Na de laatste taxfree aankopen (mijn favoriete luchtje even ingeslagen) was het tijd om te boarden. Wat denk je als je het vliegtuig in loopt en de plekken zijn de middelste twee tussen twee vaders met baby en daarvoor de moeders met de twee jarige? Juist ja; oordoppen in en bierdrinken! Gelukkig viel het echt reuze mee en waren ze alleen de laatste 2 uur aan het jengelen en was ik eigenlijk gewoon jaloers op hun babybedje aan de muur. Tegenwoordig is het vluchtschema naar Bonaire veranderd je vertrekt later en wordt er een tussenlanding gemaakt op Aruba. Hierdoor kom je een stuk later aan op Bonaire en sta je niet in de zon te wachten voor de douane en mag je redelijk snel naar bed i.v.m. omschakelen. Op Flamingo AirPort werden we opgewacht door Renske. Haar hadden we vorige periode leren kennen en blijft ook op Bonaire samen met haar man. Die was op het moment in het buitenland (Nederland ;) ) en zo konden we mooi zijn auto lenen tot we zelf iets hebben.
De eerste twee nachten sliepen we in een oud landhuis. Hier hadden we een kamer gekregen met eigen afgesloten tuintje zodat onze Pien de ruimte had. Super lief natuurlijk, maar helaas dus niet nodig.
De eerste nacht was helemaal prima en ik werd pas 6uur wakker. 8uur konden we aan het gemeenschappelijke ontbijt aanschuiven. Iets wat wij dus niet gaan doen. Onze appartementen zijn voor de lange verhuur. Minimaal een maand. Dat levert misschien iets minder op, maar je trekt wel een ander publiek en je staat niet elke dag te soppen en te wassen, dat mogen de huurders zelf doen. Door alle stagiaires etc hier op het eiland is er veel vraag naar kleine woningen.
Na het opstarten zijn we naar onze grond gegaan. Paul is al 4 maanden niet meer op het eiland geweest en zeker voor hem was er onderweg het een en ander veranderd. Er wordt letterlijk hard aan de weg gewerkt. Op plekken waar vier maanden geleden nog nauwelijks iets stond staat nu bijna een compleet huis. Ben benieuwd hoe het er bij ons over die tijd uitziet! Nu viel het in ieder geval niet tegen. De grond was kaal toen ik begin september naar Nederland ging en nu staat er wel wat begroeiing, maar gelukkig niet al te veel prikkel struiken. Er bloeien bloemen, vliegen papegaaien over en de al geplante agaves en aloevera’s zijn goed aangeslagen! Tijdens het COVID project heb ik samen met Laura nog een project gehad, namelijk het kweken en planten van agaves. Het is een groot succes gebleken. Deze planten hebben weinig water nodig zodat deze snel zelfstandig hun ding konden doen. We hebben ze geteld en het blijken er 443 te zijn! Het hek was op een punt kapot gereden waardoor ezels en geiten vrij spel hebben gehad. Gelukkig ligt er geen ander afval dan wat extra mest van de genoemde viervoeters. Wie weet hoe hoog het onkruid gestaan zou hebben zonder bezoek van de grazers.
De buren hadden een auto te koop staan, een rooie. En wij hadden in Nederland net onze rooie verkocht. Een en een is twee. We maakte een testrit en hij rijdt prima. We maakte het geld over en kregen duidelijke instructies hoe nu verder voor het overschrijven van de auto.
Ik was behoorlijk moe en heb de rest van de dag niet zo veel meer gedaan. ‘s Avonds gezellig uiteten gegaan met een oud collega van Paul en zijn vriendin. Bij mij ging al vroeg het lichtje uit.
8 november
Vanmorgen was ik weer vroeg wakker. Ik moet nog een beetje omschakelen. Vandaag gaan we verhuizen van het hotel naar ons appartement waar we twee maanden blijven. We moesten om 10uur uitchecken en konden pas om 15uur in het appartement terecht waardoor we met al onze spullen Kralendijk doorgingen om van alles te regelen. Om beurten gingen we bij de haltes langs zodat de ander bij de auto en de belangrijke spullen kon blijven. Eerst zijn we naar het DROB (RuimtelijkeOrdening Bonaire) gegaan voor het ophalen van de bouwvergunning. En jawel! Hij lag al op ons te wachten. We hoopte dat hier ons huisnummer op zou staan. Met de huidige nummering is dat een giswerk. Helaas was dit niet het geval, maar over een paar dagen worden we gebeld met het antwoord. Daarna ben ik mijn bankpas ed. gaan halen bij de bank en is Paul gaan pinnen om later bij het postkantoor de wegenbelasting (195$) contant te kunnen afrekenen. Vervolgens heeft Paul een crib nummer opgehaald bij de belastingdienst en zijn we een verzekering gaan aanvragen (de no claim van Nederland schijnt door te lopen en dat zorgt ervoor dat de premie lager is). Het nummerbord moesten we weer ergens anders ophalen waarna we hem vakkundig op onze nieuwe auto hebben gemonteerd. Het verliep bijzonder gesmeerd!
De nieuwe auto maakte wel behoorlijk wat herrie en we wisten dat er naar de uitlaat gekeken moest worden dus ik ben gelijk naar de “garage” gereden en heb daar met handen en voeten (hij sprak alleen Spaans) duidelijk gemaakt wat het probleem was. Hij keek onder de auto en zei dat de hele uitlaat vervangen moest worden. Wij dachten alleen een beetje lassen dus ik zei “mañana”zodat ik even kon overleggen. Later zijn we weer terug gegaan, want ja het moet toch gebeuren.
Het was 15uur en konden inchecken. Het is een prima appartement met aan de voor en achterkant een (afgesloten)buiten ruimte. Alles is aanwezig, maar wel enigszins gedateerd en als ik warm wil douchen zorgt dit voor kortsluiting. Dan maar lauw douchen. Super fijn om even een plek te hebben om de koffers uit te pakken en te settelen.
9november
Vandaag de spullen en plantjes opgehaald bij mijn collega Francine. Zij woont hier en heeft toen ik weg ging haar kelder en tuin beschikbaar gesteld. De plantjes waren goed gegroeid en waren wel toe aan grotere potjes. Gelukkig had ik de potjes die iedereen voor mij had gespaard ook bewaard dus kon ik aan de gang. Voor onze tuin hebben we heel wat planten nodig dus dat wordt weer sparen voor lege yoghurt bakjes, cola en shampoo flessen.
‘s Middags zijn we weer voor het eerst gaan duiken! De spullen hingen nog bij de duikschool. Mijn oren moesten erg wennen weer dus ik kwam maar langzaam beneden. Maar toen ik eenmaal beneden was was het weer heerlijk en zagen we gelijk al weer drie schildpadjes. Toen we terug waren bij de duikschool had ik een aantal gemiste oproepen, de auto was al weer klaar. Wat een verschil kwa geluid! Top
De aannemer kwam nog even langs om de plannen door te nemen. Onze aannemer is een Peruaan en spreekt maar een klein beetje Nederlands en wij maar poco español. Gelukkig kwam zijn zoon mee voor de vertaling. Het was best lastig om een aannemer uit te zoeken. We willen natuurlijk niet te veel betalen maar wel goeie kwaliteit. En zou de taalbariere niet te lastig zijn. Maar deze man heeft voor ons dat huisje aan de straat voor de stroom en het water al gebouwd en komt steeds zijn afspraken na dus we hebben er wel vertrouwen in!
10 november
We wonen nu midden in een normale woonwijk ipv op een resort. Ik vind het erg leuk. Je hoort de muziek en je ruikt het eten van de buren. Het appartement is op loopafstand van de boulevard (slechts 10 minuutjes) dus ‘s avonds maken we geregeld een wandelingetje en halen dan een ijsje bij Gio’s.
11 november
Paul had vandaag een afspraak bij de IND voor een verlenging van de verblijfsvergunning. Hij had van te voren netjes alle bewijsstukken gemaild, maar helaas was het niet het goede. Zijn beschikking was blijkbaar verlopen. Die beschikking is helemaal nooit bij ons aangekomen. Nu moesten we snel alle andere bewijzen aanleveren en opnieuw leges betalen en opnieuw wachten op de beschikking. Dat kan tot wel een half jaar duren! Gelukkig kreeg hij wel gelijk een nieuwe sticker in zijn paspoort. Daarmee kan je een zorgverzekering afsluiten bij het ZVK, maar toen we daar aankwamen bleek de dame van de IND een verkeerde datum op de sticker gezet te hebben en kon Paul niet geholpen worden. Ik wel. Ik heb nog geen sticker (de 25e een afspraak), maar wel mijn contract van het ziekenhuis en mag dan in de verzekering. Je betaald hier geen verzekeringspremie dus dat scheelt wel! Morgen maar weer terug naar de IND voor de juiste datum.
De aannemer kwam smiddags langs om de septictank aan te geven op de grond zodat de graafmachine morgen kan starten. De septictank moet eerst, dit om schade aan de fundering door trillingen van het hakken te voorkomen.
12 november
De IND is dicht op vrijdag… maandag weer terug.
De graafmachine is bezet en kan vandaag niet beginnen.
Er is wel diabaas gestort om de grond mee te egaliseren.
De rest van de dag vakantie gehouden. Een wandelingetje naar het centrum gemaakt om de 5 master die aangemeerd lag te bekijken. Naast de mooie boot lag ook een dik cruiseschip. Die hebben we nog helemaal niet gezien hier. De meeste mensen zien de cruiseschepen liever gaan dan komen. Slechts 5% van de bevolking verdiend er iets aan. Ze eten op de boot, hebben hun eigen gidsen en wij zagen ze zelfs op hun eigen fietsen rondrijden op het eiland… We gingen wat drinken op het terras en raakte aan de praat met twee Nederlanders die hier al 10 jaar wonen. Het was erg gezellig en dus schoven we een tafeltje op. Ze wonen op het moment dichtbij ons in de buurt en ik mag plantjes komen halen uit hun dicht begroeide tuin. Erg leuk om hun ervaringen te horen!
s ‘Avonds was het tijd voor een bbq op het strand. Jacks, een collega uit Breda, werkt nu ook hier op Bonaire en had ons uitgenodigd. Toen we aankwamen op het strand was het een vrij grote groep waarvan ik er nog slechts twee kende! De rest was allemaal de afgelopen 2 maanden gekomen. Dinsdag is mijn eerste werkdag weer.
13 november
Er wordt hier in het weekend ook gewoon doorgebouwd. De graafmachine was klaar met de andere klus en is bij ons aan de gang gegaan! Nu is het echt begonnen!!
Paul en ik hebben het zwembad uitgemeten en aangegeven met zand waar gegraven moet worden. Wat een moment; je eigen zwembad uittekenen! Kan niet wachten tot we erin kunnen! Morgen gaan ze beginnen aan met het uithakken van het zwembad maar vandaag eerst de septictank. We worden niet aangesloten op de riolering en dus moeten we al het afvalwater zelf opvangen. Eens in de zoveel tijd moet hij dan geleegd worden door een grote tankwagen.
De grond is hier keihard dus de machine heeft er wel moeite mee. Een hele dag heeft hij staan bikken op een gat van 3x5x1,5m. De stenen die eruit kwamen is allemaal oud koraal. We gaan dit gebruiken om aan de straatkant een mooie muur te metselen.
‘s Avonds gegeten bij vrienden die ook zijn blijven plakken na het project. Erg gezellig om weer bij te kletsen!
Geschreven door Coby-en-paul