Dinsdag 6 sept 2022
Gibraltar

Vandaag nadat we heerlijk geslapen hadden en een lekker ontbijt geserveerd kregen, de auto uit de garage gereden, echt n goeie privéplek nr 37 waar we wel €15,= p.d voor moesten aftikken maar ja, zoek maar eens iedere keer n plekje in de nauwe en volle straatjes hier in old town, en vervolgens richting Gibraltar gereden.

Nog niet goed wetende wat we konden verwachten (ikzelf ben er ruim 30 jr geleden 1x geweest) ging het rijden over, jawel nu weet ik hoe deze weg noemen nl Autopiste de Mediterráneo lekker.
De afstand naar de "engelse" Rots bedraagt zo'n 74 km dus precies een lekker dagtripje.

Onderweg zagen we mooie vergezichten van zee en bergen en ga je dus door een aantal tunnels heen en reden we een stukje tolweg, wat niet helemaal de bedoeling was,maar wat wel lekker snel ging.

Bij onze bestemming aangekomen wisten we dat er diverse mogelijkheden waren om de auto te parkeren en de Rots te gaan zien.
Omdat wij bij de huurauto voor alle zekerheid een extra verzekering hadden afgesloten en omdat we het overgaan van de grens ook echt wilde meemaken, besloten we pas op Gibraltar ergens te parkeren en er zelf ook een stukje te gaan rijden.
Eenmaal voor de grens de file in om zo na dik een uur en 15 minuten eerst Spanje te verlaten om vervolgens meteen de grenspost van Gibraltar te passeren, overigens wel beide keren onze paspoorten moeten showen.

Eenmaal op Gibraltar het bijzondere stukje Groot Brittanie in het uiterste stukje van Europa aangekomen,steek je dus gewoon de start-, landingsbaan van het vliegveld over, bijzonder...Dit is trouwens ook de grens tussen Spanje en de UK.
Daarna nog even rondgereden, gewoon aan de rechterkant van de weg, vreemd omdat alles verder toch echt al sinds 1713 in Britse handen is, maar goed, wel net zo handig!

Hoewel de voertaal hier Engels is , je vindt hier de kenmerkende rode telefooncellen en ziet zo nu en dan een (oude) rode dubbeldekker rijden in dit gebied, hoorden wij de bewoners toch echt veelal spaans praten.

Na de auto geparkeerd te hebben in wat bleek, de Ierse wijk, door het centrum met straatnamen als Winston Churchillplein, Mainstreet, allerlei squares en lane's gewandeld, richting de kabelbaan die ons naar de Top of the Rock ging brengen.

Wat wel grappig is, is dat er ook nog serieus een wisseling van de wacht is, net als in Engeland bij overheidsgebouwen. Je waant je echt qua bouwstijl ook in in Engeland. Gebouwen in de stijl van Balmoral bijv waar dan, hoe bestaat het, net vandaag de Queen primeminister Mr Johnson verruild voor een nieuw exemplaar in de vorm van Mrs Liz Truss......afijn.....

We besloten kabelbaankaartjes heen en weer te kopen om niet de hele rots terug naar beneden te lopen, omdat het zo'n 9 km lopen is en omdat je door een natuurreservaat loopt met bezienswaardigheden als grotten ed waar wij niet echt dol op zijn. Retourtje kost € 18,=pp. Wij gaan meer voor de apen en het uitzicht.

Bovenop de Rots werden we meteen door enkele van de wereldberoemde berberapen begroet. Blijft toch grappig om te zien.
We kregen als cadeau meteen zelfs 2 jonkies te zien, echt zo schattig, kon er foto's van blijven nemen....maar er was meer te zien dus ....op naar de diverse uitkijkpunten die ook echt mooie,bijzondere plaatjes opbrachten.

Je ziet o.a. de Straat van Gibraltar, de druk bevaarde route naar Marokko (schûin taskeslaand).

Er lag een (inmiddels) half gezonken schip wat helemaal afgezet was om het weglopen van de benzine in zee tegen te gaan. Beetje bizarre aanblik wel.
Dit schip had enkele weken geleden aan aanvaring gehad en was in het nieuws geweest, beetje sneu om te zien maar ook iets wat je niet vaak tegenkomt, gelukkig.
Ook nog een bruidspaar gefeliciteerd,wat zij bijzonder vonden aan hun reactie te zien en ook daar de berberapen die alsof ze geprogrammeerd zijn, keurig op de kiek willen.

Eenmaal weer beneden nog wat plaatjes geschoten van het centrum en rustig aan de garage weer opgezocht.

Weer in de rij voor de grenspost terug naar España maar gelukkig duurde dit niet lang.
Op de weg terug verder de toeristische route gepakt.

Toen de 5 in de klok zat, terug in Marbella naar de promenade aan zee gelopen.
Dit stukje waar wij op kruipafstand vandaan slapen heet Faro trouwens en is een van de 32 stranden van de 27 km lange kustlijn en hier paar heerlijke drankjes gedaan bij Barocco waar we dan €22,= voor 2 echt lekkere cocktails en 2 pints bier voor betaalden.

Na deze lekker verfrissende inspanning werd het weer tijd de kamer even op te zoeken, een kleine siësta te nemen en later weer op pad te gaan voor een hapje eten. Dit keer liepen we de andere kant op, het oude centrum in , ook weer op n paar minuutjes afstand, echt ons hotel ligt perfect.

Wat een leuk centro heeft Marbella, echt zoals je je een voorstelling maakt van deze streek, witte smalle straatjes met overal kleurrijke bloempotten tegen de muren, schattig.
We zagen de oude moorse stadsmuren, Plaza de las Narajos, Iglesia de la Encarnaçion, en eerder al Parque de la Alameda, wat dus bij ons hotel om de hoek ligt.

We moesten wel even goed zoeken op de menukaarten waar we gingen eten. Het stikt er nl van de pizza-,en pastatenten en eerlijk, daar hadden we geen van 2en zin in, maar uiteindelijk op het pleintje van dun iglesia een prima restaurant gevonden "Maruja Limoon" genaamd waar we als voorafje Croquettes de la Mujer aten,en van een tournedootje pepersaus en steak tartaar genoten. De rosé was hier de lekkerste die ik hier tot nu toe op heb.

Zo rond 23:00 uur met nog een blik in de paar winkeltjes die nog open waren en waar ze tasjes verkochten, naar het hotel gegaan en lekker op ons ruime balkon gaan zitten, heerlijk na zo'n dagje.

Geschreven door HelenCorso2017