Vrijdag 16 sept 2022
Van Mezquita naar Alhambra

Vanmorgen viel het "uitrijden" van Córdoba dit keer mee, dus waren we al vlug op weg naar Granada.
We hadden al besloten om weer niet via de tolweg of andere grotere wegen te rijden dus reden we een prachtroute door de bergen met een keur aan schattige dorpjes waarvan sommige nog wat in de wolken lagen omdat we er al vroeg doorheen reden, en mooie landschappen van kilometers lange olijfboomgaarden en hun fabrieken en mooie Finca's.

Aangekomen in Granada was ons hotel,wat ook centraal gelegen is aan een grotere, doorgaande weg dit keer, best nog snel gevonden dus zo rond 11.15 uur hebben we onze auto afgegeven zodat de medewerkers hier, deze in de garage konden parkeren en het is er zo klein dat de auto's die er kunnen staan een maximale breedte en hoogte mogen hebben, want ze gaan ook nog met een lift naar beneden. Onze BMW moest even bekeken worden want de receptioniste schatte deze dan ook in als te groot maar dat bleek niet zo te zijn. Dus, die staat weer goed voor n paar dagen.

Uiteraard was de kamer nog niet beschikbaar maar wij wilden toch meteen gaan tenen om geen tijd te verliezen en zelfs misschien, nu het weer er ook naar is, zelfs even een relaxmiddagje willen inlassen aan t zwembad hier.

De reis ging meteen naar de wijk waarover ik gelezen had in de Zeven Zussen-reeks "Maan".
Ik zal zoals beloofd eerst wat hierover schrijven dan wordt het voor degene die t (nog) niet gelezen hebben ook duidelijk.

Lucinda Riley schreef een reeks romans over een man, Pa Salt, die 6 meisjes adopteerde en hen samen met zijn huishoudster "Ma" grootbracht aan het meer van Genève. Na zijn dood liet hij voor iedere dochter,in dit deel Tiggy genaamd, aanwijzingen en de coördinaten met hierop het begin van de plaats/zoektocht na, en konden de meiden op zoek naar hun roots. Die van Tiggy liggen deze dus in Granada, doordat Lucia, haar grootmoeder ,een beroemde Flamencodanseres was die hier in de wijk Sacromonte geboren en getogen is en die als klein meisje al de "fuente" (vuur als in passie) voor deze dans had.

Vanaf Sacromonte en Albaicin konden de arme gitanos altijd het grote fort en het koninklijke paleis van Alhambra zien liggen, het ultieme symbool van macht en rijkdom.
Lucia ging, begeleid door haar vader op de gitaar daar de flamenco laten zien en horen om hun " boterham" mee te verdienen.
Als tiener besloten Lucia en haar vader tegen de wil van moeders, samen naar de grote spaanse steden te vertrekken waar Lucia dus wereldberoemd werd.

Tijdens haar zoektocht begrijpt Tiggy nu meer over zichzelf en wat haar gemaakt heeft.
Riley omschrijft hun levenswijze zo prachtig dat ik dit graag met eigen ogen wilde zien, nou dat is gelukt. Zeker ook in combinatie met mijn jeugd vol flamencomuziek en alles wat er omheen zat.

Ons hotel lag feitelijk dus tegenover de wijk Albaicin(nu nog een moorse wijk) waarover ook geschreven werd en deze moesten we eerst doorlopen, op zich al een leuke klim, voordat we dus de wijk Sacromonte in konden lopen.
In deze wijk bevinden zich dus de grotwoningen waar de gitanes zoals Lucia in armoede woonden.

Wel weer wat anders geleerd. Eigenlijk best duf naar nooit over nagedacht,
Granada dankt zijn of haar naam aan de granaatappel, dus......

We liepen totaan een mirador(uitkijkpunt) wat ook weer een pittige stijle klim van 1,5 km was maar zeker de de moeite meer dan waard want onderweg zagen we al "gerenoveerde" grotwoningen, veelal met flamencobarretjes of schooltjes erin maar eenmaal boven werden we verrast door een museum over de Cuevas van Sacromonte.
Tuurlijk zijn deze woningen vast veel mooier maar wel redelijk authentiek ingericht. Ik waande me echt even terug in het boek!

Na wat foto's van het adembenemende uitzicht op de vallei van Sacromonte, en het Alhambra en Alcazar naar beneden gelopen en eenmaal weer in de " nieuwe" stad bij een leuk Artisan-marktje even een kleine lunch gedaan. Hier werden we ook nog gebeld door Zwijsen, zodat we ons mam nog even "gesproken" hebben. Eerder facetime-de ons Mieke, toen Meike gisteren, en nu Isabel zodat we elkaar konden zien, fèn da dē toch zo kan tegeswôrigs.

Ik denk dat het voor jullie, lezers niet echt boeiend zal zijn, maar ik wil er voor mezelf nog een stukje wat Lucinda Riley schreef hierin betrekken.
Zij schreef dit er nog over:
" Maan, Slenteren door Sacromonte".

Sacromonte was het hart van de gitano-flamenco-wereld. Grote grotten lagen aan de voet van de berg en waren het thuis van de fiëstas, waar gitano families uit heel Spanje samenkwamen om te dansen en te zingen. De Spaanse Burgeroorlog tijdens de jaren dertig zorgde ervoor dat de gitanobuurt werd verwoest. De meeste families ontsnapten niet aan de verschrikkingen van de gevangeniskampen en hongersnood. Veel flamenco dansers ontvluchtten Spanje en vertrokken naar Amerika en West-Europa. Tegen 1960 was de buurt helemaal veranderd. Veel gitanofamilies waren naar de stad verhuisd, en nu waren het de artiesten en intellectuelen die naar de grotten werden getrokken; voornamelijk door hun romantische geschiedenis.
Slenteren door Sacromonte hielp mij om me meer verbonden te voelen met mijn personages uit Maan".
Nou, ik sluit me bij dit laatste he-le-maal aan!

Zo rond 15:30 uur was onze kamer klaar en hebben we ons opgefrist want inmiddels "blendde" we goed daar met de vroegere grotbewoners want het is 32° en we liepen zowat de hele klim in de volle zon maar hé, ge heurt ons nie hè!

Alhambra staat morgen op de agenda en blijkt hier best een eindje vandaan te zijn, lopend een half uur, dus straks even goed bekijken hoe we dat doen want de entrée is voor ons om 09:20 uur.
Ben trouwens inmiddels even op de rooftop bij t zwembadje aan het typen, jawel, hier ook eentje en het kan nu gezien het weer dit eindelijk toelaat.

Vanavond willen we nog naar een bepaalde mirador / uitkijkpunt, waar we misschien "spontane" flamencomuziek en dans zouden kunnen meemaken. Kijk, overal, bij elke zichzelf respecterende grotwoning kun je hier een show zien,maar gewoon op straat, zonder poespas daar gaat wel onze voorkeur naar uit, anders hadden we dat al eerder gedaan, ook daar teatro's zat met handjeklap........

23:35 uur terug op kamer 207 van 5 senses-hotel, wat overigens inhoud dat iedere verdieping een andere thema heeft, sight als in sightseeing, touch, smell, taste and hearing(muziek waar wij slapen) wel grappig. Moet zeggen dat ik na mijn rondje foto's smell wel erg leuk vond, foto's op de gang en zelfs de geur van sinaasappels. Op onze verdieping hoor je dan weer muziek en op de anderen niet.

Maar goed, we komen voor Granada en flamenco en mijn gekke passie voor de 7 zussen-boeken-reeks.

In het begin van de avond weer gaan wandelen om naar de eerdergenoemde mirador San Nicolas te gaan. Dit was het plekje waar Lucia (7 zussen) met zicht op de vallei met het Alhambra op de achtergrond haar "fuente de flamenco", het vuur(passie)voor de flamenco liet zien en horen.
Ook hadden we op youtube filmpjes hiervan gezien, zittend op een muurrje met het Alhambra als uitzicht wachten tot de zon ondergaat en je foto's kunt maken van een aangelicht Alhambra, en n deel van de stad.
Dus weer aan de wandel en de steile trappen en hellinkjes van de wijk Albaicin weer op om uiteindelijk deze plek bij de kerk te bezoeken.

Ja, wat zullen we hierover zeggen?
Overrated is, denken wij het juiste woord.
Tuurlijk, je hebt een wondermooi uitzicht op Alhambra maar samen met een paar honderd andere mensen die dan dat uitzicht weer wat minder romantisch en fotogeniek maken maar goed, zo nu en dan zijn mensen zittend op dat muurtje, het wachten op de sundown toch beu en kun je een foto proberen te maken.
Ook zagen wij dat er flamencomuziek en dansers waren, em deze combinatie, daar kwamen wij voor en eerlijk=eeelijk, er zaten 2 mannen muziek te maken op het muurtje,dat wel, maar van Bandolero,bandolera en Volare worden wij niet blij, kom op, echt te toeristisch, kom met wat Gitanes-flamenco als je dan in deze setting zit.😵‍💫 en erger nog, na deze 2 liedjes gingen ze meteen met de pet cq gitaar rond voor geld. Ik hoorde het Hans Teeuwen zeggen:
"....la-la-la...geld!"

Na dit toch deze 2 liedjes te hebben gefilmd, in het kader beter dit dan niets, verderop een terras opgezocht, Kiki heette dit.....ook erg spaans, not maar goed het wijntje, biertje en bijgeleverde tapa smaakte goed.

Later nog teruggelopen naar de kerk met het bekende muurtje waar dan nu 2 heren(waarvan een dezelfde was dan eerder) wel flamencomuziek aan het spelen waren en waarbij een jongedame haar best deed met dansen maar na wat wij in Sevilla hadden gezien aan straatflamenco, nog niet in de buurt kwam. Misschien hadden we influencers moeten zijn, dan hadden ze misschien net wat meer laten zien maar goed, been there!!!! Maar laat ik zeggen, het plekje wordt enorm gehypt.

Na een kort tourke Avenida via de Cólon waar o.a ons hotel aanligt, zonder terrasje, naar de wijk Albaicin gegaan voor een afzakkertje.
Nu 00:15 uur, dit aan het typen en daarna slapen. Morgen dus met de wekker op als we op tijd willen zijn voor ons tijdslot bij Alhambra en Generalife.

Nochas

Geschreven door HelenCorso2017