We hebben het er met elkaar eens over gehad en we doen het niet slecht. Dat we dit zo mogen meemaken is heel speciaal. En dat weten we heel erg goed.

Omdat we de kamer dichtbij de receptie hadden kwam het er eigenlijk op neer dat we alles hoorden. De ijsmachine, de wasmachine, mensen op de gang mensen op de trap naar boven/beneden...
Gelukkig zijn wij vroege vogels en pakken we ze op die manier wel weer terug. Nee hoor, doordat wij vroeg opstaan zijn we om 21.00u redelijk af. Dat je dan iets hoort dringt dan niet meer tot je door wanneer je ligt te slapen.
Vanmorgen wilden we vroeg op en dat is gelukt. De Lamar Valley is een vallei waar we doorheen moeten op weg naar de hoofdweg van Yellowstone. Deze vallei staat bekend om zijn wildlife, en dan met name vroeg in de ochtend of later op de avond bij schemering.
Spullen in de auto en rond 6.15u reden we Cooke City uit. Voor de meelezers die er over denken om ook zo'n reis te doen: doe een nachtje Cooke City (of Silver Gate) en ga 's morgens lekker vroeg rijden. Hier krijg je geen spijt van. We begonnen met het spotten van een hertje dat heerlijk stond te grazen. Daarna de bizons. Het blijft bisonder (woordgrapje) dat die grote beesten daar leven en ook met zoveel. Hele kuddes bizons, echt mooi. Ze lopen op de weg en daar moet je dan even rekening mee houden.
Op enig moment zagen we weer een hoop auto's langs de weg. Wat, wat!!! Wolven! 2 stuks, fantastisch. Nu hebben wij geen spiegelreflexcamera mee en moeten we het doen met de telefooncameraatjes, en dat is in sommige gevallen wel jammer. Dus de foto is gemaakt, je herkent het silhouet en dat is het. Maar wij hebben 2 wolven gezien! En pronghorns, en rendieren...
Onze ochtend was fantastisch. Hierna doorgereden naar Mammoth Hot Springs. Warmtebronnen met speciale vormen en kleuren. Er liep daar een grietje te zeulen met een camera van papa, ik maakte een opmerking (grapje meer) tegen haar vader over de grootte en vooral het gewicht van de lens. Dat ze straks kramp in haar armen had van het ondersteunen van die lens. Hij kon het wel waarderen. Later zag ik datzelfde grietje verticaal filmen met haar mobiel. Dus ik heb haar uitgelegd dat je met je mobiel op zijn kant mooiere filmpjes maakt. Pa kon dat beamen en vertelde haar dat ze me even moest bedanken voor mijn advies en oh ja, vraag even waar ze vandaan komen. Uit Holland, Nederland. Echt, vroeg ze? Toen kwam pa, in het Nederlands: dat hoorde ik meteen. Hij woont dus al sinds 1993 in de Verenigde Staten. Hij sprak nog accentloos Nederlands, erg goed. Mooi gesprek met een fijne gast. Ik vroeg nog of hij aan mijn Louis van Gaal-Engels kon herkennen dat ik uit Nederland kom maar zo erg was het nog niet met me. Top, leuk. Het is niet super maar ik red me prima.
De bronnen vielen verder wat tegen, zat in verband met de hoogteverschillen best wel wat klimwerk in (trappen) en dat is niet erg bevallen. Wegwezen dus, eerst nog even plassen en hop onderweg.
Veel mooie dingen gezien onderweg. We wilden naar de Grand Prismatic Spring maar wat was het druk! Wat dat betreft is Yellowstone echt een fabriek. Dus maar doorgereden naar Old Faithful om daar wat te lunchen. Druk, druk, druk. Broodje pulled pork, ijsje toe, buikje vol. Op naar Biscuit Basin. Met wat moeite een plekkie gevonden en wij er op uit. Fantastisch, zoveel warmte, zoveel mooie kleuren...
Op de terugweg toch nog even proberen om een plekje te vinden bij de Grand Prismatic Overlook en dat lukte zowaar! Het is best een lange wandeling (plus klim) naar een platform dat ze hebben gemaakt zodat je een mooi uitzicht hebt op de Grand Prismatic Spring. Maar, het is het waard. Zeker wanneer de zon schijnt en de kleuren mooi fel zijn. Blij dat we deze vanmiddag nog mee hebben kunnen pakken.
Daarna was het wel een beetje op eigenlijk, dus op naar West Yellowstone en inchecken in ons hotel. Verrassend genoeg stonden er 2 mensen uit een bepaald land die ik verder niet meer zou noemen voor ons, en die begrepen er niet zoveel van. Woei, wat raar!
Wij begrepen het prima dus binnen no-time hadden wij de spullen op de kamer. Even relaxen en daarna even wat boodschapjes halen. Die geur, ineens die geur van vlees, barbecue, waar waar??? Wij maar even op Tripadvisor gezocht en we kwamen uit bij een klein tentje aan de overkant van ons hotel. Max 33 mensen kunnen daar eten, aan picknicktafels. Wij sloten aan achterin de rij. Het is een soort buffet. Je zegt wat je wil hebben, wat je daarbij wil aan salade of iets anders en je rekent af. Hooidruk, dat zegt wel iets. Gelukkig konden we de spareribs meenemen en op de kamer hebben we die opgegeten. Mijn god wat lekker. En mals, viel zo van het bot. De hoge notering op Tripadvisor was niet voor niets dus.
Mocht je in de buurt zijn: Firehole BBQ.
Morgen willen we nog een paar dingen bekijken en de rest van de dag gaan we niksen. Beetje slapen, beetje mensen kijken, beetje de plannen voor de komende dagen bekijken... Yellowstone heeft in elk geval een onuitwisbare indruk op ons gemaakt. Druk of niet, de natuur hier is niet normaal mooi.


Overnachting:
One Horse Motel
216 N Dunsraven St, West Yellowstone, MT 59758
4
Weertype: Heerlijke 25 graden, in de middag een bui.
Aantal gereden mijlen: 137

Geschreven door RLML.op.reis