Vanochtend vroeg wakker van de vissers, die tijdens de werkzaamheden elkaar nog genoeg te vertellen hebben. Het komt mooi uit, we willen langzamerhand huiswaarts keren. Eigenlijk willen we naar Skopje maar daar zijn geen camperplekken. Het wordt Veles. We gaan via de tolwegen. Noord Macedonië behoort niet tot de EU landen dus voor de grens mobile gegevens uitschakelen. Nog even langs de weg voor de grens gestopt, eerst maar even de corona check aandoen. Schrik, wat staat daar nou? Niet meer geldig?
Bij de grens werd er echter niet naar gevraagd, wel naar de groene kaart van de verzekering. Gelukkig hadden we die bij ons.
In Griekenland waren we via de tolwegen door een groot vallei gereden. In Noord Macedonië zijn we eveneens via de tolwegen gereden maar dan door de bergen. In Griekenland nog even boodschappen gedaan , daarna moest de airco wel aan want het was behoorlijk warm geworden. In Veles aangekomen de camper geparkeerd op een parking. Een man van de naast gelegen busstation begon een heel verhaal waarvan we maar een woord verstonden : safety. Daar werden we niet geruster op. Maar er kwam hulp, een oudere dame mengde zich in het gesprek. Daar werden we ook niet wijzer van : zij sprak alleen Bulgarisch. Nog naar het busstation gelopen om daar te vragen of het veilig was en die gaf als antwoord dat het vrij parkeren was, dus dat schoot niet op zo. Dan maar laten gaan en de stad in. In de stad de hoofdstraat door om op het terras te belanden. Kaart gaf aan dat het hier super goedkoop is. Een biertje en een koffie kosten samen omgerekend ongeveer 3 euro. ( En je mag je eigen koekjes meenemen) Een cocktail kost hier ook dat bedrag. Jammer dat het pas "s middag is...
Stad zelf viel tegen, weinig winkels of opzienbare dingen/ bezienswaardigheden. Het meest aantrekkelijke is, denk ik , de opgravingen Stobi. Daar zijn we langs gereden maar niet erin geweest. Jammer.
Om een uur of 4 kreeg Theo honger en bestelde een hamburger. Hoewel het superlekker was, kreeg hij het niet op.Het was ook een enorm stuk gegrild vlees met heerlijk brood , patat en ui. Alles ging uiteindelijk wel op , aan de mussen die erbij kwamen zitten en aan mij.
Eind van de middag de camper nog verplaatst, weg van het voetbalveldje ernaast.
De camper fungeerde als net van het doeltje.
Nog even rond gelopen op zoek naar een bankje . Die uiteindelijk wel gevonden maar die stond niet in een opwekkende omgeving.
Gelukkig is er een restaurant naast de parking, kunnen we daar wat tijd door brengen met een glaasje cola en biertje maar wel op een stoel. Het bedrijf heeft ook nog internet en zo komen we de tijd door. "s Avonds maar weer de stad in. Nog maar een paar meter verder troffen we een heel gezin aan bij een 'onbewoonbare' woning , veel afval en het gezin scharrelde er om heen. Waar ik eerst gelopen had, op zoek naar een bankje , had ik ook op die manier levende mensen aangetroffen. Wat een ongemak voel je dan als je dat ziet. De stad kwam nu heel anders over dan overdag. Alle terrassen zaten vol. Veel jonge mensen ook. Het terras waar wij zaten had een soort wachtruimte binnen waar je kon zitten tot er plek buiten was. Wij hadden direct plek en wat drinken we? Ja, precies , een cocktail.



Veles is een industriestad en gemeente in het midden van Noord-Macedonië. De gemeente heeft 55.108 inwoners. De stad bestaat sinds 168 v.Chr. onder namen als Vila zora en Kjupurli. Volksetymologie leidt de naam Veles af van Slavisch "v les", in de bossen, vanwege de dichte bossen rondom de stad.

Geschreven door 2021-frankrijk