We zijn over de helft. Zo. Ik heb het gezegd. Je wil er niet aan denken en dat doen we dan ook maar niet maar het is een feit en staat nu zwart op wit. Klaar. En door...
Vanmorgen vroeg de wekker gezet om naar de Grand Prix van Duitsland te kijken. Geen spijt van, wat een race! Tussendoor toch nog even naar beneden om te ontbijten en tot mijn genoegen (en niet die van Linda) stond het beneden in de ontbijtzaal ook aan. Go Max! Ik was precies op tijd om Charles Leclerc zijn Ferrari in de muur te zien parkeren. Go Max!
Eitje was te hard maar verder weer een prima ontbijt. Hierna weer snel naar de kamer om de rest van de race te kijken. Spullen stonden al klaar, Linda wilde ook wel maar dit moest ik nog wel even af kijken.
Go Max! Te gekke race met een fantastisch resultaat.
Uitchecken ging makkelijk, al had onze receptionist nog wel wat moeite met het mailadres om de factuur naar toe te sturen.
Inchecken daarentegen is altijd wel leuk. What is your name? Den Hartog. Oh, eeehhh. How do you spell that? D e n H a r t o g. Eeehhh, Raymond? Yep, that's us! Elke keer weer. Volgende keer maar meteen mijn voornaam zeggen. Kijken hoe dat gaat.
We wilden nog even wat lunch scoren voor onze pittige reis naar Springdale dus nog even langs onze favoriete super. Even nog wat extra koekjes ook nog (die lekkere, met chocoladestukjes!) en we konden op pad. Oh ja, tanken. Hij zuipt niet, dat valt me mee, maar 1 op 10 haalt hij ook niet zeg maar. Dus maar weer wat gallons erin gegooid.
Nu dan toch echt op pad. Radio even geswitcht van 70's on 7 naar 80's on 8 en gaan! 70's heeft prima muziek achtergelaten maar op enig moment komt dat wel een beetje je strot uit. Dus nu even 80's. Beviel prima vandaag!
Toen we deze reis gingen samenstellen hadden we een aantal wensen en een aantal dagen. Die dagen komen altijd in het geding als je toegeeft aan je wensen. Dus ga je proberen een compromis te sluiten. We hebben 3 van dit soort compromissen ingebouwd in de vorm van wat langere reisdagen. Puur overbrugging, om maar zoveel mogelijk kwaliteitsmomenten van de wensen te maken. Wauw. Even teruglezen. Ja, klopt.
Vandaag was, tot mijn grote vreugde, de laatste lange reisdag. De eerste was van Rocky Mountains naar Rock Springs, de tweede van (West-) Yellowstone naar Salt Lake City en de derde dus vandaag, van SLC naar Springdale. Allemaal dagen van 4 uur of langer. En hoewel de wegen overzichtelijk zijn, de auto prima rijdt en er voldoende plaatsen zijn waar je knap kunt stoppen merk ik wel dat het vermoeiender wordt. En het is wel vakantie hè!
Het is evengoed wel vermakelijk hoor, rijden in Amerika. Wat een volk hier. Waar ik echt niet aan kan wennen is fietsers op de vluchtstrook. Vandaag ook weer zo'n malloot op de ligfiets met allemaal bepakking en een vlaggetje. En wij met 80mph langs scheuren. Het aparte is dat je wettelijk 20mph langzamer moet gaan rijden of een baan opzij moet gaan wanneer er iemand met pech op de vluchtstrook staat. Over fietsers hoor je dan gewoon niks. Bijzonder. We zagen ook een pickup truck voorbij komen met 3 honden in de bak. Hoe dan? Ook een kerel zien rijden die zijn hond tussen hem en zijn linkerdeur had zitten. Waarom? Vreemde gasten. Maar goed, ieder zijn meug!
Nu zijn we dus in Springdale. Hier waren we vorig jaar ook, toen aan de overkant in de Bumbleberry Inn. Dat was uitstekend maar dit zag er ook prima uit dus dan moet je kiezen hè! Voor we hierheen reden zijn we nog even de scenic drive gaan doen in Kolob Canyons. Dat is het rustige deel van Zion. Schitterend.
Morgen willen we vroeg op, alweer ja, om de Narrows te lopen. Dat willen we vroeg doen om de warmte en de drukte voor te zijn. We offeren daar ons gratis ontbijt voor op en hebben wat broodjes gehaald die we morgen gaan smeren. Ontbijten kan pas vanaf 7 uur, dan hopen wij er al bijna te zijn (de shuttlebus doet er ongeveer 3 kwartier over). De bus vanuit Springdale gaat pas vanaf 7 uur dus gaan we de auto in het park neerzetten. Heel plan en ons kennende gaat die op hoofdlijnen wel gevolgd worden maar wordt het in de praktijk toch weer anders haha. Mooi man.
Het is nu 20.30u ongeveer en het is nog steeds warm buiten. Mijn app zegt 36°C en dat zou best wel kunnen. De zon is hier alleen niet meer en dus is het wel redelijk uit te houden. Vandaar dat ik toch maar even buiten op het terras dit blog aan het schrijven ben, kijken of het een beetje went, die warmte. Het uitzicht is prima en af en toe komt er een eekhoorn of een hagedisje langs lopen. Grappig.
We kijken uit naar morgen! En we zijn over de helft.


Overnachting:
Red Rock Inn B&B Cottages
998 Zion Park Blvd, Springdale, UT 84767

Weertype: Lekker in SLC 25°C, heet in Springdale 39°C
Aantal gereden mijlen: 316

Geschreven door RLML.op.reis