We lopen met zijn vijven onder een lange met palmbladeren afgedekte gang. Een Australisch koppel heeft ons vervoegd. We bereiken snel de plaats waar Jezus in de Jordaan werd gedoopt door Johannes de Doper. De loop van de Jordaan heeft zich door de tijd verlegd. Dan zien we verderop de Israëlische vlag wapperen. Aan die kant van de rivier staat een in het wit geklede groep dopelingen. Helaas is de rivier sterk vervuild.

De koning van Jordanië heeft de christelijke familie grond gegeven in de omgeving van de doopplek. En zie daar verrijzen nieuwe kerken: Koptische, Katholieke, Orthodoxe, Armeense, Ethiopische en ook een Lutheriaanse. In deze laatste kerk worden we hartelijk ontvangen door de dominee, naar het schijnt een Noorse prins. Verderweg staat op een heuvel een Islamitische schrijn.

De normale weg naar de grens is afgesloten. Via een omweg van vele kilometers door de velden geraken we aan de koning Hoesseinbrug (Allenby), de grensovergang. Drie uren om de grens over te geraken : wie kan zich dat voorstellen in Europa. Ik heb geluk met Ine. Ik sjok haar achterna. Ze ziet overal mogelijkheden en when the lady smiles dan gaan er deuren open. Met haar klein rugzakje mag ze vlugger via een speciaal loket de bagage afhandelen. Ze wenkt mij en ja ik mag ook door met mijn grote rugzak.

Verrassing wanneer de Palestijnse Autoriteit ook nog een controle doet. We zijn op de Westbank waar de Palestijnen een klein beetje autonomie hebben. Ik zal de brede glimlach van de grenswacht nooit vergeten wanneer ik zeg dat ik van Palestina hou.

We komen terecht in Sami Hostel middenin een Palestijns vluchtelingenkamp opgericht begin jaren vijftig. Morgen bekijken we hoe het verder gaat.

Geschreven door Wandelmaten.jeruzalem