmiddels onze dagelijkse" lekker even uit de zon-moment", jawohl im Außenalster Bar met voor Cor wel, maar voor mij geen echt drankje( spa rood met een beetje limoensap erin bedoel ik dan ipv wel wat echt lekkers) achter de rug en nu siësta in de kabine. Cor heeft zijn Doorneroosje-moment en ik typ dit en heb eerder al even op 't balkon in de "en C" zitten lezen.
Het is alweer over zessen dus zometeen lekker opfrissen en op naar ons avondprogram.
Buiten de keuze waar te gaan eten, staan er 2 leuke dingen gepland deze Kusadasi-avond..Een ervan gaan wel zeker doen, het Musical Gala "mit Aladdin durchs La La Land in het theater. De andere, Hayo de Meer met "The 80's are calling" wat ook leuk klinkt, hopen we de volgende week dan te kunnen gaan meemaken, geen idee wat dit inhoud hoor?
Tuurlijk staat er weer een lounge DJ in onze favo bar of is er live muziek van de band "the Foreigners" maar die lopen we dan misschien wel tegen het lijf, geen idee. Wat we zeker NIET zullen gaan meemaken is een optreden van een Shanti-koor, nee geef ons dan maar de Disco-nacht mit DJ Mark.Ook soms niet helemaal ons genre, maar hè Helene Fiecher en 80er jaren gay-is-okè-muziek is dan altijd nog meer ons ding én ondanks dat DJ Mark in eerste aanleg wat moeilijk keek van de week, draaide hij op ons verzoek toch Bruno Mars! Wel meteen het hele repertoire achter elkaar, maar wij klagen dan niet......
Zoals je kunt lezen, en voor hetgeen wij een beetje huiverig waren, dat we op deze trip ( met een relatief onbekende rederij én een veel kleiner schip dan waarmee we eerder op zee waren), is ook hier aan boord voor ieder wat wils.
Moet wel eerlijkheidshalve zeggen dat het "nivio" van de zangers van het ensemble wel wat te wensen overlaat (we hebben ze gisteren de Abba-medley horen zingen 😉) maar hé, niet iedereen kan zo verwend zijn als wij qua zangniveau tenslotte, meej ons fèn femilie, of we het nu over een nichtje die hoofd-,en bijrollen op het amateurtoneel" hebben of, over een ander nichtje welke als "Prof" zingt, of wanneer we met z'n alle als femilie een liedje kwèèken, wij zijn sowieso (des ôk duits) gezegend meej zoetgevoice-de stemmekes, of nie.....?🤣🤥
Afijn, genoeg gezèèver voor nu, ik ga de badkamer opzoeken en in de kast neuzen wat ik zometeen weer als OOTD (outfit of the day of in dit geval, wat we als OOTN(night) zullen aandoen.
20:15 uur zitten we in de Tui-bar voor één warme koffie met shotke voor mijn ventje en één Kalter cappuccino, die mij gisteren goed bevallen is.
Wel natuurlijk nog wat liffelafjes gegeten voordat we de bar in gingen.
We bestelde in Atlantik voor Cor dit keer soep en voor mij een "mindfuck-starter" nl creme brulée van geitenkaas en pistacionootjes, zo raar, je ziet een toetje en het is ook koud en heeft eenzelfde stuctuur als het bekende toetje maar dan....proef je kaas met gesmolten honing, en dat was me een partij lekker....
Allebei daarna pasta, resp bolognese en carbonara en als toetje alletwee Pastel de Nata met aardbeienslagroomtoefjes.
22:30 uur nu en net het theater uit, uitwaaien met een dranlje en napraten over het Musical Gala van daarnet.
Heel eerlijk......dat viel glad niet tegen, nee de show was gewoon dikke prima.
We gingen via Alladin met " Never had a friend like me", naar Tarzan, met " Du bist in mein hertz" met tussendoor dansen in de sfeer van La La Land, waarin goed gebruik werd gemaakt van een bewegende buhne en dans gecombineerd met acrobatiek.
Zelfs durden ze het aan liedjes uit Frozen 2 te doen én zelfs "Lass es loss" uit Frozen 1, werd.gezongen, wel alleen het couplet en met de 4 solisten allen tegelijk maar, ze doen het toch maar. Nee, complimenten voor deze show!!
Geschreven door HelenCorso2017