Op het werk is het business as usual. Wel hebben we nieuwe uniformen gekregen die we gelukkig niet meer zelf hoeven te wassen.
Ik heb me ingeschreven voor een cursus Papiamento. Zeker ook in verband met het verlengen leek me dag handig. Helaas de eerste les gemist omdat ik een late dienst had.

We zijn gaan midgetgolfen bij “de Scheetjes”. Voor de gene die ze niet kennen; zij hebben meegedaan aan het programma “Ik vertrek”. We waren met een flinke groep dus gingen in verschillende teams ten strijden! Erg grappig en gezellig en de laatste paar holes gingen best goed!

Bert, mijn broer, heeft een reis geboekt om ons op te zoeken! De 28e komt hij deze kant op en verblijft in hetzelfde resort. Super leuk om hem het eiland te laten zien!!

Paul is ondertussen naar Sint-Maarten terug om daar twee weken te werken als ambulance chauffeur. Wederom met zo’n klein vliegtuigje. Dit keer mét warme trui. Hij had een tussenstop op Curaçao en Sint Eustatius. Deze keer verblijft hij in een ander hotel. Bij aankomst stond er een auto voor hem klaar dus dat was weer goed geregeld. Er zijn nog een aantal mensen aanwezig die hij nog kent van de vorige keer dus dat is een leuk weerzien! Hij heeft de indruk dat er meer mensen op straat zijn. Dat kan ook wel kloppen want onder andere zijn de scholen weer open.

Met een groepje collega’s ben ik naar een cactus distilleerderij geweest. Erg leuk om te horen hoe de lokale drank gemaakt wordt. We kregen kleine cupjes om te proeven. Ik vond de eerste het lekkerste.

Zoals de meeste wel hebben meegekregen is Curaçao erg populair om nu heen te gaan als vakantiebestemming. Helaas zijn er (daardoor?) een aantal verpleegkundigen besmet geraakt en liggen nu uit de running. Hierdoor heeft Curaçao een beroep gedaan op het ministerie van VWS om ondersteuning te sturen. Er werd besloten om 5 verpleegkundigen van st Eustatius en 5 van Bonaire te sturen. Omdat Bert deze kant op komt zat ik natuurlijk niet te springen om daar heen te gaan, maar iedereen had zo zijn of haar reden om niet te willen gaan. Zo is besloten dat het uitzendbureau moest loten. Ik ben samen met een collega van de special care de pineut en moet aankomende dinsdag die kant op! Op zich leuk om daar te gaan kijken en te helpen, maar helaas gaan de lessen windsurfen en Papiamento niet door. Paul zijn verjaardag kan hier niet doorgaan. Bert zijn plannen moeten worden opgegooid... etc etc
Maar goed we gaan er wat moois van maken!

‘s Nachts was de stroom uitgevallen en deed ook het water het niet meer. Een warme nacht waarna ik niet kon douchen voor ik ging werken. Ik ben bij de receptie gaan vragen of ik ergens een douche kon gebruiken. Gelukkig hadden ze er een die ik direct kon gebruiken! Kon ik toch nog fris gewassen naar het werk! Een beetje een camping gevoel.

Er volgde nog een bbq en met een collega zou ik mijn overgebleven appels aan de ezeltjes bij de opvang voeren. Helaas heeft het weer stevig geregend en was het park gesloten! Toen hebben we gewoon een rondje om de zoutvlaktes gereden. Ik was er al vaker geweest, maar toen vanaf de andere kant. Dat is toch heel anders.
‘s Avonds volgde er een feestje in een nog niet afgebouwd hotel van Pablo Escobar. Echt een gave locatie. Mooie graffiti kunst in combinatie met muziek en fijne mensen. Ik ging vroeg naar huis want de volgende ochtend werd ik al om 7 uur op het vliegveld verwacht.

Het was weer een hele opgave om alles in de koffers te krijgen. Paul had namelijk niet al zijn spullen mee genomen dus het was onmogelijk om het in de overgebleven koffers te krijgen. Ook is het natuurlijk zonde om al ons wasmiddel etc weg te gooien terwijl we in januari gewoon weer op Bonaire zijn. Ik had bij de supermarkt daarom wat kartonnen dozen meegenomen zodat ik het kon opslaan in het bagageruim.
Ik had geprobeerd om ‘s avonds nog te tanken, maar helaas was het tankstation al gesloten en zou pas 7 uur ‘s ochtends weer open gaan dan zou ik dus te laat komen voor het inchecken. Ik wist dat wanneer er te weinig benzine in zat je extra moest betalen, maar goed dat is dan maar zo. Maar toen bleek dat een collega daardoor 240$! moest betalen zijn we eerst gaan inchecken waarna we snel zijn gaan tanken. 20$ koste het dat was de moeite van het ritje wel!

Op het vliegveld ontmoette we ook de andere collega’s die met ons de oversteek gingen maken. Er waren er twee bij die pas net in Bonaire waren aangekomen en nog niet eens/nauwelijks in het ziekenhuis hadden gewerkt. Scheelt dat ze nog niet waren ingewerkt. Het bleek een gezellige club te zijn van IC/SEH verpleegkundigen. Een heeft haar partner meegenomen. Na een zeer korte vlucht van maar 13 minuten in het bekende vliegtuig (gelukkig was het nu niet zo koud als de vorige keer) landen we net voordat de regen met bakken naar beneden kwam op Curaçao. Bij de immigratiedienst bleek dat die twee collega’s die er nog maar net waren nog geen toestemming hadden om het land in te mogen. Gelukkig mochten ze na wat telefoontjes met het ministerie ook door! In de tussentijd was ik samen met een collega en haar man alvast naar de autoverhuur gebracht. Hij moest namelijk op tijd voor zijn laptop zitten om een online les te volgen. Dat heeft hij net gered!
Bij aankomst in het resort bleken de kamers nog niet klaar te zijn. Het regende weer keihard dus bleef ik samen met de rest van de collega’s in het restaurant wachten tot het droog was en onze kamers klaar waren. Ontbijt en lunch werden gecombineerd in de vorm van een pizza.
Mijn onderkomen voor deze week blijkt een giga villa te zijn. Ik heb drie slaapkamers, twee badkamers, een ruim terras en een keuken mèt vaatwasser! Volgende week moet ik weer verhuizen naar iets kleiners, een appartement die deze week niet beschikbaar was. Als alles goed gaat zal Paul de 26e ook deze kant op komen.
Morgen gaan we naar het ziekenhuis. Dan krijgen we een introductiedag en een PCR test. Ik kijk er naar uit, was al weer zo lang geleden! ;p

Geschreven door Coby-en-paul