Jueves y el último día en nuestra querida isla.
Mañana por la tarde volamos a casa.
Ofwel donderdag en onze laatste dag alweer op ons geliefde eilandje.
Morgenmiddag vliegen we weer naar huis.

Het is voorbij gevlogen dit keer ook weer. 10 dagen heerlijk samen op Ibiza en genoten van alles en nog wat hier.
Dit keer, met name in de ochtend- , en avonduren mogen genieten van alles wat Sta Eulalia ons te bieden heeft. Eerder zaten we all-inclusive en beleef je het toch wat anders. Je gaat wel soms ergens wat eten,met de lunch of in de oude stad of je pakt ergens een drankje maar veelal ben je toch op en rond je hotel, alles is tenslotte al betaald.

Voor ons blijft Eulalia , het relaxte dorp met STIP toch wel steeds numero uno!!
En........we zijn er nog niet, eerst het verslag van vandaag nog.

Vanochtend eerst natuurlijk weer wat scrumbled eggs, jus en koffie op tijdens het tuinontbijt.
Op ons program vandaag, Puig de Missa natuurlijk. De heuvel op naar het, zoals ik op internet deze week las, mooiste kerkje van Ibiza, kijk......hoe mooi is dat!
En buiten dat, zal het altijd een van de herinneringsplekken zijn van ons mam sinds vorig jaar juni, en eerder al van Dos Henriques, ons pap en zijn beste maat Henk.

Toen met een beetje vreemd gevoel in de buik, aangelopen en even een Meke-koffie gedaan en een (kriebel) plasje.
Binnen 5 minuten begonnen we aan de wandeling naar boven.
Eerst even via de straatjes in het centrum maar Puig en toen de twee voor ons bekende trappen op, vamos!
Tot onze grote verbazing duurde dat ook maar 5 minuutjes, serieus, het leek eerdere keren langer, maar ja mijn "ommetje-app" van de hersenstichting liegt niet, althans.......nee het is gewoon even die 2 flinke trappen op en je bent er!

Echt, het blijft een fantastisch mooi aanzicht wanneer je boven aankomt, ff slikken, we zijn er weer liefjes. We komen even goeiendag zeggen 🥰.

We liepen dit keer eens eerst naar de begraafplaats en stonden meteen op de plek waar we moesten zijn en geloof het of niet, ik kreeg een blij gevoel, zonder tranen, DE bevestiging voor mij dat dit de enige en juiste plek voor hen die we moeten missen, is. Heeeeerlijk!

Vervolgens natuurlijk nog de kerk zelf in om een kaarsje te branden. Ik had een kaarsje van het Hassels Kapelleke meegenomen, iets van thuis.
Oh no......ook hier hebben dus het afgelopen jaar de electronische lichtjes hun intrede gedaan, maar goed dat we het vorig jaar voor ons mam nog op dun ouwerwetse menier hebben kunnen doen, en ogerum ons Marie, die zal toch ôk wel efkes vremt hebben op- of liever gezéé, neer hebben gekéékè😇🙏
Maar goed, kerskes aongedaon op de núwerwetse menier doegut ôk.

En nou willen we niet niet woke, of zweverig doen, maar dit keer nergens in de hele directe omgeving geen kat te zien hè, en zeker geen Siamees. We keken elkaar eens goed aan en zeiden meteen....er is dus echt wat meer tussen hemel en aarde, dat moet wel
Nog bij het kruisje waar de lagere school onder ligt, en waar ik ook wat as van ons mam uitgestrooid heb omdat ze al de schooljaren van onze Tim, en vele daarna, altijd vrijwilligster daar geweest is,vonden we dit ook een geschikte plek, de schoolbel klonk vorig jaar precies toen ik strooide, bijzonder momentje ook toen.
Nu was er een stiltemomentje, heel even....

Dit keer besloten we via de straten van de Puig (heuvel) met de pitoreske huisje met soms mooie tuintjes naar beneden te lopen en.....ja hoor, staan we even stil voor een foto, ziet Cor en sticker op m verleersbord met de tekst DOS DOS erop, tuurlijk reclame voor in dit geval een hamburgermerk maar hier in t dorp,en bij onze stamkroeg toen en rot eem jaar of 2/3 geleden stonden ons pap en zijn dienst-, en Ibiza-vakantie-maat bekend als los DOS (Henriques) , hoe grappig, en even verder zagen we dan toch nog een katje in een van de tuinen,maar géén Siamees.

Ook zijn we nog helemaal vanaf de hoofdstraat van Eulalia via Pont Veill langs de Rio, totaan de brug naar Siësta(onze familieplek van vroeger) gewandeld maar vanaf de brug hadden we deze strooiplek van de week al als eerste gehad, toen we de wijk Siësta ingelopen zijn.
Op deze manier sluiten we dit stukje voor dit jaar weer af en hopen het nog vaak te mogen doen.

Toen was Caos weer aan de beurt voor een smoothie en een overheerlijke tostado, voordat we aan the pool nog even gingen uithangen en nu het weer van deze laatste hele dag, weer fantastisch is, nog een beetje een kleurtje op te doen. We moeten het er vanaf morgenavond weer mee doen voor een maand of drie🛳🛟 als het tegen zit.

18:50 uur
Nog even wat gedronken bij de zwembad-bar en nu op de kamer, opgefrist en dit aan het typen, terwijl manlief lekker ligt te ronken.

Dan komt nu toch weer de vraag:" wè zummè zô is gaon vatten en waor?"

Het antwoord:
Na wat omwentelingen daar, waar we begonnen zijn, nu geeindigd, la Costanera.
Lekker op zijn jan boeren fluitjes de American Schnitzel, met gecarameliseerde uitjes, bacon, cheese, dat.
Nog even een blokje om, en nog een strandtasje gekocht, zo'n soort van polstasje zeg maar, in zeethema, leek me toch wel handig. Nu sjouwt Cor mijn lippenstift en kleine tube zonnecreme mee in zijn zak en dat is soms ook niet handig. Met iedere dag straks ergens aan wal misschien geen stom idee.

Dan nog naar onze inmiddels vertrouwde cocktailbar voor onze laatste zonde's van deze vakantie.
Helaas waaide het enorm hard en was het niet echt aangenaam zitten daar vanavond of we hadden de halve kaart moeten proeven, dan zou de wind ons niet meer deren. Nee, dat maar niet gedaan. Ieder ons favoriete drankje besteld, en die weten jullie nu onderhand wel zelf te noemen, en besloten maar naar het hotel te gaan. Daar bij de zwembadbar waaide het ook dus maakte onze vaste bartender onze hotelfavoriet, de cava-sangria, especial un poco mas cava por 319!
Die zitten we nu, op bed, zonder airco vanavond, romantisch samen weg te lebberen!🍊🍋🍓🍾🥂
La ultima..........
Afscheid voor nu genomen, a la proxima!!

Morgen schrikken we wel van de opgespaarde hotelrekening maar nu......nog even genieten.

Hasta mañana
C&H
XXX

Geschreven door HelenCorso2017