Woensdag 2 september 2020

Vanmorgen zo omstteek 08.15 uur lekker wakker geworden en na het ontbijt op pad richting Kurfustendam waar we na een flat-white-koffie besloten de Hop-on, hop-off bus te nemen om een indruk te krijgen hoe Berlijn in elkaar steekt.
Na WOII was Duitsland en ook deze stad in 4 b3zettingszones verdeeld:een Amerikaans, een Brits, een Franse en een Sovjetzone. De eerste 3 maakte vanaf die tijd deel uit de BDR of West Duitsland en de 2de de Russische zone was deel van de DDR, Oost Duitsland. Tussen beide delen in Berlijn liep dus de zwaar bewaakte Duits-Duitse grens, de Berlijnse Muur, welke West-Berlijn volledig omsloot!

De eerste route start op Kudamm, en rijdt langs o. a Potsdamer Platz waarna wij vervolgens zijn uitgestapt bij het wereldberoemde en voor ons de derde en laatste in de rij van grensposten: Checkpoint Charlie (C).
Dit stukje Berlijn spreekt meteen tot je verbeelding, de plek die je zo vaak gezien hebt op tv en over gehoord en bijzonder hier nu zelf te zijn. CC was de controlepost tussen de Amerikaanse en Russische sector, doorgang Friederichstrasse. Tijdens de Koude Oorlog werd de post symbool voor zowel de scheiding, als voor de vrijheid. In oktober1961stond als gevolg van een poging van de leiders toen om de macht van de westelijke geallieerden te beperkte hier enige tijd Russische en Amerikaanse tanks met scherpe munitie tegenover elkaar, wat uiteindelijk met een sisser afliep. De beelden hiervan staan nu weer even op ons netvlies. Nadat de Muur officieel geopend werd is dit checkpoint opgeheven en werd het op 22 juni 1990 gesloopt. Symbolisch werd er in 2000 een exacte kopie van het oorspronkelijke wachthuisje neergezet.
Wat dan wel weer typische de tijd van nu wwwrgeeft,is dat als je een foto maakt van dit historische stukje Berlijn, je meteen de welbekende hele M van de ons aller ellende McDonald's niet over het hoofd kunt zien, jammer eigenlijk.

Na CC zijn we de blok rondgelopen om bij Topographie des Terrors te komen. Dit is nu een een documentatiecentrum over het naziregime waar eens tijdens 1933 en 1945 het hoofdkwartier van de Gestapo stond. Hier zie je ook nog steeds een origineel stuk van de muur.
Wat even verfrissend leuk was waren enkele Trabatjes van de gelijknamige toeristentours hier in de stad, een van de populairste activiteiten.

Volgende stop was Gendarmenmarkt in de wijk Mitte, met aan de ene kant de Franzosischer Dom, en aan de andere kant de bijna identieke Deutsche Dom en in ht midden das Konzerthaus. Dit plein dankt overigens zijn naam aan een Franse kazerne die hier eens zat.

Op Alexanderplatz wat in de DDR-tijd het geveerde centrum werd gemaakt door de overheidsgebpuwen van toen en waar nu nog steeds de bekende Fernsehnturm als groot trekpleister staat, zijn we overgestapt op de 2de route via de Karl Marx-Allee op weg naar East Side Gallery, met zijn 1,3 km, het langste nog in tact zijnde stuk van de Berlijnse Muur. Dit stukje geschiedenis ligt parallel aan de Spree, de natuurlijke grens.
In het voorjaar van 1990, een paar maanden na de val van de muur, zijn 118 kunstenaars gevraagd hun visie van vrijheid op de muur te tekenen, hiermee is dit stukje muur het langste kunstwerk ter wereld.
Het bekendste stuk is Kuss der Geschichte, van Dimitri Vrubel, een tekening van Breschnew en Honecker in umarming, oftewel elkaar kussend!
Tegenover dit stuk geschiedenis is in 2008 de Mercedez Benz Arena weggezet, schril contrast met de overkant.zeg maar want dit is een multifunctionele arena met muziekcentrum, waar zo'n 14.000 personen naar basketbal-, of ijshockeywedstrijden (resp. Alba Berlin en Eisbaren Berlin) kunnen kijken en waar 17.000 toeschouwers van concerten kunnen genieten.

En toen...... Toen begon het te regenen, nou ja regenen das een understatement!
Van ellende maar op de bus gestapt in de hoop droog te kunnen blijven maar, helaas, op Alexplatz moesten we overstappen op de eerdere route en daar konden we nergens schuilen. Cor mocht onder het parapluutje van een van de poppers van de bus en ik bij een Nederlands.vrouwtje maar, het ging zo te keer dat we binnen enkele minuten tot ons onderbroek toe nat geregend waren, lekker ook voor in de bus terug, brrrrrrr.
Heel de rit terug genoten van de Nederlandse uitleg van wat we nog tegenkwamen onderweg, en waarvan we alleen de ambtswoning van de Duitse Bondspresident, Slot Bellevue konden herkennen.

Uiteindelijk uitgestapt bij ons beginpunt, Kudamm en snel binnengegaan bij Der Burgermeister, nee niet in de vorm van de persoon maar een hamburgertent, rip van collega Srijn, en van hem weten we dat wanneer hij zegt dat.ergens het eten goed is, wij dat ook vinden en..... Hij had wederom gelijk, wat een meesterlijke burger zeg, heerlijk!

Hoewel we nu weer in het winkelgebied waren maar we het inmiddels erg koud hadden door ons natte kleren, maar meteen, door de nog steeds naar beneden vallende natte pleurisregen, naar het hotel gelopen en daar snel onder een warme douche gaan staan...

Buiten is het nu nog steeds een enorme puinhoop, vandaar nu dit uitgebreidde blog, en zometeen maar genieten van een, met veel liefde gehaalde dit keer zowel letterlijk als figuurlijk bakkie troost!

Iedereen beloofd voor morgen wat beter weer hier dus...... 🤞🤞🤞.... Dat we morgen wat meer lopend kunnen gaan genieten van alle moois wat deze historische stad te bieden heeft.

Tjuus Truus, bis morgen! C&H

Geschreven door HelenCorso2017