Vannacht heerlijk geslapen, geen honden klokken, of auto"s gehoord. Lekker lang op bed gebleven tot 08.45 uur Uit de camper gekomen blijkt het zo hard te waaien vanuit de zee dat aan het strand liggen te koud was. Wel gekleed ontbeten op een bankje. We gaan wandelen langs de zee , het dorp uit. Het is een heel lang pad. Gaandeweg wordt het ook steeds warmer. Het pad niet uitgelopen . Toen we terug waren was het windstil, ligbed, stoel en tas mee op naar het strand. Er zijn genoeg bomen langs het strand die voor schaduw zorgen . Inmiddels is de zee weer kristalhelder, de visjes zie je zwemmen . Af en toe komt er een van de vele katten om zijn behoefte precies naast de zee te doen. Opletten dus. Om een uur of 3 wordt het zwaar bewolkt, wind steekt weer op. Er is onweer voorspelt. Het wordt ook kouder. Ik kleed me dan ook maar om. Net klaar draait de wind , nu vanaf het land. Wolken verdwijnen, wind gaat liggen en wordt het weer warm. Dan maar gauw op mijn bedje liggen. De bewoners zijn hier heel vriendelijk, ze begroeten je en ik heb al met diverse mensen een praatje gemaakt. Met handen en voeten wil dat prima. Aan het einde van de middag komt er een dame langs de zee lopend, bij ons begint ze langzamer te lopen en kijkt speurend naar ons. Uiteindelijk vraag ze Theo hoe we aan onze stoelen komt. Ze komt uit Athene en ziet wel wanneer ze terug gaat. Ze komt wel vaker in het dorp. Zoals zovelen denkt ze dat we Duitsers zijn. Heel begrijpelijk want die zie je veel in Griekenland. Op dit eiland komen veel Atheners in het weekend die zijn in een drie uur op het eiland. Bijkomen van de hitte en drukte in hun eigen stad.
Grappige is dat als we begroet worden, we vaak terug groeten in het Grieks. Vaak komt er dan een verontschuldiging, dan denken ze dat we Grieken zijn.
"s Avonds tijdens het eten begint het te onweren en te lichten. Gelukkig zijn we in de buurt van de camper. Gauw gaat Theo terug om de ramen dicht te doen. Je weet maar nooit kom je in een nat bed terecht.

Geschreven door 2021-frankrijk