Vrijdag 06.09.2019
Na de meest bekende routes te hebben gedaan, de oostkust, noordkust en 1x door het midden van het eiland, vandaag de westkant bereden. Een stuk waar volgens het internet niet veel te zien en te doen is, dus zonder verwachtingen ingestapt.
Via Morgan waar we eerder waren nu recht daar omhoog de bergen ingereden en in eerste instanties leek het inderdaad een mindere route. Eerst kwamen we langs een dorpje waar ooit in de oudheid de naam vanwege de vorm van het eiland vandaan komt nl de ronde vrucht die bovenop een cactus komt wanneer deze in bloei schiet. Bovenin voorbij Las Palmas zit zo'n bolletje nl ook in de vorm, Veneguera genaamd.
Doorgereden over weer een hoop slingerweggetjes die wel minder spectaculair waren dan gisteren maar de bergen opzich waren ook prachtig, althans een bepaald stuk had allerlei pasteltinten!!
Soort van einddoel was la Aldea de San Nicolas waar we totaan het strand gereden zijn. Toch nog ietsje verderop doorgereden totaan een doodlopend stuk met bijna aan het eind Anden Verde, een rotspartij uiteraard eindigend in de zee met mooie hoge golven en mooie kleurtjes in het water.
Helaas zat er niet veel meer op dan een groot stuk dezelfde weg terug te rijden want dat kon niet anders maar prachtig was het om te zien dat sommige bergen welke op de heenweg al wat in de wolken lagen er u nog meer in verborgen zaten.... Dat ook weer eens gezien!
Wij zijn zoals eerder gezegd verrassend enthousiast over dit eiland, als je de moeite doet van je resort of strandbedje af te komen, krijg je zoveel poos te zien.
En dat gecombineerd met dit fijne Riu Hotel...... Top!!
Zojuist terug uit de disco van het hotel waar we nog 'n dansje gedaan hebben nadat we vanuit het eten de boulevard afgestruind hebben voor 'n capucino bij Maximilian, waar we overigens meteen maar 'n drankje genomen hebben op de overwinning van 't Nederland 11tal, in het hol van de leeuw zeg maar, oftewel tussen de (verslagen) Duitsers.
Nu maar een ons mandje opzoeken want 't is inmiddels alweer 2 uur, een uurtje vroeger dan thuis....
Geschreven door HelenCorso2017