10/9
Paul en ik hadden weer een vroege dienst. Aan het eind van de dag was er een teamvergadering en bleef ik samen met 1 andere collega over. Gelukkig was het rustig. Om 15uur meldde zich een ambulance op de radio. Ik herkende de stem van de verpleegkundige en reageerde in het Nederlands dat was voor de verpleegkundige makkelijk aankondigen. Het bleek een COVID verdenking te zijn en moest in de keet. Mijn werkdag zat er op en Paul lag al in de auto te wachten om naar het strand te gaan, maar de collega’s waren nog niet uit vergaderd. Ik was niet van plan om de keet in te gaan om dan 3 kwartier over te werken en belde de teamleider om iemand te sturen.
Toen de boel was overgedragen zijn Paul en ik naar het strand gereden. Daar lekker gegeten. Wat een luxe om dit zo na het werk te kunnen!
De collega die niet helemaal lekker was bleek idd COVID positief te zijn! Gelukkig valt het mee, maar er volgde natuurlijk wel een contactonderzoek. Een andere collega lijkt ook besmet.

11/9
De laatste dienst in Sint-Maarten was een vroege dienst. Dit bleek ook nog eens maar een halve dienst te zijn want ik werd voor de zekerheid na de neusswab naar huis gestuurd. Paul had nog traktaties gebracht als dank voor de samenwerking.
Thuis heb ik lekker wat aangerommeld en gekookt voor de ziekenboeg. Ze zette beiden hun bordje buiten waar ik het eten opschepte. Toen weer afstand nemen. Alle pannen afgewassen en opnieuw gekookt voor mij en twee collega’s. Paul had late dienst, helaas geen ritje hoeven doen.

12/9
Om 00.00 de champagne open getrokken! Dit jaar vier ik mijn verjaardag in Sint-Maarten! Toen ik wakker werd had ik al de nodige appjes, berichtjes en mijn collega’s hadden zelfs een filmpje voor mij gemaakt met foto’s van de afgelopen weken en ingesproken berichtjes! Super lief!!
Paul en ik zijn vandaag naar het Franse deel gegaan (vier ik mijn verjaardag gewoon even in twee landen). We gingen naar een super klein strandje. Onderweg zagen we allemaal partytenten buiten staan met muziek en bbqs. Paul was goed voorbereid, hij had YouTube filmpjes gekeken over hoe je het strandje kon bereiken. Dat bleek wel nodig. Het strandje was mooi gelegen tussen de rotsen. Na wat klauteren kwamen we op het strand. Het zand gedeelte was alleen zo klein dat je er niet kon liggen zonder overspoeld te worden door het kolkende water. Zwemmen zat er door dat wilde water ook niet in. Na een kort bezoekje zijn we naar een ander strand gegaan waar we heerlijk geluncht hebben en wel op het strand konden liggen. Er werd via Skype even een familievergadering gehouden met de familie Braak. Paul zijn vader is ondertussen op een leeftijd dat hij wel wat hulp kan gebruiken en er moest onderling even worden afgestemd wie wat ging regelen. Ondertussen had ik de uitslag van de COVID test opgezocht en die was gelukkig negatief. Bij iedereen, behalve de twee die zich al niet lekker voelde, was de test negatief.
Terug in het Nederlandse deel even de was opgehaald bij de wasserette. Normaal deden we dat bij onze collega in het appartement, maar vanwege de COVID zijn we even uitgeweken. Toen wij op het resort kwamen stond een ambulance. Een van onze twee zieke collega’s moest toch worden opgenomen. Het zuurstof percentage was te ver gezakt en daarom moest er zuurstof worden gegeven. Heel vervelend dat er een opname nodig is, maar fijn dat er zo betere controle is op de situatie. Alleen op zo’n hotelkamer terwijl je zo ziek bent is ook niets.
Paul en ik zijn met zijn tweeën in een mooi restaurant aan de haven gaan dineren. Het eten was erg lekker, maar de bediening was zo super snel. We hadden ons voorgerechtje nog niet op of het hoofdgerecht stond al voor onze neus! Met het dessert hebben we getimed hoelang het duurde tussen bestellen en dat het werd opgediend; 3 minuten!! Binnen een uurtje stonden we weer buiten! Normaal gesproken is het daar super druk en proberen ze iedereen zo snel mogelijk weer met een volle buik de cruiseschepen in te sturen. Maar nu er bijna niemand meer is zou het tempo in principe iets omlaag kunnen. Eten was echt heel lekker, hele malse inktvisringen.
Mijn geplande cocktailfeestje aan het zwembad had ik geannuleerd (ik had met de manager geregeld dat ik de bar etc. mocht gebruiken). In plaats daarvan hebben we een klein borreltje gehouden. Ik had alle ingrediënten al wel in huis dus heb toch nog wel wat pina coladas uit ons inimini keukentje getoverd. De besmette collega, die zich eigenlijk al weer fit voelt, werd ook voorzien van een cocktail. Zo werd het, met natuurlijk een gekke bijsmaak, toch nog een gezellige avond.

13/9
Vandaag niet zoveel gedaan. Paul had een vroege dienst en ik heb lekker gesnorkeld.
‘s Avonds pizza’s besteld.

14/9
Het was een drukke dag vandaag.
Vroeg naar het ziekenhuis om mezelf opnieuw te laten testen. De test voor Bonaire mag maximaal 72 uur oud zijn, dus die van vrijdag is alweer te oud. Ik heb ook mijn werkkleding ingeleverd en netjes gedag gezegd tegen de coördinator van de verpleegkundigen. Je weet maar nooit...
Paul had zijn laatste dienst. Ze deden 1 ritje en hadden dus mooi tijd om even naar een kliniek te rijden om zijn test af te laten nemen. Na de dienst nog les gegeven bij de brandweer.
Ik was ondertussen met een groepje naar de natural pool gegaan. We kwamen in een gedeelte van Sint-Maarten waar ik nog helemaal niet geweest was. Na een korte mooie kustwandeling zette we de afdaling in en kwamen uit bij een natuurlijk ontstaan zwembad. Het water was kristal helder. Er stond vandaag weinig wind dus we trokken snel onze waterschoenen aan en doken erin! Je moest wel goed opletten dat je niet op een zeeegel ging staan, maar het water was heerlijk! Heel mooi plekje!
Daarna zijn we gaan lunchen. Even afkoelen met airco en een heerlijke ijskoffie met kokos! Vlug naar huis. Twee van de groep gingen boodschappen doen voor onze afscheids bbq. En ik ging met Paul zijn paspoort naar de kliniek om het resultaat van zijn covidtest op te halen. Gelukkig negatief. Bij de kliniek had ik WiFi en kreeg ik net het bericht dat we nog geen toestemming hebben om Bonaire in te mogen en we dus niet kunnen vliegen morgen. Misschien donderdag, maar dan is de test die ik toen in mijn handen had waarschijnlijk al niet meer geldig! Het is erg balen dat we nu zo vaak getest moeten worden en zitten te wachten tot we in quarantaine mogen daar en vervolgens daar lekker te werken en de boel te verkennen. Maar we mogen verder niet klagen. Nadat de boodschappen in de koelkast stonden zijn we naar Philipsburg gegaan naar een schoonheidssalon. Ik had voor mijn verjaardag namelijk een bon gehad die ik daar kon spenderen. Ik ging voor de pedicure. Eerst werden de nagels geknipt en gevijld. Toen werd het eelt verwijderd met een schuurmachine! Ook de onderbenen werden gescrubt, maar dat ging gelukkig met de hand. De nagels werden gelakt in een kleur naar keuze waarna mijn sandalen vakkundig weer werden aangetrokken zonder de lak te beschadigen. Kunnen ze er weer even tegen aan!!
De afscheids bbq werd een gewone. Gelukkig deed de bbq het dit keer wel!
Een drukke maar leuke en gezellige dag.
Een van onze zieke collega’s is naar huis gevlogen om dichter in de buurt te zijn van familie. De berichten zijn wel hoopgevend!

15/9
Omdat ik het gisteren jammer vond dat Paul de natural pool niet heeft gezien zijn we er vandaag opnieuw heen gegaan. Vandaag voelde het iets koeler aan. De wandeling ging lekker vlot omdat we minder fotostops hadden. Bij de pool aangekomen hadden de egels zich verplaatst. Ze leken de dag ervoor wel tevreden te zijn met hun plekje en de komende 10 jaar niet meer te hoeven bewegen. Dat bleek toch anders. Even goed kijken voor we erin doken. Paul vond het ook super mooi, dus ik ben blij dat ik het heb laten zien.
Hierna gingen we van bijna het uiterst oostelijke puntje naar het westelijkste puntje van het Nederlandse deel. Daar bleven we tot de zonsondergang waarna we bij Pinapple Pete gegeten hebben. Dit was nog een van de restaurants die collega’s hadden aangeraden. En terecht!
Er is vandaag aangekondigd dat de grens tussen het Nederlandse en Franse deel dicht blijft tot 1 oktober.

16/9
Vandaag was de beurt aan onze andere artsassistent om een stokje in onze neuzen te steken. Dit keer kregen we gelukkig ook toestemming voor Paul om zich in het ziekenhuis te laten testen. De kliniek had namelijk geen capaciteit meer! We hebben nog steeds geen vliegdatum, maar het streven is nog steeds morgen. Voor de zekerheid dus maar een test laten doen...
Aan het Franse en Nederlandse deel van de grens zijn vandaag demonstraties geweest met als gevolg dat de grens weer open gaat! Veel mensen wonen in het ene deel en werken in het andere deel. Dit geldt ook voor kinderen die in het andere deel naar school gaan.
Ivm onze afscheidsronde nog even gesnorkeld bij ons voor de deur.
Op https://antilliaansdagblad.com/bonaire/22295-aantal-positieve-gevallen-bonaire-loopt-snel-op valt te lezen dat de COVID besmettingen in Bonaire snel toenemen. 11 lijkt weinig, maar op een bevolking van zo’n 20,9 duizend inwoners kan dit een behoorlijke impact hebben. Daarbij moet je rekening houden dat het om een eiland gaat. Er zijn beperkte middelen beschikbaar.

17/9
Je kan je voorstellen dat het openbaar lichaam Bonaire (OLB), wat ons toestemming moet verlenen om het land in te mogen, het behoorlijk druk heeft. Daardoor zijn ze er ook gisteren niet aan toe gekomen om onze aanvraag te behandelen en wordt de vlucht dus op zijn vroegst dinsdag. In tegenstelling tot de titel van het bericht blijven we dus nog even op Sint-Maarten. Maken we gewoon nog mee dat onze andere collega uit quarantaine mag!
We gingen de proef op de som nemen en gingen weer naar het Franse deel. Er stond idd niemand meer van de gendarmerie en konden zo doorrijden. Het plan was om een pontje naar een klein eilandje net voor de kust te gaan, maar helaas was het restaurant daar gesloten en ging het bootje dus ook niet. Toen we de kanoverhuur belde kregen we te horen dat ze alleen in het weekend open zijn. Wie weet aankomende zaterdag of zondag dan. Ergens anders waren er wel een aantal van de tientallen tentjes open. Heeft toch een beetje een triest aanzicht.
‘s Avonds heb ik me nuttig gemaakt door te koken voor een deel van de groep.

18/9
Een bewolkte dag met behoorlijk wat wind.
Ik heb bij het ziekenhuis aangegeven dat ik er nog even ben en eventueel wat gaten In het rooster kan opvullen.

Geschreven door Coby-en-paul