Von Wolfsburg nach Berlin

Vandaag dinsdag 1 september 2020 de dag dat ik Helen, 25 jaar geleden bij onze baas begon aan mijn politieopleiding, zijn we na 't ontbijt op weg gegaan naar Berlijn, maar eerst nog gestopt bij 'n klein VWmuseum van een particuliere stichting ook in Wolfsburg.
Wel leuk om even 'n klein uurtje een rondje te maken maar daar is alles wel mee gezegd. Het leuke eraan in dat je met 'n goed gevoel weer weggaat, omdat je weet dat je door de entreeprijs te betalen een groep Vw-fanaten gesponsord hebt zodat ze, weer 'n mooi exemplaar kunnen opknappen. Momenteel stond er een T1 in de gezamenlijke garage bijvoorbeeld.

Afijn, zo tegen 11 uur dan maar op weg naar onze volgende stop en thuishaven voor de komende 4 nachtjes, Berlijn.

Onderweg was er ruimte voor mijn chauffeur om zo heel af en toe 't gaspedaal naar beneden te duwen zodat we, waarover altijd gepraat wordt als je het over de Duitse, autobaan hebt, even een stukje boven de ons normale snelheid te rijden. Vaak kon dat ook niet omdat er ook in dit land veel van A nach Besserstukken zijn met hier en daar stop und go-verkeer zoals ze, dat hier op de radio noemen, wat op zich niet erg is, we hebben tenslotte vakantie!

Hoewel ik bij het inlezen ter voorbereiding op deze stedentrip nog had op gezocht wat we onderweg zouden kunnen tegenkomen, gingen we bij toeval voor 'n kop koffie bij Helmtedt - Marienborn van de snelweg en vielen ons de vele hoge palen met enorm veel lampen erop op. Bij het uitstappen zagen we dat we gestopt waren bij Checkpoint A (Alpha) de eerste grensovergang van West naar Oost Berlijn welke vanaf 1945 tot 1990 alszodanig functioneerde.
Samen met ons bekertje koffie maar een kijkje genoemd, bizar hoor.... De vele kleine hokjes waar je je paspoort moest laten zien zijn nog iets van normaal aar overal die hoge palen met verlichting en een commandoposttoren geven je toch wel even kriebels, je begint je nu te realiseren dat onze bestemming toch wel een bijzondere ervaring zal zijn, een mix van mooi en bizar verwachten we.

Enige tijd later rijden we de Ringweg van Potsdam naar Berlijn op en, dan zie je dus het mooie van je een beetje inlezen. Checkpoint B(bravo) liggen. Vele reizigers valt hwt niet eens op maar ik wist dat we de 2de grenspost voor Berlijn bij DreiLinden zouden tegenkomen met meteen daarna het stambeeld van de Berliner Beer. Je rijd er inderdaad, mede doordat het natuurlijk een drukke ringweg Berlijn in, zo aan voorbij! Maar natuurlijk ontgaat ons, 2 jubilerende speurneuzen, dit niet! Whahaha

Al snel zagen we ons Riu Hotel voor ons liggen en konden we gelukkig meteen op onze Suite, 9 hoog, kamernummer 920.

Uiteraard ons eerst gesetteld en toen op weg naar 'n goede bak koffie.
De eerste indruk is dat we inderdaad middenin het stuk (West) Berlijn zitten waar wij graag willen zijn, middenin het winkel,-en restaurantgebied, erg dichtbij de Kurfurtsendamm en de Gedachtniskirche, ons 1ste puntje al kunnen afvinken. Deze kerk, oorspronkelijk de Kaiser Wilhelm Gedachtniskirche genaamd werd in de nacht van 23 november 1943, tijdens WOII bij een luchtaanval zpwat platgebombardeerd. De toren is op de spits na bewaard gebleven en in 1961 zijn de nieuwe 8hoekige kerkzaal en idem klokkentoren ingewijd. Het oude deel, het overgebleven stuk toren werd in 2010 gerestaureerd.

Na ons opfrisuurtje op de kamer en beeldbellen met de zusjes van Hoof die gezellig samen bij ons mam waren op weg gegaan naar een Italiaans restaurantje wat we eerder al waren tegengekomen om 'n pizza te eten.
Nu weer net terug op de kamer en nog even van het uitzicht genoten en zometeen hopelijk lekker slapen, tijd om de eerste indrukken te laten inwerken.
Tot morgen, bis morgen....

C&H

Geschreven door HelenCorso2017