"Shay" roept een vrouw naar mij. Ik kijk op en zie vier vrouwen onder een olijfboom zitten. Durf ik op de uitnodiging in te gaan? Niet onnozel doen spreek ik mijzelf toe en stap resoluut op het groepje af. Ik krijg een lekkere thee samen met een platbrood, opgelegde groene olijven en kaas. Ik laat hen mijn vertaalde introductiebrief lezen. Een vrouw wrijft haar twee wijsvingers langs elkaar. Ik weet inmiddels dat dit betekent ben jij getrouwd? Ik antwoord altijd bevestigend om de conversatie niet nutteloos ingewikkeld te maken. Ik laat een foto van mijn kinderen zien. 'Tabib' ( dokter) roept een jonge vrouw met een kind op de arm wanneer ze de foto van Aisha ziet. Zo de dochter zo de vader denkt de vrouw. Ik krijg bijna het kind voor onderzoek op mijn schoot geschoven.Het misverstand wordt snel rechtgezet.

Ik geniet van de wandeling. Voor het eerst zijn er heuvels zonder bewoning. Eindeloze olijfgaarden waar de oogst volop bezig is, geitenkuddes, het geluid van blaffende honden en kleine dennenbossen. Het gaat stevig op en af.Mijn lijf kreunt wat maar kan de inspanning aan. Ik zit op een hoogte van 1000 m en de temperatuur is aangenaam.


Bijna aangekomen op het eindpunt geraak ik in gesprek met een chauffeur. Dikwijls stoppen chauffeurs spontaan met de vraag of je hulp nodig hebt. Ik vraag mijn chauffeur of er een bus is richting Jerash. Spontaan biedt hij aan om mij met de auto terug te brengen. 'Ik doe het voor Allah' zegt hij. Ik noem vanaf nu de hulpvaardige Jordaniërs Allah's helpers.
Hij doet mij zijn levensverhaal. Zijn Engels is niet zo best. Ik begrijp dat hij een zoon heeft bij een Syrische vrouw die naar Canada is gevlucht. Hij heeft zijn zoon en vrouw reeds drie jaar niet gezien. Nu zijn er moeilijkheden om zijn vrouw en kind te ontmoeten. Hij toont mij stapels documenten en foto's van zijn geliefden. Ik heb met hem te doen.

Om 15 uur stap ik de ommuurde tuin van het hostel binnen. Een blij weerzien. Ine zet mij een muntthee voor. Ze ziet er opgewekt uit en is klaar voor een gezamenlijke tocht morgen.

Geschreven door Wandelmaten.jeruzalem