Vandaag was het vroeg opstaan, maar dat zal wel niet de laatste keer zijn deze trip. Angela en ik hadden ons verslapen (beide onze wekker niet gezet), gelukkig was Selina er, die bonkend op onze deur voor wekker speelde🤣. De Borobudur stond op het programma, maar voordat we gingen moest er eerst ontbijt worden gegeten. En wat een lekker ontbijtje was dat, een warme hap nasi hmmmm. Een lekker soepje kon je ook nog nemen. En wat dacht je van lemper, klepong iedergeval smullen geblazen. Na het ontbijt zijn we richting de Borobudur gaan lopen, ja lopen. Deze zo indrukwekkend boeddhistische tempel lag om de hoek van ons hotel. Deze absolute highlight mogen we zeker niet overslaan, dus moeten we zien op onze rondreis door Java. Blij dat we in ochtend zijn gegaan, want deze gigantische tempel gebouwd als een grote stupa met een basis van 123 bij 123 meter en met 9 etage, willen we zeker niet rond het middaguur beklimmen en bewonderen. Een mooi stukje historie van de 8e eeuw, herontdekt in de 18e eeuw. Eeuwenlang verborgen onder vulkanische as en begroeiing. Gek werden van alle locals die ons aan het einde van de klim souvenirs wilden verpatsen, ooh wat had Angela het moeilijk om nee te zeggen 😂. Dus toch nog wat gekocht om iedereen maar van ons af te houden, opeens was van alles nodig en handig, van opscheplepels tot ansichtkaarten. Jaja erg handig hoor "om rijst mee op te scheppen" of " ik moet nog een kaart sturen naar een klasgenootje" en "papa, jij moet de mensen op jouw werk ook laten weten hoe het hier is".... Ja natuurlijk dat zijn er 28😜.
Oja, nog even op de terugweg naar de uitgang, wat olifanten bekeken, die zijn er niet in Nederland joh. Nee deze mogen we voeren, oke oke we zijn op vakantie en dit is toch wel ones in a lifetime om een olifant in Indonesië op Java te voeren, dus we doen het gewoon. En voor die € 6,00 hoef je het ook niet te laten. Iedereen even Dumbo een wortel, een sliert groen en een aai gegeven, nog even een foto met z'n allen samen met dat grote gevaarte en weer verder.
Het moet nog 12:00 uur worden, dus wat gaan we nu doen... Aegun onze gids stelt voor om een uurtje te relaxen in het hotel en daarna een dorp in te gaan, om te ontdekken hoe de mensen hier leven en wonen. Nou dat lijkt ons wel wat, een kijkje nemen hoe de locals zich staande houden en wat hen bezighoudt. Zo gezegd zo gedaan. Met paard en koets krijgen we een rondleiding door het dorpje Candirejo. We komen bij de mensen thuis waar ze wonen, werken, slapen echt alles doen op een 20/25 vierkante meter. Ze houden zich vooral bezig met verbouwen van hun landbouw. Zo maakt er een pinda's, waar dan weer tempeh van wordt gemaakt en de ander maakt weer zakken vol kroepoek of chips van banaan of zoete aardappel. Erg gastvrij en de kinderen mochten wat kroepoek maken. Ook mogen we wat muziek maken op een school in het dorp. Kortom erg leuk en gezellig, maar ook zo leerzaam voor onze kleine kinderen. Zo zien ze ook maar weer dat het leven niet uit een i-pad of smartphone bestaat(waar tot nu toe niet naar wordt omgekeken). Ze hebben zelfs geknutseld met een bamboeblad en daar mooie frutsels van gemaakt, geweldig!
Uiteindelijk moest er nog even gegeten worden, bij een restaurant waar alle locals ook aten. Dus mochten we morgen aan de race zijn, dan weten we waarvan😜. Maar het eten was heerlijk, dus dat zal wel meevallen. Terug naar huis even bijkomen bij het zwembad en Selina, Olaf en ik hebben in de avond nog een massage gehad... Ik hoop dat we morgen nog kunnen lopen, zulke kleine vrouwtjes, maar kracht dat deze mensen hebben in die smalle dunne vingers... Ik kan niet anders zeggen, dan dat ik herboren van die massage ben gekomen 😂😂. Maar goed het was me een daggie wel. Genoten, relaxed, mooi weer ik zeg tot horens.

Geschreven door Lefthys.reisverhalen