03:00 uur en de wekker gaat, zijn we wel in Indonesië? Het voelt ijskoud aan, zodra we onze bedden uitstappen.... We zitten natuurlijk wat hoger en 's ochtends ('s nachts) koelt het echt een stuk af😖, ik zie dat het kwik op 10°C staat. Allemaal staan we te bibberen tijdens het aankleden en tandenpoetsen, ik hoop toch echt dat die zonsopgang het waard is😂🤣😂. Onze jeeps staan al klaar op ons te wachten en zodra wij allemaal zijn ingestapt rijden we richting het punt waar we de zonsopgang in panorama zicht kunnen bewonderen. Het is 04:00 uur als we daar aankomen en aan de kant van de weg zien we allemaal huisjes of kraampjes (wel van steen), waar je wat kan eten en drinken of als je naar het toilet moet kan dat ook. Wij drinken eerst een warme slok koffie/thee en lopen daarna naar ons panorama uitzicht. Het is 04:30 uur en best nog wat aan de donkere kant, we zien een hoop lichtjes in het dal van de kampong dat ziet er altijd sprookjesachtig uit. Het wordt beetje bij beetje steeds wat lichter, dit duurt zo'n 1,5 uur voordat de zon zich laat zien. Ik moet zeggen dat het zeker wel mooi is om te zien, maar dat vind ik van elke zonsopgang en als je als achtergrond de Bromo vulkaan hebt in de mist, dan is dat wel weer bijzonder speciaal. We maken er nog wat fotoos van en hier en daar een videootje tussendoor en op terugweg drinken we nog wat warms. Zo dit kunnen we ook weer van de to do list afvinken🤗😎. Oja er moeten er een aantal naar het toilet, waaronder die van mij.... "ik heb pijn in mijn buik, ik denk dat ik moet poepen" haha ik schiet in de lach, want ik weet wel waar ze dan belanden. Midden op een vulkanisch gebergte, in Indonesië....hoppa een gat in de grond, geen toiletpapier dus dat wordt cebok!! (Kont wassen met water). Maar ja als je moet dan moet je..... Er wordt wat twijfelachtig, beteuterd gekeken en ik zie de vraagtekens tevoorschijn komen, hoe ga ik dat in hemelsnaam doen???😱. Nou oke ik ben niet de beroerdste, dus zeg ik loop mee en ik help je wel. Dat is al een blij gezicht, maar ja komt er nog één "Ik moet ook" ..... Wat nou, niet één maar twee. Dus twee blije gezichten en 1 minder blij🤭🤭. Al om al ging alles prima en ik heb zoiets van; "dit kunnen we ook van de to do list afvinken " gepoept op een berg tegenover de Bromo vulkaan 😂. Buikpijn weg en opgelucht, zijn we met de jeeps naar beneden gereden om de actieve vulkaan van dichterbij te bekijken.
Het is inmiddels goed licht geworden en nu kunnen we de omgeving ook weer bewonderen. Het lijkt wel alsof we meedoen met Dakar 2019, maar dan in Indonesië Bromo 2019. De jeeps kunnen op een gegeven moment niet verder en we vervolgen de rit verder te paard, jaja wat een avontuur en de kids vinden het allemaal nog helemaal geweldig. We kunnen alleen niet bovenop de vulkaan, want de rook en gassen zijn te heftig. Geeft niets we blijven op een afstand van 1 km. is net zo indrukwekkend hoor, vooral als we net te horen hebben gekregen dat als de lava uitbarst, dit met 80km/u naar beneden komt en dat de temperatuur zo'n 1300°C is😅. Hier ook wat fotoos gemaakt en hop weer terug met de paarden naar de jeeps. Daar aangekomen rijden we terug naar het hotel en ontbijten we eerst nog even, want ja het is dan alweer/pas 07:30 uur. Zo nog even een lekkere (half)warme douche en lekker opgefrist 😁. Het is 09:00 uur; klaar om te vertrekken naar de volgende plaats Banyuwangi. Onderweg proberen we een activiteit te doen in vorm van plantages te bezoeken, als onderbreking, want we moeten nog zo'n 5/6 uur reizen. Het eerste deel van de dag zit er al weer op. Even nog een powernap in bus!😴
Het is 14:30 uur en we komen aan op de plantage. Hier maken ze rijst, cacao, koffie, kaneel, nootmuskaat, rietsuiker, kruidnagel, gember, gele wortel, witte en zwarte peper en nog wat andere kruiden. Erg leuk en leerzaam, om te zien hoe de mensen hieraan werken. Aan het eind van de rondleiding wacht ons nog een dansvoorstelling, gehouden door de kinderen. We kopen hier nog wat souvenirs van kruiden en gaan op weg naar het hotel Ketapang Indah in Banyuwangi. Het is 17:15 uur en onze dag komt weer ten einde, zo nog even eten in het hotel en lekker het bedje in. Ik besef me opeens dat we 1/3 van de reis erop hebben zitten, wat gaat het toch hard.

Geschreven door Lefthys.reisverhalen