We gaan nu naar Galaxidi. Je kunt aan de natuur zien dat de tijd verstrijkt. Het gras wordt dor. Op het land zien we af en toe mensen in groepjes werken. De landarbeiders zijn geen Grieken. De stokrozen staan nu het en der te bloeien. Onderweg geen bloeiende bremmen gezien, de grond is er denk niet geschikt voor. Wel bloeiende orleanders. We zijn van plan om op een plek te gaan staan met een strand en een. zwembad. Beide zijn aanwezig maar het zwembad is nog leeg. Bij navraging blijft dat de beach club pas over 2 weken open gaat. Gelukkig is ze zee er wel. We gaan dan maar op het rustige strand liggen. Na verloop van tijd gaan het onweren en regenen. Door een van de medewerkers van de beach club worden we erop gewezen dat we ook bij het dorp aan de haven kunnen gaan staan. Na 5 minuten komen we in het dorp aan. We rijden door smalle straatjes door het dorp. Gelukkig geen tegenliggers. We staan er prachtig ,naast een aangelegd bos en zicht over de haven. Het dorp is mooi, doet Italiaans aan en heeft vele in goede staat gehouden oude huizen. Het dorp zelf is niet erg levendig, weinig lokale bevolking gezien. Wel heel veel katten. De aanwezige toeristen zijn van Engelse komaf , weer eens wat anders dan Duits.
Terwijl we door de stad lopen klaart het op, in een paar minuten en wordt het heet dat tot zo'n 19.00 uur aan houdt. We bezoeken dan het graf Lokros, het was een klein stukje maar steil. Na enige rustpauze"s kwamen we aan. Tja we hebben het gezien ...
De afgesloten grot die als koelkast heeft gewerkt ook aan de buitenkant bekeken. Als je over beide grotten niets had gelezen dan snapte je niet waar je naar keek. "s Avonds uit eten geweest. We werden in foutloos Engels bediend. Het was lekker.

Nachtschade.
Kappertjes


Galaxidi. Galaxidi is een klein, pittoresk kustdorp in Centraal Griekenland in het departement Fokida. Het ligt op het Griekse vasteland, ongeveer 200 km van Athene en 33 km van het beroemde Delphi. Galaxidi is een geliefde vakantiebestemming voor Atheners, in de zomermaanden en ook in de weekenden zul je hier veel Atheners treffen. Ook buitenlandse toeristen hebben inmiddels Galaxidi ontdekt en een bezoek aan deze vakantiebestemminmg is met een fly&drive gemakkelijk te doen
Deze streek heeft heel veel te bieden en combineert zee met bijzondere landschappen en bergen. De natuur is hier indrukwekkend. Galaxidi is zeer gezellig, het pittoreske haventje met zijn vele tavernes en winkeltjes, de smalle steegjes en de goed onderhouden huizen met rode dakpannen creëren voor de bezoeker een fantastische sfeer. Het dorp doet eigenlijk aan een bestemming op de Griekse eilanden denken, met al de vissersbootjes en zeilbootjes in de baai. Je kunt hier heerlijk door de straten en steegjes wandelen en de architectuur van ‘kapetanaika’ huizen (kapiteins huizen) en neoklassieke en traditionele huizen bezichtigen.Galaxidi heeft aan weerszijden twee natuurlijke havens en is omgeven door bergen. De diepere hoofdhaven biedt aanlegplaatsen voor jachten en kleine vissersboten. Hier bevinden zich ook de meeste restaurants, bars en winkels. De kleinere haven is Chirolaka, ten oosten van het dorp. Op de rotsachtige kustlijn aan de zijkant van de grotere haven, is een dennenbos geplant door schoolkinderen in het begin van de twintigste eeuw. De dennenbomen zijn inmiddels volgroeid en een wandeling langs de weg op het schiereiland is meer dan de moeite waard. Hier bevinden zich enkele kleine stranden en het internationale monument van de zeemansvrouw, waarbij een vrouw met twee kinderen wordt afgebeeld die de vertrekkende zeeman uitzwaait.

Geschiedenis Galaxidi
Galaxidi is gebouwd op de plaats van het oude Haleion. Dit gebied wordt sinds de prehistorische tijd bewoond. Galaxidi heeft ook een rijke maritieme geschiedenis. Tussen de 18e en de 20e eeuw vierde de scheepvaart hoogtij en in die periode stuurde Galaxidi handelsschepen naar o.a. Marseille, Constantinopel en verschillende andere havens in Spanje en Italië.Bijzondere kerken in Galaxidi
Wanneer je Galaxidi via de provinciale weg nadert dan is het eerste wat opvalt de grote, mooie kerk van Agios Nikolaos die overal bovenuit steekt in het midden van het dorp. Deze kerk is in 1902 gebouwd en heeft een Byzantijnse stijl en twee klokkentorens. Op de prachtige houtsneden iconostase worden beeltenissen uit het Oude en het Nieuwe Testament afgebeeld.
Een andere bijzondere kerk is die van Agia Paraskevi, een gebouw dat uit de 16e eeuw dateert. De iconostase die je in de kerk ziet is later in 1847 geplaatst. Deze kerk is beroemd om zijn zodiac-zonnebloem, een ontdekking van de beroemde kapitein Ilias Skourtis die ook astronomie-kenner was.
De grotten van Galaxidi
In en nabij Galaxidi bevinden zich meerdere uitzonderlijke grotten. In het centrum van het dorp, bij het Mamas plein aan de haven is er in de rots een grot! Deze grot heette vroeger Karteria, maar vandaag de dag noemt men deze grot gewoon ‘Spilia’ (grot). In vroegere tijden werd deze grot door de inwoners van het dorp gebruikt als koelkast, omdat het in de grot lekker koel is. Later heeft de grot zelfs als discotheek gefungeerd, maar tegenwoordig is de grot niet meer voor publiek toegankelijk. Ten noorden van het dorp, bij de heuvel Xirotiri, bevindt zich een andere grot genaamd ‘Angona’ waar stalactieten te zien zijn.

Het graf van Lokros
Het graf van Lokros is christelijk en dateert uit de dynastie van koning Locris die in de oudheid in het gebied rond Galaxidi woonde.

Alevromoutzouroma, een gekke carnavals-traditie
Het evenement dat ieder jaar de Griekse media-aandacht trekt heet ‘Alevromoutzourama’. In Griekenland eindigt het Carnavalseizoen met de viering van Schone Maandag die samenvalt met het begin van de Grieks-orthodoxe vastentijd. Op die dag vindt de gewoonte van Alevromoutzouroma (Alevri=meel, Moutzouroma=bevlekken) plaats in Galaxidi. De oorsprong van de gewoonte is onduidelijk, maar het lijkt in de huidige vorm sinds het midden van de 19e eeuw plaats te vinden.
Rond het middaguur komen plaatselijke bewoners en bezoekers van alle leeftijden, gekleed in oude kleren, bijeen op een vooraf bepaalde locatie waar meel in grote hoeveelheden wordt verdeeld. Verschillende soorten kleuren worden eraan toegevoegd terwijl alle mensen hun gezichten schilderen met houtskool. Daarna lopen ze met z’n allen naar de haven waar de ‘oorlog’ zal plaatsvinden. De mensen worden in twee groepen gesplitst in een "oorlogsgebied" en een "neutrale zone" voor de waarnemers en het gevecht kan beginnen. De deelnemers gooien het gekleurde meel naar elkaar, totdat de voorraad op is

Geschreven door 2021-frankrijk