Vandaag met het zonnetje hoog aan de hemel, samen met ons mam, op weg gegaan naar de Puig de Missa.

Voordat we aan de "klim" van de heuvel begonnen, kwamen we een voor ons nieuw koffietentje tegen, "Meke".
Ze serveren er een lekkere flat-white, compleet met glaasje water voor €5. Zou zo maar eens kunnen dat we hier vaker gaan komen, sorry Mijnheer Mirreti.

Puig de Missa is dus een dorpje bovenop een heuvel in Santa Eulària des ( en dit is niet mijn mening maar staat zo ook veelal te lezen op het internet).

De kerk van Puig de Missa staat bekend als de mooiste kerk van Ibiza. En dit staat dus zo ook omschreven op diverse sites wanneer je dit opzoekt.

Dit vond ik nog over de kerk als bijzonderheidje:
Het is één van de vier forttempels die op Ibiza werd gebouwd ter bescherming tegen aanvallen van Turkse en Noord-Afrikaanse kapers. Dit is terug te zien aan het feit dat de kerk bijna geen ramen heeft en onversierd is. Daarnaast heeft de kerk ook de dikke muren en een verdedigingstoren.

Ik bezocht dit "dorpje" in Eulalia al als kind. In mijn ogen haar lievelingsplek!
Samen met ons mam ben ik hier vaak genoeg naar bovengewandeld, toen soms met zo'n gevoel van, daar gaan we weer, en, waarom ik, want ik lag natuurlijk ook veel liever in het zwembad op dat moment, maar goed, niet wetende dat deze plek inmiddels ook voor mij, nee voor ons, prachtigste, bijzonderste, waardevolste herinneringen zou gaan zorgen!
Enkele jaren geleden hebben we ons pap (samen met zijn beste maat, het duo ook wel plaatselijk bekend als "Dos Henriques" omdat zij hier ook altijd samen vakantie vierden en vrienden maakte 🍻), hier een herinneringsplekje gegeven zoals vele inmiddels wel zullen weten.

Ons mam, die eerder nooit over doodgaan en wat ermee te maken heeft,.heeft willen praten, zei mij daarna, " brengde gij men doar ôk heen dan, as ik er nie mir ben, dè zok wel hil fèn vène", nou mam.......dè hebbe we vandaog gedoan, mee alle liefde❤️

Cor en ik hebben vanmorgen onze allerliefste (schoon) mama,(over) oma, (schoon) zus, en vriendin van velen daar, op deze pracht-begraafplaats bij het plekje van ons pap (waar zoals we inmiddels weten de tuinman een rhododendrom heeft gezet, hij moet mijn tekstkaartje, achtergelaten bij de opgebrandde kaars toen, gelezen hebben) , uitgestrooid.
Zoals ik toen ook schreef:
" finalmente en casa" dit keer was het para me querida mamá!

Jeetje, daar kwamen de tranen weer even maar, logisch toch, maar ik weet dat ze dit wilde dus dat voelt dan meteen goed en ik ben er niet alleen, Cor is er natuurlijk bij en Tim,Joyce, Mieke en tante Wil wisten dat we dit in deze vakantie zouden gaan doen dus die zijn er vast in gedachten bij. De rest van de familie en vrienden zien dit vast ook nog wel, ik heb dit in de uitnodigingen voor het haar afscheid ook geschreven.

Even later liepen we het kerkje binnen om kaarsjes te branden en geloof het of niet, tegelijk met ons liep er een siameese kat mee naar het altaar, als dat geen gebaar vanuit " dun natte wolk" is.....!!??
Voor ons was het in ieder geval het teken dat het goed is hoe we haar hier mee naar toe genomen hebben, haar een beetje "thuis" (" a casa" ) hebben gebracht.
Het beestje ging lekker voor het altaar liggen en bleef totdat we de kaarsjes aangestoken hadden. Ik bedoel, er zijn natuurlijk best wel katjes daar bovenop de Puig maar wij hebben ze daar nog nooit eerder gezien, en dan juist op dit speciale moment , mou, schiet.mèn mar lek 🙀
Zo keek jet poeske ovwrigens ook toen ik maar.verbaasd naar haar bleef staren. Niet gelogen, dat zie je op een van de foto's wel.

Ik had nog één buisje as meer voor de zelerheid meegenomen en toen ik de kindjes van het basisschooltje hoorde buitenspelen wist ik dat we dit, voor deze gelegenheid, laatste beetje mama, vanaf de heuvel met zicht op de school,naast een huisje waar ons mam zo had willen gaan wonen, gingen uitstrooien, fantastisch, daar "vloog" ze weg, op jet geluid wat haar zo dierbaar was, spelende kindjes......

Als kers op de taart was het daarna exact 12.00 uur en klonken de kerkklokken😇🙏, Missie hier volbracht, geweldig.

Adios mujer, adios para siempre,.adios 🎵


En dan.....even later, onderaan de Puig in Eularia weer terug naar ons vakantie-gevoel, ons mam zou dat ook willen.
Even bij LlaoLlao aan de ramblas welke officieel Passeig d' Alamera heet, een yoghurtijs en smoothie gekocht en nog wat winkeltjes ingelopen, wel eerst nog onze bijzondere ontmoeting in de kerk gedeeld met s'Mieke en Tim. Moest het even kwijt, was er nog echt flabbergasted over.

Er is trouwens voortaan iedere door-de-weekse dag een kleine ibiza-hebbedingetjes-markt,altijd gezellig om overheen te slenteren.

Inmiddels hadden we onze stappen voor vandaag wel weer gehad en dus terug naar ons TropicGarden-balkon gegaan en lekker gerelaxed.

Het was weer Mexicaans thema in het restaurant en leuk om Cielito Lindo te horen, juist op deze avond, memories, memories!

Helaas kon de engelse, met respect, oudere zanger vanavond op het podium ons niet boeien, wel een prettige stem overigens, maar niet ons genre, zeg maar....en dus.....

🍺 en Aperolleke🧃 mee, en met sbs 6 als achtergrondje op de laptop, o s zo maar vermaken. Cor met een schuifspelleke en ik met dit verslag maken.

Dikke kus naar dun hemel en op maar morgen.

Ps ' s morgens, in het kader van herken-je-cruiseschip, zagen we de Celebrity Edge langskomen, op weg naar de.haven van Eivissa. Grappig dat je ondertussen best al wel snel ziet welke rederij het betreft. Hint:
Celebrity heeft aan de zijkant van het schip een " Magic Carpet " of wel vliegend tapijt" (in gebruik als terras of als je gaat tenderen,wat wil zeggen dat je op zee blijft drijven omdat het water op de plaats van bestemming niet diep genoeg is, en dat je daar met kleinere bootjes heenvaart. Dan fungeert het tapijt als lift, zonder mensen overigens maar op deze manier vergroten en vergemakkelijken ze het overstappen in zo'n bootje. Deze opmerkelijke oranje stellage is duidelijk van grote afstand te zien.

Geschreven door HelenCorso2017