En opeens zit we in een busje richting Hush waar we de route weer oppikken. Tenminste dat denken we. De terminal is het eindstation. Daar geraken we niet wijs uit de kluwen van de vele bussen. De taxi dan maar voor 3 Jordaanse Dinar (4,2 euro voor 7 km).

In Hush zien we een kerk. We stappen binnen. Onze introductiebrief opent letterlijk deuren. Blijkbaar is de Arabische vertaling van Google accuraat. We struinen door de kerk. Volgens schattingen is 3 tot 6 %van de Jordaanse bevolking christen. Er zijn zoveel onderverdelingen waarbij zelfs een geïnteresseerde de weg verliest.

Onze route loopt uitsluitend over asfalt met regelmatig verkeer. De zon is ongenadig. Schaduwplekjes kun jij op één hand tellen.


Op onze eindhalte zoeken we naar een bus naar Jerash waar overnachtingsmogelijkhede zijn. Ine stapt wat rond en daar stopt een hulpverlener van Islamic Relief. Deze recent opgerichte NGO (1984) vindt zijn inspiratie in de Islamitische traditie en steunt o.a. de één miljoen Syrische vluchtelingen in Jordanië. De man zet ons af op de grote weg richting Jerash. Spontaan stopt er een gedistingeerde heer. Hij spreekt vloeiend Frans en is professor internationaal recht aan de Jadara Universiteit. Hij is zo vriendelijk om ons af te zetten bij de historische ruïnes van Jerash.
We gaan op zoek naar het Blauwe Huis, waar we 3 overnachtingen geboekt hebben. Het is een prachtig hostel met veel kunst.

Morgen houden we een cultuurdag.

Geschreven door Wandelmaten.jeruzalem