Donderdag 15 sept 2022
Een dag in Córdoba.

Vanmorgen na het ontbijt in abba Sevilla naar de garage waar t hotel een deal mee heeft ( à € 19 pd maar goed, dat terzijde) gelopen om de auto op te halen en om een lang verhaal kort te houden wéér een uur gezocht en rond moet dwalen om bij het hotel te komen. Het oude centrum bestaat ook hier weer louter uit voetgangersgebied zoals we al eerder tegengekomen zijn deze vakantie en je moet daar dus helemaal omheen én dan nog, de straatjes die google-maps aangeeft zijn veelal eenrichting óf lopen dood, nee fijn! Afijn,toen dus uiteindelijk stonden we dus wéér bij de garage, toch ons buikgevoel, lekker ouderwets, gevolgd en links gegaan waar google-maps rechts aangaf én ......we waren er. Koffers in de auto en vámos! Op weg naar weer een korte stop van een nacht, Córdoba.
De vergezichten waren ook weer adembenemend met namen die over de onmetelijke graanvelden die tegen bergwanden en in de valleiën
verspreid liggen. Dichtbij Córdoba zagen we iets wat we in t vliegtuig hadden zien liggen en wat bij opzoeken een energiecentrale bleek te zijn. Een rond veld met spiegels met een paal er middenin waar de zon op "ketst" en bovenin de paal ontstaat energie....mooi om eerst van boven én nu aan de grond te zien. Best bizar om te zien.

Eenmaal in Córdoba aangekomen en weer een hotel uitgekozen te hebben wat lekker in het oude centrum ligt, sterker nog het ligt middenin hét trekpleistergebied, de Joodse wijk en het doel van deze trip, de Mezquita, naar t hotel op zoek gegaan.
Nou dat hebben we geweten, weer een zoektocht door ultra-smalle straatjes. Echt, we wisten af en toe niet of we er wel doorheen konden en soms moesten ook de spiegels worden ingeklapt zelfs.

Eindelijk vonden we het hotel , in weer n straatje waar we niet in mochten rijden dus ben ik maar uitgestapt en naar binnengelopen en is een van de receptioniste met ons meegereden naar de garage waar we een plek via hen gereserveerd hadden en weer hetzelfde liedje, eenmaal uit de auto was je te voet,met je koffers, binnen een paar minuten weer terug bij het hotel. Het parkeren is een nadeel van willen slapen in the middle of f*ing everything maar eso es (ofwel: t is zo).
Hopelijk lukt het ons morgen dit doolhof weer uit te komen. Maar eerst genieten van weer n andere stad.

Omdat we kaartjes voor de Mezquita pas vanmiddag om 15:00 uur hadden , konden we nadat we ingecheckt hadden bij ons hotel voor vannacht, Carpe Diem geheten, lekker de joodse wijk in en zagen we vrijwel meteen de bekende toren , de Mezquita en onder het genot van wederom livemuziek in de smalle straatjes, zagen we een Starbucks.
En na toch wel n stressvol uurtje zoeken naar t hotel waren we wel aan iets lekkers toe dus een smoothie en frappuccino gekocht in de mooiste Starbucks die we ooit gezien hebben, wauw!! Nog net nieuw en helemaal in een oud gebouw wat helemaal gerestaureerd is.
Op het muurtje er tegenover, dat van de Mezquita dus, zitten genieten van ons drankje en het uitzicht want als je dit straatje uitloopt,wat we ook gedaan hebben kom je bij een andere must-see, de oude Romeinse brug.
Deze brug met zijn 16 bogen is ruim 20 eeuwen oud en werd gebouwd door de Romeinen, maar is in de loop van de eeuwen geregeld herbouwd.
Midden op de brug Puente Romano staat een standbeeld uit 1651 van de beschermengel van de stad Córdoba, namelijk San Rafael., tuurlijk staat deze ook op de foto.
Aan een kant van de brug staat de Mezquita en de triomfboog Puerta del Puente en aan de andere zijde de toren van Torre de la Calahorra (een oude Arabische vesting).
Deze was gesloten dus weer teruggelopen, het liep inmiddels toch al tegen drieën dus tijd om de Mezquita te gaan bezoeken

Ik heb van "Stedentrips" onderstaande uitleg mbt deze bezienswaardigheid gelezen, en hier en daar eea aangepast.
"De Mezquita is de kathedraal van Spaanse stad Córdoba. In het Spaans betekent Mezquita moskee, wat duidt op de voormalige functie van dit gebouw voordat het een kathedraal is geworden.

De Mezquita als moskee.
De basis van de Mezquita begint met de fundamenten van een Romeinse tempel, waar bovenop later een kerk is gebouwd (Visigontische kerk Vincentius van Zaragoza).
In 711 werd Córdoba door de Moren veroverd, waarna de bevolking werd "gedwongen" de kerk te verkopen aan de Moren. Zij sloopten het oorspronkelijke kerkgebouw en begonnen met de bouw van een moskee. Als basis werden marmeren zuilen van nabijgelegen Romeinse villa's gebruikt. Doordat deze te laag waren werd de juiste hoogte bereikt door een tweede boog hier bovenop aan te brengen, waardoor de moskee zijn kenmerkende bouw kreeg.
In totaal kenmerken 860 rood-witte bogen van de moskee-kathedraal.

De Mezquita als kathedraal.
Nadat in 1236 Córdoba weer heroverd werd op de Moren werd de moskee ingewijd als kathedraal voor het bisdom van Córdoba. Architect Hermán Ruiz ontwierp een kathedraal in het hart van de Mezquita, waarbij 400 zuilen werden. Dit alles leidde tot een flinke mengelmoes van zowel Moorse als katholieke invloeden en bouwstijlen in de Mezquita met een oppervlakte van 23.000 m2.

Midden dit indrukwekkend gebouw zit Plaza de las Naranjas. Daar was het goed toeven want ondanks de onheilspellende donkere wolken die ons de hele tijd al boven het hoofd hingen, kwam de zon er steeds weer kneiterhard doorheen en ook vandaag bleef het hier droog en tikte het wederom toch zo'n 27° aan.

Nou, moet gezegd worden, de Mezquita is inderdaad een indrukwekkend bouwwerk,heel bijzonder hoe je je in het midden in een moskee waant en aan de "zijkanten" weer echt in een kathedraal, zeker alle eerdere moeite van vandaag waard.

Op dun goeien aflôôp lekker een drankje en n tapaatje gedaan in een van de vele mooie patio-restaurants(en cafétjes) waarvoor Córdoba ook wel bekend staat.
Al sinds 1918 organiseert de gemeente Córdoba nl een wedstrijd waarbij inwoners van de stad hun binnenplaatsen, de patio’s, compleet aankleden met honderden tot duizenden bloemen, op de grond, op een muur of tegen de muur en het maakt niet uit hoe hoog de bloempotten gehangen worden. Het is een lust voor het oog,hoewel je natuurlijk niet bij particulieren op hun patio kunt komen maar je ze wel ziet en er door de hekken toch soms een mooie foto kunt maken en waar dat niet lukte, geloof me, het zijn allemaal pláátjes om te zien.

Na dit rondje weer eens teruggelopen naar Carpe Diem.
Echt een schattig klein hotelletje waarvan de foto's voor zichzelf zullen spreken. Het heeft zelfs een rooftopje maar helaas kijk je daar op alleen daken en het puntje van de Mezquita uit en hoewel er een automaat met wat drankje stond, zat er voor ons niets bij.

Nu pauze op de kamer, verslag maken, ff pootjes omhoog en opfrissen om straks de Judería by night eens te gaan bekijken.

21:45 uur update-je.
Net terug van n rondje Córdoba by night.
Eerst nog n stukje (winkel)centrum en later gaan kijken hoe de Mezquita e.o er 's avonds uit zouden zien.

Aangezien we morgen meteen naar Granada doorreizen, de koffers niet echt uitgepakt, en de toiletspullen van hier gebruikt, net zo handig morgen.

Morgen hoop ik in Granada, dátgéne te zien waar ik in mijn favoriete deel van de 7 zussen-serie van Lucinda Riley over gelezen heb. De wijken Sacromonte en Albaicin nl. Het deel "Maan" van deze reeks, speelt zich af in Granada en dit was het deel waar ik ook wel het meeste "beeld" bij had, en we er zijn er nu toch😜
Nee, eerlijk gezegd wilde we wel ooit nog Andalusië bezoeken maar heeft dit boek er wel toe geleid dat we nu al zijn gegaan.

Morgen meer hierover.

Geschreven door HelenCorso2017