Vertaling Zondag,Pinksteren

5 juni 2022
28° maar gevoelstemperatuur 34°
18:00 uur

De 4de autotrip ging echt recht vanuit Agios Sostis/Laganas naar boven, het uiterste noorden van dit eiland in de Ionische zee, richting Agios Nikolaos met daar in de buurt de Blue Caves,een van de must sees hier.

Goed gezocht op het internet vonden we een uitzichtpunt op de blauwe grotten vanaf het land, zeker omdat we gisteren van een tilburgs stel hoorde dat de excursies die gedaan kunnen worden hierheen echt niet bijzonder zijn,en niet de moeite,en het geld waard,althans als je niet meer dan 1 uur in het water wilt hangen,wat bij ons het geval is.
Je mag niet nl de boot weer op na je dip in de zee, nee, de loopbrug gaat op en men heeft pauze, je mag niet aan boord!
Plus daarbij dat het echt een en al stenen is daar,die volgens hun woorden,echt erg veel pijn deden( wij hadden dit overigens al gelezen en hadden wel waterschoentjes meegenomen, maar goed....)bedankt voor de tip, dat slaan wij dus over.
Ook had ik al iets met een mooie blauwe molen gezien wat achteraf dus dit punt bleek te zijn.

Ag.Nikoloas is echt niet meer dan één straat met een haven vanwaar dus allerlei boten naar die grotten varen, met wat terrassen. Wel is de weg erheen weer erg leuk met mooie vergezichten die we eerst achter ons gelaten hebben en doorgereden zijn naar the Windmill (restaurant). Schattig, er staan er 2,een wit met blauw en een niet opgeschilderd, en blujkbaar kun jexer ook in overnachten,keileuke tip om door te geven.
Al snel zie je een A4tje hangen met de tekst: " follow the stairs down" wat we dan ook deden,en heb je toch nog spijt,kun je hier ook nog een boottocht nemen.

Wow, een mooi uitzicht op de Blue Caves heb je zeker wel. Althans navraag bij de barman leert dat al de grotten rondom dit deel van dit eiland dezelfde blauwe weerkaatsing van het zonlicht vanaf het water hebben en je de eerste grot vanaf daar dus al ziet en je alleen met de boot net de hoek omvaart waar de iets grotere grotten zijn en dat die altijd op de foto's staan. Verderlopen had dus geen zin, en na de foto's en de capuccino dus alleen nog naar de "Noordkaap", het uiterste stukje Zante gegaan met de vuurtoren en zicht op Kefaloni.

De rit terug namen we dezelfde voor de mooie groene omgeving.
We kwamen langs Xygiabeach, een soort van kuuroordstrandje met zwavel(en de bijbehorende lucht) en een sorpje waarvan we de naam grappig vonden nl Katestari, voor ons kattenstaarti os kattenstaarders genoemd......leuk vooral die oude griekse mannenkes voor hun huis te zien zitten zwaaien.

Omdat vele wegen vanzelf weer naar Laganas lijden, hiervandaan de route Keri Beach and lighthouse nog gekozen voor vandaag,dit stond ook op ons lijstje, en ook omdat we liever wat meer zien dmv een autoritje met een korte (wandel)stop dan in deze hitte veel te moeten willen lopen of op n bedje bij het zwembad te liggen smelten,dat kan 's middags nog lang genoeg.

In alle boekjes,op t internet en noem maar op wordt als de nummer 1 locatie en must see/do hier dus dat Shipwreckbeach genoemd, nou, daarover verschillen wij dus duidelijk van mening want eenmaal door de supersmalle straatjes van het plaatsje Keri gereden te hebben zagen we hetgeen we in Google hadden ingegeven Keri Lighthouse Restaurant, waar we onze lunchstop ingecalculeerd hadden.........OMG!!!!

We kregen netjes een plekje aangewezen waarbij we meteen zagen wat een mooi restaurant dit was maar, bij ons tafeltje aangekomen was het uitzicht hier niet overdreven,echt ADEMBENEMEND MOOI, niet normaal!
Voor ons de absolute nr 1,Cor was er even stil van, en ik voelde zelfs n traantje langs mijn wang lopen,had ook een zweetdruppeltje kunnen zijn,gezien de warmte maar nee, pffffff prachtig en we gingen meteen los met het maken van foto's. Oja, wat we wilde eten, sorry jongedame, we moesten ook nog even op de kaart kijken wat we wilden bestellen.
Het werd dus een "shared-lunch" bestaande uit een pizza, kaascroquetjes met tomatenjam(denk aan chutney) en friet potatos, allemaal erg smakelijk, en dat had niet perse te maken met de entourage, om je vingers bij op te eten,zelfs zo lekker dat ik vroeg of ik wat van die chutney kon kopen. Eerst keek ze me een beetje raar aan maar toen ik uitleg gaf dat de echtgenoot van de buurvrouw die nu zo lief voor onze katjes zorgt,werkt daar waar ze.o.a. dit soort producten maken en we hen hiervan mee wilde verrassen en laten meegenieten, wilde het wel aan de kok gaan vragen en ja hoor,niet gebruikelijk maar hij deed wel wat in een potje, hoe leuk is dat. Meteen het potje met dit uitzicht vastgelegd.

Nu was het weer genoeg "zien" voor vandaag en dus retour Cavo Vezal waar we de late middag lekker bij het zwembad op n bedje in de schaduw gelegen hebben.

Zometeen opfrissen en iets gezelligs aan,hoewel we ons helaas iedere avond wat overdressed voelen omdat het merendeel zich niet echt omkleed en er zelfs al mensen zitten die je zowel overdag als met het eten en 's avonds in dezelfde outfit ziet zitten,typische gevalletjes travel light nu je voor je bagage voortaan bij moet betalen maar goed, wij vinden dat dit erbij hoort en werd overigens ook om gevraagd in de uitleg van het hotel maar afijn......

23.40 uur
Nu net weer op de kamer na een wederom erg smakelijk etentje, en wen gezellig kletsavondje in de kuil met John en Gera,later gevolgd door een ander, net vers aangekomen stel uit,jawel Goirle, maar van origine ook Kruikenzeikers, zo gezellig dat we dit keer de bar mee gesloten hebben en dus nu onze kamers hebben opgezocht.

Omdat Gera en John de Caretta-schildpad zo dichtbij gezien hebben in de haven, proberen we morgen tegen 09.00 uur daar te zijn om hopelijk ook zo'n bijzonder beest te spotten, dan worden ze gevoerd door de vissers,waarna we denk ik doorgasn voor n koffietje.

Geen ritje denk ik want even hier het strand op mochten we 's morgens nog geen schildpad gezien hebben,dan toch misschien het geluk dat we ze in het water zien,net als toen wij ze zagen vanaf de boot,en die twee naar t strand zwommen en er 3 jongelui gewoon oog in oog mee stonden,zou tof zijn, maar dat zien we morgen dan wel weer,nu zometeen de luikjes maar weer eens dicht laten vallen, truste.

Geschreven door HelenCorso2017