Vanaf maandag 5 februari hebben we voor tien dagen een Seat Ibiza tot onze beschikking. We willen hier vnl. wat mee door zuid Algarve gaan toeren.

Maandag 5 februari
Om negen uur nemen we de auto in ontvangst. Na het ontbijt rijden we naar Ourique waar we wat eten en boodschappen doen. We tanken de auto vol met benzine. Ourique zelf trekt ons niet zo dus we rijden liever naar de camper en gaan daar lekker in het zonnetje zitten. Om vijf uur gaan we naar de borrel.

Dinsdag 6 februari
In het zuiden, ten oosten van Faro ligt een lagunegebied; het natuurpark Ria Formosa. Het zijn warmwatergebieden met een bijzondere plantengroei en dierenwereld. Zeepaardjes, krabbenkolonies, schelpdieren. Het is tevens een rustplek tussen Europa en Afrika in de grote jaarlijkse vogeltrek. Zoals flamingo’s, ooievaars en lepelaars. Wij willen de komende twee dagen dit gebied op de fiets verkennen. Dit gaan we doen door een stuk van het fietspad Ecovia do Litoral te volgen. Dit fietspad is een kustroute en loopt van Sagres in het westen van de Algarve helemaal tot aan Vila Real de Santo Antonio aan de Spaanse grens. Wij willen het deel dat door de Ria Formosa loopt, tussen Olhao en Tavira rijden.

We willen vroeg vertrekken maar het is wel half elf voor we weg zijn. Fietsen in de auto. We rijden in 1 1/2 uur naar Fuseta. Daar stappen we op de fiets en rijden door het natuurpark Ria Formosa richting Olhão. We genieten van de natuur, van de frisse lucht en van het zonnetje. De fiets geeft wel enige ergernis. Als Annemiek door een diepe kuil rijdt, schiet het zadel naar achteren en dit is niet meer goed te krijgen, iedere keer schiet hij weer terug. Bij een autogarage draaien ze met een sleutel de bout stevig aan. Dit gaat een tijdje goed maar daarna gaat het toch weer mis. Theo fabriceert een steuntje van het slot en de hondenriem en zo kunnen we onze rit vervolgen. Vlak voor Olhão eten we op een terras een heerlijk menu, met 1 liter wijn, een heerlijke cheesecake als dessert en koffie en thee na voor totaal eur 22,00. We waren verbaasd, dat is zelfs voor Portugal goedkoop. Met een volle buik fietsen we weer terug naar de auto in Fuseta. Om half zes zijn we weer terug op Serro da Bica.

Woensdag 7 februari
Het is half elf als we vertrekken. We rijden weer met de fietsen in de auto naar Fuseta waarvandaan we nu de andere kant op door de Ria Formosa willen fietsen, richting Tavira. We parkeren de auto nu niet in het dorp Fuseta maar aan de rand van het natuurgebied langs het fietspad. We rijden al meteen in de mooie natuur. We stoppen bij een mooi stukje waar Wolly even kan snuffelen en de pootjes strekken. We hebben deze keer het fototoestel mee en stoppen vaak om wat te fotograferen. Zo ook waar een groep flamingo ‘s lopen, prachtig. Ook heeft Theo maar liefst drie keer problemen met de fiets. Als we net op weg zijn, zit de remkabel van het voorwiel los en doet de rem het niet meer. Dat zal door het vervoer in de auto komen. Theo zet de rem weer in elkaar en we kunnen weer verder. Later merkt Theo dat de fiets raar remt. Stoppen. Kijken. Het blijkt dat hij een remblokje van het achterwiel verloren is. Theo zet het blok, dat helemaal los zit, weer in elkaar en dan moet het verder maar met een blokje minder. Rustig aan en niet te snel de hellingen af. Weer later, na een stop, loopt de ketting van de fiets van Theo niet meer, deze zit vast achter een bout. Ook dit weet Theo weer te fixen. Het zadel van Annemiek heeft Theo bij de camper vastgezet met een blok hout en tyrerips. Dit gaat deze hele fietstocht perfect. Tussen de reparaties en foto sessies door is het heerlijk fietsen en genieten we weer volop. Als we rond 13 uur een bocht omkomen is het ineens een drukte van belang met auto ‘s en mensen. Er is een restaurant met een mooi terras aan de lagune. Dit kunnen we niet voorbij rijden, we moeten dat terras op. We zitten er heerlijk en ook het eten smaakt fantastisch. Als we uit gegeten zijn, loopt het al tegen drie uur en we zijn nog niet half weg Fuseta en Tavira. We besluiten Tavira voor een andere keer te bewaren en terug naar de auto te fietsen. Het wordt nu toch te laat om dit stadje te bekijken. In Olhão rijden we nog even langs een fietsenwinkel waar we remblokjes kopen. Na een bezoek aan de Intermarché rijden we naar Serro da Bica waar we om zes uur nog even bij de borrel aansluiten.

Donderdag 8 februari
Vandaag gaat het weer omslaan. We krijgen veel regen en harde wind. In alle vroegte zetten we de fietsen op het fietsenrek met de hoezen erom heen en ruimen we de tuinmeubels en losse spullen op. Zo kunnen we met een gerust hart op pad. Om tien uur vertrekken we. Omdat het weer niet zo mooi is om te fietsen, gaan we vandaag een autoroute rijden. Deze is op komoot uitgezet door de camping en loopt van de camping naar de westkust en zo naar beneden tot São Vincente. Het meest zuid-westelijke punt van Europa. Het is een route van ruim 200km. We rijden een prachtige route, het regent wat maar als we uitstappen is het niet de moeite. In Aljezur tanken we en doen we een boodschapje bij de Intermarché. Het is inmiddels half twee dus gaan we in een restaurantje op een pleintje wat eten. Na veel varkensvlees en een keer zalm, kiezen we nu voor kip piri piri. Dat moet je toch gegeten hebben als je in Portugal bent. Als we na het eten naar de auto lopen, regent het wat harder. We rijden naar de kliffen iets voorbij Aljezur. Bij het eerste punt regent het keihard en worden we aardig nat. We rijden nog een stukje hoger. Daar is het uitzicht op de zee en de rotsen spectaculair. Gelukkig regent het wat minder dus lopen we een stukje. Maar jeetje wat waait het daar hard. Nou is er sowieso vandaag een harde wind maar hier waaien we bijna uit ons jas en Wolly uit zijn vacht. Als we weer in de auto zitten, blijkt het al half vier. We besluiten de route niet meer verder te rijden maar terug naar de camper te gaan. Dat is sowieso nog anderhalf uur rijden. Als we eenmaal weer onderweg zijn, begint het steeds harder te regenen en te waaien. Misschien dat het komt omdat we dwars door de Monchique rijden maar het spookt behoorlijk. De regen waait over de weg, takken en stenen liggen op de weg. Als we even na vijven in de camper komen, doen we de kachel en de pantoffels aan en nemen we een lekker borreltje. De regen gutst de hele avond op de camper. Morgen wordt het niet veel beter dus maar een rustdag.

Geschreven door Dejongeseniorenontour