Een man stapt uit zijn auto. Hij verwijdert de stenen die de felle regen heeft losgeweekt en die nu op het wegdek liggen. Onze taxi wacht geduldig. We zijn op weg naar Salt, een pittoresk stadje. Wij stegen van - 420 m (Dode Zee) tot + 870 m. Dat is goed voelbaar van 25 graden naar 15 graden.

Vanmorgen dacht Ine de hippietrail te nemen. Liften zou wel lukken. Dat zag ik niet zitten. Een zeker comfort voor een 65 plusser is toch geen issue. En geef toe, uit een luxe resort stappen en dan beginnen te liften is komisch. Eenmaal in de Mercedes apprecieert mijn reisgenote de leren achterbank. 'Koningin van Sheba', zeg ik lachend.

Ons verblijf valt onverwacht mee. In een gerenoveerde wijk met een sober omgebouwd huis. Pas geverfd helaas, maar romantisch met drie schilderijtjes in nissen.

Een stadsverkenning in de regen op een vrijdag, als hier alle bezienswaardigheden gesloten zijn, is niet direct een ideale introductie. Een lichtpuntje is het gesprek met de mevrouw die locale producten verkoopt vervaardigd door vrouwencoöperatieven. We krijgen een paar fijne adresjes mee voor een natje en een droogje. En op straat bakken twee vrolijke jongens vlak brood. We kopen er een paar. Warm smaakt het zalig.

Geschreven door Wandelmaten.jeruzalem