Gisteravond hoorden we steeds een korte fluittoon her en der uit de bomen komen. Het geluid hadden we ook al op een andere plek gehoord. Het geluid is nogal indringend. Na lang googlen kwam ik op de dwerooruil terecht.
Deze ochtend al op tijd wakker van het luiden van kerkklokken, gevolgd door een klokkenspel om het kwartier. Dan er maar op tijd uit op zoek naar de uilen. Uiteraard niet te vinden. Je hoort ze overdag niet , en de grote (lijster) en schutkleuren van de uil werken ook niet mee.
Nog een poosje tegenover het kapelletje gezeten waar met tussenpozen steeds nette aangeklede mensen met bakjes naar binnen gingen. Er was een dienst aan de gang. Door de luidsprekers hoorde je twee priesters zingen. Waar bleven toch al die mensen.,dat paste er toch nooit in.? Toen de deur open bleef staat bleek er een trap naar beneden te lopen. De grote mysterie was daarmee opgelost.

De rit naar Volos verloopt via een groot vallei, afwisselend grasland, bebouwing, akkerlanden en olijfgaarden.

De stad ( centrum ) vonden we beiden niet zo heel aantrekkelijk het is langgerekt, heeft twee hoofdstraten met winkels en een enorme lange boulevard met uitsluitend terrassen die allemaal praktisch vol zijn. Grote havens voor plezierboten, jachten , boten om de mensen te vervoeren naar andere eilanden en vrachtschepen. Ik wilde een taartje eten op een terras bij een soort lunchroom. De koffie moest ik bestellen bij een andere toonbank dat de taart. De uitgekozen taart bleek alleen in zijn geheel gekocht te worden. Een stuk was maar summier mogelijk, het werd een abrikozen taart die helaas niet lekker was. Het smaakte niet na abrikozen wel naar boter. De punt werd in een doos gedaan en met plakband dicht geplakt. Daarna toch maar even verder gewandeld. We hebben de universiteit nog bezocht en terug naar de camper.. Aangezien de stad onze bekoring niet heeft maar verder rijden. Morgen willen we met een oud treintje mee, dus niet te ver weg. Op de volgende plek aangekomen waaide het als een tierelier. Je werd direct gezandstraald . Met pijn kreeg ik mijn lenzen eruit en liet ze maar uit. Nog een plek wilde Theo nog wel proberen. Het werd Koropi. Gelukkig waaide het daar een stuk minder.
Heel in de verte weer twee dolfijnen gezien. Weer niet gelukt ze te fotograferen. Kopje komt mooi naar boven, gevolgd door gebogen lijf , bovenste vin was goed te zien. Mooi hoor.
Niet zo mooi was dat ik erachter kwam dat je de treinkaartjes online moet bestellen , maar waar on line, dat wordt weer niet genoemd. Eindelijk iets gevonden om te bestellen, houdt het bij de prijs op. Site van de trein maatschappij houdt ook een zeker moment ook op.
Denk dat het niets wordt.
Wat wel wat werd is het filmpje dat Theo gemaakt heeft van dolfijnen.


Volos. Volos is de hoofdstad van het departement Magnisia, de grootste havenstad van Thessalië en tevens een belangrijk handels- en industrieel centrum. Volos is geen oude stad, omdat er in 1955 een zware aardbeving plaats heeft gevonden, de stad werd toen helemaal verwoest en is daarna helemaal opnieuw gebouwd. Wel zijn de traditionele Griekse gewoontes bewaard gebleven. Het is echt de moeite waard om een typisch Grieks "kafeneion" te bezoeken en de lekkere hapjes met een karafje tsipouro te bestellen.

Volos heeft een grote, brede boulevard, waar in de haven vele zeiljachten en andere boten aanmeren. Aan deze brede boulevard zitten veel restaurants en cafeetjes met gezellige terrasjes. Over deze boulevard verplaatsen veel mensen zich per.......fiets! De stad is gebouwd aan de Golf van Volos (Pagasitische Golf) en ligt aan de voet van de berg en het schiereiland Pilion. Vanuit Volos vertrekken dagelijks boten naar vele bestemmingen, onder andere naar de Sporaden eilanden.

Volos is gebouwd boven op de oude stad Iolkos. Volgens de Griekse mythologie heeft de koning van Iolkos Pelias, ver voor het begin van de Trojaanse oorlog, zijn neef Jason de opdracht gegeven het Gulden vlies (Chrissomalon Derras) te vinden, hopend dat hij nooit meer zou terugkeren. Jason en zijn mannen vertokken uit Iolkos en dit werd later de tocht van de Argonauten genoemd. Met de hulp van de tovenares Media is Jason er in geslaagd zonder kleerscheuren het Gulden Vlies terug te brengen.

Koropi. Het dorp Koropi is gelegen in een kleine vruchtbare vallei aan zee. De naam is afkomstig van het orakel van Apollo (7e eeuw v.Chr.). Alombekend zijn de "dakrakia", de bloemen van de oude Grieken waarmee de velden aan het eind van de winter getooid gaan.Dorp heeft ongeveer 220 inwoners.

Geschreven door 2021-frankrijk