Als we wakker worden, regent het hard op het camperdak. Dit nodigt niet uit tot opstaan dus we blijven nog even liggen. Maar niet te lang want vandaag gaat de reis weer verder. We vertrekken uiteindelijk om half elf. We rijden een halfuurtje tot een parkeerplaats waar we het toilet kunnen legen en ons afval kwijt kunnen. Als verrassing is er naast de parkeerplaats ook nog een milieustraat dus glas, plastic, blik en papier zijn we nu ook mooi kwijt. We drinken nog een bakkie en vervolgen onze reis. Na ruim een uur is het tijd voor de lunch. We stoppen op een mooie plek aan het water en maken een salade. 🥗 Het is een officiële camperplaats maar we willen hier nog niet blijven overnachten. Als de salade op is, ruimen we alles op en starten de motor weer. We willen naar Dalslands Kanal AB in Håverud. Dat ligt een kleine 100km verderop. Een mooie afstand om nog te rijden.
Dalslands Kanal AB maakt deel uit van het Dalslands Kanal, een 250km lang kanaalsysteem waardoor schepen tussen het Vänern-meer en de centrale gebieden van Dalsland en het zuidwesten van Värmland kunnen varen. Wij bezoeken hier het Håverud aquaduct en vier sluistrappen. Het aquaduct in Håverud is volkomen uniek in zijn soort. Het aquaduct in Håverud is een vrijhangende brug, waar het water in een 33,5 meter lange metalen goot boven de stroomversnellingen wordt geleid. Het feit dat er zowel een spoor- als een verkeersbrug over het aquaduct lopen, maakt het nog meer spectaculair. Toen in de 19e eeuw de plannen werden gemaakt om het Dalsland-merensysteem samen tot een kanaal te bouwen, werd de doorgang in Håverud als een te moeilijk knelpunt beschouwd om er voorbij te komen. Afhankelijk van de bodemgesteldheid in Håverud kon daar geen normale sluis worden gebouwd. De rotsen lagen los, de stroming was sterk en de helling was te steil De bekende kanaal- en spoorwegbouwer Nils Ericson werd erbij gehaald en nam een kijkje bij het project. Zijn idee was om in Håverud een aquaduct te bouwen, waar de boten in een lange metalen glijgoot over de stroomversnellingen zouden worden vervoerd. Boven het aquaduct ligt één sluis en beneden het aquaduct liggen drie sluizen. Het aquaduct en het gehele Dalslandkanaal werden in 1868 ingewijd. De vier sluizen overbruggen een hoogteverschil van 9,9 meter en daar is één uur voor nodig.
Als we in Håverud aankomen, staan er al verschillende campers op de parkeerplaats maar er is nog plaats genoeg. We parkeren. Theo ziet een dikke wolk aankomen en wil even wachten met de wandeling. Ik loop alvast naar de brug om vanaf de brug wat foto’s met de camera en telelens te maken. Het is werkelijk indrukwekkend wat ik daar te zien krijg. Er komt juist op dat moment een trein langs die ik nu ook mooi op de foto heb. Als we daarna het pad naar beneden lopen, blijkt dat net zo indrukwekkend. We lopen stroomafwaarts mee met een kano die we zo de twee laatste sluizen zien doorgaan. Dan komen we bij een terrasje. Het lonkt ons om er wat te eten, het is inmiddels vijf uur geweest. Ik wil ook nog graag langs het aquaduct naar boven lopen tot de eerste sluis stroomopwaarts maar dat kan ook later. We eten een gegrilde hamburger. De hamburger smaakt heerlijk maar als het eten op is, voelt Annemiek zich niet zo lekker. Heeft niets met het eten te maken want achteraf werd ik van het foto’s maken op de brug al doodmoe, wat eigenlijk niet normaal is. We lopen inplaats van nog naar boven, terug naar de camper. Hopelijk ben ik morgen weer fit genoeg om dat stuk dan nog even te doen. Na een uurtje op bed voel ik me al beter. De avond brengen we rustig door.
We hebben vandaag 183km gereden
Parkeerplaats DalslandskanalAB Håverud
P4N82061
Kleine parkeerplaats bij het aquaduct. De weg is ‘s nachts rustig. Er stonden er met vier campers zonder dat we elkaar opmerkten.
Geschreven door Dejongeseniorenontour