Jetlag. Wonderlijk fenomeen. Gisteren lekker op tijd gaan slapen, maar dan wel weer tig keer wakker worden. Half 6 vonden we beiden een mooie tijd om op te staan, slapen kunnen we vannacht wel weer. Eerst de koffers maar weer op orde gebracht. De ene is opslag, de ander gebruiken we voor de dagelijkse dingen. Prima wel. Nadat we alles klaar hadden zijn we gaan ontbijten. Dit keer geen geklutst ei met worstjes en ketchup maar een geroosterd broodje, een verse wafel en yoghurt. Was lekker en een prima basis. Nog wat banaantjes mee en we konden de weg op. We hadden ergens wat tips gelezen over dingen die we konden doen onderweg naar Estes Park. Wel nog even wat broodjes gescoord voor de lunch, en ijs voor in de koelbox.
De eerste stop was het Mile High Stadium. Mooi stadion hoor maar ik heb verder niks met American Football dus een rondleiding of een kijkje in de Hall of Fame is wat meer voor de die hard Bronco's fans.
Daarna het Colorado State Capitol. Daar was het erg druk, parkeren best lastig dus daar zijn we maar omheen gereden en weer onderweg naar het graf van Buffalo Bill.
Linda en ik zijn het erover eens: Denver staat niet op onze lijst en komt er ook niet op. Alleen nog voor de terugvlucht naar huis. Het is niet onze stad, veel zwervers gezien ook.
Buffalo Bill hebben we links laten liggen. Mooi die historie maar we komen voor natuur! En die natuur zie je echt letterlijk voor je opdoemen. Na elke bocht weer een mooier uitzicht. Geweldig.
De weg naar Nederland was een mooie, absoluut de omweg waard. Maar Nederland... Wat een leuk plaatsje. En als je zegt dat je zelf ook uit Nederland komt is iedereen enthousiast. Want dat vinden ze mooi hoor. We liepen als eerste een winkeltje binnen waar ze spullen van Alpacawol verkochten. Mooi maar schreeuwend duur. Kwam wel uit Peru, dat wel. De dame daar had wat tips, waarvan het plaatsje Raymond wel de beste was. We zijn naar het visitors center gelopen en hebben daar wat dingetjes gekocht. Want Nederland, dat is te gek! De dame aldaar vertelde ons dat we aan de overkant een uitsmijter konden halen, stond niet op het menu maar je moest er gewoon even naar vragen. De serveerster keek ons even raar aan (domme Hollanders) maar uiteindelijk kwam ze met de Chef Special aan, uitsmijter zoals de Chef hem het beste kan maken. Erg lekker, en we zaten vol ook.
Hierna naar de overkant, brandweer Nederland even bezoeken. Die gasten hadden ook zoiets van: hallo, wat kom je doen. Maar zeg dat je een Nederlandse brandweerman bent en deuren gaan open. We hebben een mooie tour gehad en hebben nog 2 mooie shirts gescoord. Tof!
Nog wat feitjes: 450 uitrukken op jaarbasis waarvan 70% medisch, een verzorgingsgebied van 41 vierkante mijl, 3 vaste krachten en bijna 30 vrijwilligers (die overigens 2 dollar per uitruk krijgen) en 7 voertuigen. Autoladder, first responder, waterwagen, bosbrandvoertuigen, ambu's... Bijzonder interessant.
Daarna naar Raymond. Plaatsje van niks maar ja, Everybody Loves Raymond! Dus wij ook.
Wat een lap tekst al zeg. En de dag is nog niet eens om!
We hebben een prima kamer voor de komende 2 nachten. Net nog even een pas gekocht om de parken in te mogen en dat gaan we morgenochtend vroeg dan ook doen.
Nu nog even simpel een broodje als avondeten en dan slapen. Morgen proberen voor de drukte het park in te gaan.


Overnachting:
Murphy's Resort
1650 Big Thompson Avenue, Estes Park, CO 80517

Weertype: Zon, tussen de 28 en 32 graden de hele dag.
Aantal gereden mijlen: 141

Geschreven door RLML.op.reis