Dinsdag 7 juni 2022 17:15 uur
26° en dit voelt ook zo door n lekker briesje

Nadat we gisteren de balans opgemaakt hadden van wat we al gezien hadden enbof er voor deze laatste dag dat we de Panda nog hadden, besloten we na t ontbijtje bij "ons" Katarina dat we de kant van Kampi of Kambi zoals het in de griekse taal genoemd wordt.
Ook hier zou een uitkijkpunt.over een mooie baai te zien zijn en konden de enige baai die ons nog trok nl die van Porto Limnionas ook nog meepakken, daarna hadden we echt het hele eiland van zuid naar noord en west naar oost wel bereden voor wat wij als "to see" op ons lijstje hadden staan althans.

Eerste deel was de weg die we ook bijv al naar Shipwrechbeach gereden hadden via Lithakia, Kiliomeno en Ag Leon over de "snelweg" en dan door de bergen naar beneden.
Eerste stop Kampi dus wat bij een geoot wit.kruis op een berg bleek te liggen welke al eedder onze aandacht gehad had. Zoals bij ieder punt weer een Taverna waarvan wij besloten bij die onder het witte kruis te stoppen, en i derdaad een peachrige klif ook weer waar je de rotsen ver omlaag in de groen/blauwe Ionische zee zit liggen!

Op de heenweg zag ik een bordje met Loucha erop en opgezocht of dit wat was om te gaan zien.
Blijkt het enige "dorpje" te zijn wat bij de aardbeving die Zakyntos trof in 1953 grotendeels gespaard is gebleven omdat het precies in het midden op het eiland ligt en dus nog authentiek is, en wat zeker de moeite van weer een steile berg oprijden zeker waard was. Er srond zelfs een auto langs de kant geparkeerd die het "overleefd" had 🤪🤣
Hier onze volgende stop ingegeven in " thank God for Google-maps" , Porto Limnionas. Gelukkig liet ze ons via de smalste, haarspeltbocht aanwezige en soms lekker steile bergweggetjes naar beneden rijden, Cor's favoriete routes.

Onderweg troffen we nog een Geitenkaasboerderij aan waar we heel even een blik mochten werpen maar de dames hadden het vooral druk met het in olie bedekken van hun kaasjes,begrijpelijk, dat we na wat proeven we eigenlijk aan ons lot werden overgelaten en we maar besloten door te rijden,wel grappig maar geen must do!

Aangekomen bij Porto Limnionas was duidelijk zichtbaar dat dit een van de meest populaire snorkelbaaitjes is,geen plekje meer te vinden voor onze mega-huurauto maar ergens aan de rand konden we "het" nog wel voor even kwijt en wat bleek,we stonden op een hotspot voor een foto, prachtig ook weer en hierbij hielden wij het ook voor gezien, ook omdat het echt steeds een hele toer is er te komen en we toch geen spullen bij hadden om te snorkelen of zo en kinden we weer verderrijden om de omgeving op ons gemakkie nog even in ons op te nemen.

Via de "kustrout" , bergie op en bergie af weer, via Porto Roxa, naar Agalas gegaan, daar een stop gemaakt bij de Venetiaanse bronnen, de Adronios bronnen genaamd, 11 stuks die bewaard zijn gebleven en die nog steeds met regenwater gevuld zijn. Ook liggen deze in een mooie wijnrankengebied waar we net als overal aan de bomen de allereerste kleine olijfjes, ook piepkleine druifjes alweer zagen hangen.

Ondertussen was het alweer zowat 14.00 uur en zijn we teruggereden naar,.voor deze keer weer, de lunch in het hotel.

We kunnen wel zeggen dat we enorm veel gezien hebben en toch ook nog iedere middag lekker gerelaxed hebben aan het zwembad, voor ons de perfecte combi maar, we hebben morgen en overmorgen nog om te genieten.
Cameo Island op staat nog op de "to do list" dus........

Moet wel eerlijk zeggen dat het steeds drukker wordt in het hotel, waar eerst de "belegen" mensen van onze leefdtijd zowat de enige gasten waren, zijn daar nu toch wel veel jongere stelletjes die elkaar opzoeken en er toch al een beetje een andere sfeer gaat hangen.
Waar eerst veel brabants en limburgs gekletst werd, hoor je nu de harde G-ers veelal boven elkaar uitpraten met dito gedrag, je ziet ze elkaar op gaan zoeken en gaan elkaar uitdagen met toch duiken waar t niet mag,bommetjes maken in de kleine zwembadjes dat....het voelt goed dat wij ons zuutjes aon gaan instellen op vertrekken voordat we ons hieraan gaan ergeren.

23:55 uur
Vanavond toch maar eens buitenshuis gaan eten.Je word hier tijdens je wandeling over het strand bij iedere tent aangesproken en bij sommige lopen we door, bij Mambo deed datzelfde een vrolijke/aardige man dat ook al meteen vorige week, en bevreep waarom we niet binnen kwamen, hij gaf ons een kaartje mee voor als we toch niet in ons hotel wilde eten, we n drankje gratis zouden krijgen en de andere keren dat hij ons zag, kregen we gewoon een groet of n praatje maar nooit meer vragen of aandringen, en dat loonde dus vanavond.

Ook binnen werden we hartelijk en persoonlijk ontvangen en de kaart was ook in nederlands vertaald,logisch met een nederlandse eigenaar.
We kozen n klein voorgerechtje to share, kniflookbroidje met kaas.
Cor de mix gyros en ik de huisgemaakte hamburger en uienringen om weer samen te delen, alles was erg smakelijk.
Na de koffie naar het hotel teruggegaan waar John en Gera in de kuil zaten om samen hun laatste avond hier te borrelen Morgen om 9.00 uur worden ze opgehaald dus hangt het van ons ochtendritueel af of we zo nog gaan zien.
Met ze afgesproken nog eens te appen in ieder geval,leuke uurtjes mee gehad. Fijn om bij de borrel te kletsen en lachen maar verder ieder op ons eigen gebleven.

Nu zo maar weer eens slapen en morgen zonder auto ons weer gaan vermaken wat wel gaat lukken hier in de buurt.
Tjuus!!!

Geschreven door HelenCorso2017