Vanacht regen en onweer gehad. Ik sliep door alles heen en Theo was blij dat de was niet meer buiten hing.
Vandaag gaan we wat plaatsjes in de buurt af en gaan we mooie rotsen bekijken. We vertrekken rond 10.00 uur. Elne is ons eerste bestemming. We volgen daar de toeristische route. Al vrij snel komen we aan bij de Kathedraal van Elne.De kathedraal Sainte-Eulalie-et-Sainte-Julie en het klooster . Bij de receptie van de ticket verkoper, die in Engeland gewoond heeft , krijg ik informatie mee dat in het Nederlands geschreven is, wat een luxe. Bezichtiging is heel aardig. Kerk is wat slecht belicht maar mooi om te zien. Aangezien Theo buiten wacht bekijk ik niet alles.
De stad heeft zijn bekoring, het doet vriendelijk aan en hoewel het bewolkt is , is het wandelen in de stad prettig. We komen nog uit bij een Capelle , waar je nu kunstzinnige lampen end. kan bekijken.

Vervolgens gaan we naar Thuir, alles is dicht vanwege de siësta dus daar zijn we gauw doorheen. Tijd genoeg voor een koffie en boodschappen voor de lunch. Inmiddels is het bloedheet zo ' n 30 graden en vooral drukkend en benauwd. Wellicht de oorzaak dat we het stadje niet zo boeiend vinden.
Inmiddels schiet de tijd op, we hadden Prada en d"ille sur te nog op het lijstje staan maar dat slaan we gezien de tijd en het benauwde weer maar over.

Waar we nog wel naar toe willen zijn de Orgues d'Ille sur Tet wat een half uur verder ligt. Na een wandeling van 2 km kom je in een park aan waar een pad is aangelegd om de rotsformaties te kunnen bekijken. Eigenlijk was dit het hoogtepunt van de dag. Mooi hoor hoe de zachte rotsen gevormd werden door de wind. Het bracht herinneringen naar boven van onze reis in Amerika : Bryce Canyon.

Na dit bezoek, na enige omzwerving weer terug naar de camping. Om 17.00 uur waren we er weer. Gauw naar het zwembad waar direct de zon verdween om niet weer te komen.


De stad Elne ligt aan de rivier de Tech, ongeveer vier kilometer landinwaarts vanaf de Middellandse Zeekust van Languedoc-Roussillon en slechts 12 kilometer van Perpignan .

De stad ligt op een verhoogde positie op een smalle strook laagland die de Middellandse Zee scheidt van de uitlopers van de oostelijke Pyreneeën ten zuiden van Perpignana en met de bergen als een aantrekkelijk decor voor de stad.

De rustige stad die je vandaag ziet, geeft weinig aanwijzingen dat het in de oudheid een bloeiende stad was, Illiberis genaamd en de hoofdstad van de regio Roussillon, en Hannibal en zijn olifanten stopten hier een tijdje toen ze in de 3e eeuw voor Christus naar Italië reisden.

Ontdek Elne
France This Way review: hoewel Elne geen belangrijke toeristische bestemming is, raden we liefhebbers van religieuze architectuur aan om de kloosters te bezoeken, die tot de beste behoren die we kennen in deze regio van Frankrijk.

Elne valt in twee delen, de bovenstad en de benedenstad. Een bezoek aan de kathedraal van Elne en de kloosters in de bovenstad is het hoogtepunt van uw bezoek. Begin bij het VVV-kantoor op Place Sant Jordi.

Kathedraal van Elne
De kathedraal Sainte-Eulalie-et-Sainte-Julie in Romaanse stijl werd voltooid in de 11e eeuw en in de 14e eeuw werd begonnen met de wederopbouw van de kathedraal.

In de 13e eeuw was er een verschrikkelijke belegering in 1285 waarbij de stad werd verbrand en de inwoners werden afgeslacht (in die tijd maakte Elne deel uit van Catalonië en werd pas in 1659 een deel van Frankrijk met de ondertekening van het Verdrag van de Pyreneeën) .

Dit werk is nooit voltooid, wat het onregelmatige uiterlijk van de voorgevel verklaart - de toren aan de rechterkant werd in die tijd gebouwd, maar niet de toren aan de linkerkant, dus werd er later een veel kleinere toren aan toegevoegd. De kathedraal valt op door het ontbreken van decoratief metselwerk aan de buitenkant.

De kloosters werden ook gebouwd in de loop van driehonderd jaar, daarom zijn sommige delen meer versierd dan andere - desondanks zijn de kloosters erg mooi, met marmeren bogen met interessante kapitelen die een mooi onderhouden tuin omringen. De kloostergangen bevatten nu ook een Museum voor Geschiedenis en een Museum voor Archeologie.

De toegang tot de kathedraal en de kloosters kost ongeveer 5 euro


Andere attracties in Elne
Nog steeds in de bovenstad kunt u de ruïnes van het bisschoppelijk paleis en het kapucijnenklooster zien, terwijl in de benedenstad, vermoedelijk het oudste deel van Elne, archeologische opgravingen een zeer vroege Romeins-christelijke necropolis hebben onthuld.

Je zult ook delen van de originele wallen tegenkomen terwijl je Elne verkent, inclusief drie van de originele poorten door deze verdedigingsmuren.


Thuir
Thuir is een grote stad, maar merkwaardig genoeg is het anders dan de andere. Hier heeft het verleden de stadsplanning gevormd, niet het heden. Inderdaad, de meeste grote steden van vandaag groeiden in de jaren '80 en '90 en blijven voor het grootste deel groeien, met de vermenigvuldiging van woonwijken. In Thuir is het hart van de stad belangrijk, de straten zijn talrijk, winkelen, de stad is levendig, het heeft een ziel. Omgekeerd heeft het relatief weinig woonwijken aan de rand. Het heeft een belangrijk commercieel gebied en in het stadscentrum staat nog steeds de Byrrh-fabriek, een bekende alcoholproducent bij de lokale bevolking.

Wanneer u het centrum bezoekt, wordt u aangenaam verrast door de netheid van de straten, de versieringen van zowel particuliere huizen als openbare gebouwen. De lokale bevolking voelt Catalaans en laat het weten, ze verfraaien de stad behoorlijk.

De kerk van Ste Marie de la Victoire de Thuir is een gebouw dat in 1785 werd gebouwd op de fundamenten van een Romaanse kerk die oorspronkelijk aan St. Pierre was gewijd. Het werd ingeschreven binnen de twee wallen van de stad. In 1816 veranderde ze van patroonheilige: ze ging naar Ste Marie de la Victoire. Van de oorspronkelijke kerk zijn enkele zeldzame architecturale elementen overgebleven, zoals een inscriptie uit de 13e eeuw of de doopvonten uit dezelfde periode. Het heeft een Maagd en Kind gemaakt tegen het einde van de 13e eeuw. Het bijzondere is dat het van lood is gemaakt, waardoor het een zwarte Madonna is.

De kapel van de Pieta is de kleine kapel die prachtig is gemarkeerd bij de ingang van Thuir, wanneer u vanuit Perpignan aankomt. Het is een vrij eenvoudige 15e-eeuwse kapel, maar door gebruik te maken van vrij geavanceerde bouwtechnieken is het des te interessanter. Het werd gebouwd van rivierkiezelstenen, maar de steunberen zijn van blauw marmer, waarschijnlijk materialen uit de Thuir-groeve, een paar kilometer verder naar het zuiden.

Afkomst
Thuir wordt al in de 10e eeuw genoemd in historische documenten. Het is een oude koninklijke villa, omgeven door een omheining waarin de kerk en het kerkhof waren gehuisvest. Deze omheining was een onregelmatige zevenhoek, hij was gemaakt van opgerolde kiezelstenen. Een sloot voltooide het verdedigingssysteem van de villa. In de loop der jaren hebben zich rondom de omheining extra woningen gevormd, die een soort dorp buiten het kleine stadje vormden. Het was daarom noodzakelijk om de verdedigingswerken opnieuw te versterken door een tweede omheining te bouwen, geflankeerd door torens en schietgaten. Het werk duurde heel 1287. De binnenste omheining verscheen toen als een citadel, zoals de stad Mont-Louis jaren later. In 1294 verkreeg de stad een consulaatsattest van de koning.


Thuir speelde ook een belangrijke rol in de Frans-Spaanse oorlog van 1793. Dat jaar namen de Spanjaarden de stad in op 29 juni en hielden deze tot 21 september, na een belegering door de Fransen. Voor de revolutie was Thuir erg commercieel. De belangrijkste activiteitsgebieden waren briefpapier, drukkerijen en aardewerk, maar het was in de 19e eeuw dat het dorp zijn bloeitijd beleefde.


Byrrh
In 1827 creëerden Simon en Pallade Viollet, twee gebroeders stoffenhandelaars uit Corsavy, een kelder in Thuir om een ​​natuurlijke zoete wijn te produceren onder de naam Byrrh. Naarmate zijn populariteit groeide, groeide de kelder en vanaf 1965 bottelde hij andere merken zoals Cinzano, Bartissol of Dubonnet. Helaas is de vraag naar zoete wijnen afgenomen en is deze activiteit in 1985 gedeeltelijk gestopt.

Wat betreft de oorsprong van de naam Byrrh, ze is heel bijzonder. De stoffen die door de twee broers werden verkocht, werden vermeld onder een 5-lettercode. De dag dat ze besloten om de wijn te maken, waren de letters van de laatst ontvangen doek BYRRH. En daarom drinken we Byrrh vandaag. Merk op dat de kelder een curiositeit heeft: het grootste eikenhouten vat ter wereld. Het is te doen!


Het wapen van Thuir stelt de vestingwerken van de stad voor, gesymboliseerd door de 3 torens.


De Orgues d'Ille sur Tet
De belangrijkste reden waarom mensen naar de stad komen, is om de prachtige rotsformaties op slechts een paar kilometer afstand te bezoeken. De 'orga's' zoals ze worden genoemd, vormen een soort natuurlijk amfitheater gemaakt van hoge rotspilaren die zijn uitgehold tot prachtige 'orgelpijp-achtige' vormen die tot 12 meter hoog kunnen worden.

Naast de prachtige vormen van de rots, zijn ze allemaal gevormd uit een witte zandsteen met regelmatige lagen van een gele rots die er doorheen lopen, waardoor ze een mooi gestreept uiterlijk hebben. Ze staan ​​bekend als sprookjesachtige schoorstenen of 'hoodoos'. Velen zijn bedekt met slordig ogende stukjes rots en zelfs wat vegetatie, maar in feite biedt dit enige bescherming aan de meer kwetsbare rots eronder en is dus van vitaal belang voor het hele ecosysteem.

Er is een korte wandeling van de parkeerplaats naar de ingang en een wandeling leidt je door het kleine park, waardoor je een prachtig uitzicht hebt over de verschillende formaties. Elke nieuwe weergave biedt een ander mooi tafereel. Het is bijna onmogelijk om te stoppen met fotograferen!

De rotsstructuren zijn fragiel en hetzelfde weer dat deze prachtige formaties heeft gevormd, zorgt ervoor dat ze ook geleidelijk worden weggeërodeerd. Elke keer als het regent, spoelt er veel zand uit de kolommen.

France This Way review: als je het westen van de VS kent, heeft de site iets weg van een miniatuur Bryce Canyon die waarschijnlijk mijn favoriete plek ter wereld is!

Rondom de 'orgues d'ille sur tet' opent het uitzicht zich aan drie kanten naar de bergen. In het zuiden ligt het Massif des Aspres, in het zuidoosten de berg Canigou, met zijn top bekend als de tand van een hond (dent de chien) - de hoogste top van de Pyrenees Orientale, en in het noorden het granieten plateau van Montalba .

Geschreven door 2021-frankrijk