8 januari komen we op Serra da Bica aan.
De eerste twee dagen is er veel regen.
Vanaf de derde dag hebben we een lekker zonnetje bij eerst 14 tot later 19 graden, wat echt heerlijk is.
We ruimen de camper goed op en maken hem goed schoon. Annemiek draait een was.

We beginnen met elke dag een wandelingetje naar rivier de Mira wat een kleine 2km is. In het begin is het voor Annemiek haar rug ook net aan maar gaandeweg gaat het minder moeilijk.
We bezoeken ook regelmatig de 17uur-borrel wat super gezellig is. We leren leuke mensen kennen.

Elke maandag rijden we met de camper naar Castro Verde waar we een was draaien, boodschappen doen en lekker uit eten gaan. Als het nodig is, tanken we gas of diesel.

Een week na aankomst verandert het weer. Het waait hard en het regent veel. 's Avonds en 's nachts zijn er stortbuien, vette onweer en harde windstoten. De camper staat te schudden. In de loop van de volgende dag neemt de wind af maar de regen duurt nog eens twee dagen. Na vier dagen dit natte weer kunnen we weer lekker in het zonnetje zitten al is de temperatuur gedaald naar 14 graden. Vanaf dan knapt het weer steeds meer op en stijgt de temperatuur naar 22 graden. We starten onze dagelijkse wandelingetjes weer op en dat is soms best warm.

Op een warme middag organiseert de camping een pizza middag op het terras rond de houtgestookte pizza oven. Dit is echt een heel gezellige middag.

Dan na drie weken besluiten we de door de camping op Komoot uitgezette wandeling naar Restaurant O Nova Coimbro te maken en daar lekker te gaan eten.
Het is een super mooie wandeling en als we bij het restaurant aankomen, hebben we 2 1/2 uur en 7km gelopen. Met de ruggen gaat het goed maar we zijn blij als we op het koele terras gaan zitten. We nemen de tijd om te eten maar dan komt toch het moment dat we weer terug moeten lopen. Dat valt tegen, de benen en ruggen zijn aardig stijf. We besluiten een stuk af te snijden door het eerste stuk langs de IC1 te lopen en dan de route weer op te pakken. Geen pretje maar het scheelt ruim 1km. Gaandeweg komen we er wel achter dat we de lat in enen wel te hoog hebben gelegd maar daar is nu niets meer aan te veranderen. De laatste twee kilometer voelt Annemiek haar rug behoorlijk maar door de ene voet voor de andere te zetten, komen we uiteindelijk moe maar voldaan bij de camper aan. De terugweg hebben we 2 uur en 5,9km gelopen. De andere dag nemen we een rustdag met veel spierpijn.

De derde dag na deze wandeling maken we onze gewoonlijke wandeling van 2km naar de rivier weer en dat valt zo mee dat we besluiten de andere dag een wat langere wandeling te maken. Het is heerlijk weer en we wandelen 5,3km; door het dorpje Fernāo Verz en door de mooie natuur. Fernâo Verz is een piepklein dorpje met 27 inwoners en een klein cafeetje met terras. We willen daar wat drinken maar het is gesloten. We gaan daar even zitten en na een tijdje gaat de deur open. We bestellen een thee maar wat het is, weten we niet maar het is vreselijk vieze thee. Verder loopt de wandeling door prachtige natuur. we lopen nog een eindje op met Anthonio, de schaapsherder met zijn schapen en drie honden. Wonderlijk genoeg geeft Wolly geen blaf. We lopen 5,3 km.

Weer drie dagen later maken we nog een wandeling. De bedoeling is de door de camping op Komoot uitgezette wandeling lang de Mira te maken. We hebben een prachtig uitzicht over de Mira en komen vervolgens bij de Mira. Daar is het echter moeilijk het pad te vinden. We vinden wel iets wat op een pad lijkt, het loopt langs de rotsen omhoog, langs ons loopt het steil naar beneden. En het gaat maar hoger en wordt steeds smaller. Annemiek met haar hoogtevrees ziet het niet meer zitten. Het eind van dit pad is ook nog niet in zicht. Doorlopen lijkt op zelfmoord. Na op een iets ruimer stuk van het uitzicht op de Mira genoten te hebben, het is werkelijk prachtig hier, besluiten we terug te gaan. Het is de angst en de spanning niet waard. We draaien om en lopen terug, blij wanneer we weer op het ruime pad zijn. We lopen verder over ons gewoonlijke stuk langs de rivier en aan het eind lopen we naar rechts in plaats van links naar de camping terug. Maar veel verder kunnen we niet komen en zo komen we uiteindelijk bij de oprit van de camping aan. We lopen 3km. De rest van de middag genieten we van het zonnetje

Het is nu zondag 4 februari. We hebben oorspronkelijk geboekt tot 5 februari. Het plan was daarna door het zuiden van de Algarve te trekken. Maar van alle kanten horen we dat het heel druk en vol is. We besluiten, na overleg met Menno, ons verblijf te verlengen. Er is nog plek voor ons tot 21 februari. Vanaf maandag huren we voor 10 dagen een auto en gaan daarmee het zuiden verkennen. Van deze avonturen zullen we jullie weer op de hoogt houden.

Zie ook onze video’s op youtube

Geschreven door Dejongeseniorenontour