Nog 145 km naar het kamp. Afsluiting Pindat.
België, Blegny
We sluiten Pindat met deze sessie af, wil je meer weten van onze belevingen, bel, app, schrijf, fax, mail, of kom langs.
Nog 150 km naar het Kamp, langs Maastricht, Maarheeze, Veldhoven, Eindhoven, Best (Hornbach), Den Bosch, daar valt niet zoveel over te vertellen en te schrijven.
Statistieken: 3550 km gefietst, 585 km geregistreerd gelopen, 48 plaatsen TinyHouse overnacht, 6402 km TinyHouse gereden.
We starten met de verrassing van vandaag voor Toos, ons ontbijt doen we in Bouillon, aan de oever van de Semois, dichterbij kan niet.
Verse broodjes en een wandeling door Semois in de vroege ochtend (8 uur), wie wil dit nu niet? Prachtige stad is dit.
Verrassing 2 voor Toos. we komen na een rit van 140 km aan in Blegny, bij de een van de vier mijnen welke in te bezoeken zijn en onder bewind van UNESCO vallen.
Sinds 1 juli 2012 is Blegny-mijn, samen met 3 andere belangrijke mijnsites van Wallonïe Grand-Hornu in Bergen, Bois-du-Luc in La Louvière en Bois-du-Cazier in Charleroi, erkend als wereldpatrimonium van UNESCO.
Ook deze mijn is te bezoeken en naar 60 meter af te dalen, helaas waren geen tickets meer beschikbaar.
Wel een fantastisch leerzame wandeling om de steenbergbiotoop, eigenlijk een berg afval erts.
Hoe de natuur zich, zonder hulp van ons mensen heeft ontwikkeld is een bevestiging van wat ik altijd zeg: de natuur overwint alles.
Op de eerste foto’s omschrijvingen welke we van de wandelroute hebben geleend, hoe de natuur zich hier ontwikkeld en beschermd in mooie bewoordingen. Lees op de foto’s de beschrijvingen maar eens, neem die moeite. De wandeling is 1,3 km lang, wij hebben er 2,5 uur over gedaan.
Deze mijn is te bezoeken en verdere info, kijk hiervoor op de website: https://www.blegnymine.be/nl
Een prachtige gratis overnachtings plaats met uitzicht op de gebouwen en binnen het terrein.
22 april zijn we aangekomen in Muno, 3 km over de grens aan Belgische kant, het dorpje is gelegen aan de Semois, gevuld met Ardennen water.
De camperplaats bevind zich aan de verbouwde oude spoorlijn Ligne 165A, de lengte is 125 km.
De camperplaats was vroeger een spoorwegemplacement en nu totaal verhard met asfalt, geen voorzieningen, geen verlichting en we staan helemaal alleen. Gisteravond met de schemering een kakofonie van zingende/fluitende vogels, daarna een stille donkere nacht.
Aanvulling: op zoek naar sporen van wat ooit de spectaculairste treinlijn van België was: Diep in de Ardennen liggen de resten van spoorlijn L 163A. Het terrein waar het treintraject doorworstelde tussen Bertrix en Carignan (via Herbeumont, Sainte-Cécile en Muno) was helemaal niet geschikt voor de aanleg van een spoor: Dwars door de valleien van Vierre, Aise en Semois en door harde leisteenlagen werkten honderden arbeiders 14 jaren lang aan deze spoorweg van amper 27 km lengte. Met de bouw van lange tunnels en viaducten leverden ze een huzarenstukje af. Deze treinverbinding was misschien wel de duurste uit de Belgische spoorgeschiedenis, er werd een fortuin aan gespendeerd. En waarvoor? Spoorlijn 163A bleek van weinig economisch nut. Enkel de Duitse bezetter tijdens WO I en WO II trok er profijt uit door de spoorlijn te integreren in een internationale militaire verbinding tijdens de wereldoorlogen.
De spoorlijn werd in verschillende stukjes aangelegd tussen 6 november 1876 en 21 augustus 1882. Tussen 1922 en 1927 werd de lijn op dubbelspoor gebracht. Op 19 november 2002 werd de lijn geëlektrificeerd op 25 kV wisselspanning, als onderdeel van de elektrificatie van de Athus-Maaslijn. Nu is het dus een fietspad met een stukje uitzondering, er was ook een treintunnel, deze is helaas niet omgebouwd naar fietspad.
Een man ter plaatse verteld over de Spoorlijn, het was een prestigekwestie van de regering, Wallonië wilde een treinverbinding met Frankrijk.
Hij verteld, het spoor is nooit gebruikt geweest, behalve in de oorlog 40-45, toen hebben de Duitse bezetters er dankbaar gebruik van gemaakt.
Ook verteld deze man dat de Semois ooit de grens is geweest tussen Frankrijk en Oostenrijk. Wallonië is ooit van Oostenrijk geweest.
De.man verteld dat de mooiste dorpen van Wallonië hier liggen, hij wijst ons naar Saint Cecile, Florenville, Chassepierre, Fontenoille, Muno.
Daar hebben wij een fietsroute op uitgezet natuurlijk. Florenville was echt de moeite.
En we rijden natuurlijk even over de grens met Frankrijk en terug.
Een mooie route met enkele Wallonische heuvels van 12%.
Uiteraard de middag gebruikt in een echt Belgische frietkot met verse friet en een Hollandse kroket en frikandel, ook lekker.
Weer veel foto’s, vergeet de verhaal foto’s niet te lezen, en enkele filmpjes.
Jammer dat we niet alles kunnen omschrijven, fotograferen, filmen, er over vertellen, maar we zitten nog vol mooie momenten, onmogelijk om ze allemaal te noemen. Eentje willen we noemen: de voor Toos onverwachte komst van de buren van het Kamp.
Bedankt voor alle zorgen, toen we bij Valencia waren, de mooie fijne reacties op allerlei wijzen.
De laatste filmpjes:
https://youtu.be/KSbPWvYwyn4?si=t2AlMXM5Csko3vUK
https://youtu.be/6rQbZ7_tfO8?si=CTiuUfepML-PUXha
https://youtu.be/O7QmRuWzquo?si=-sloGIScRr99un0ij ́
En het laatste filmpje van deze reis.
https://youtu.be/NYjy4KRnBEM?si=HdTauFu-232FtfAY
Nog 150 km naar het Kamp, langs Maastricht, Maarheeze, Veldhoven, Eindhoven, Best (Hornbach), Den Bosch, daar valt niet zoveel over te vertellen en te schrijven.
Statistieken: 3550 km gefietst, 585 km geregistreerd gelopen, 48 plaatsen TinyHouse overnacht, 6402 km TinyHouse gereden.
We starten met de verrassing van vandaag voor Toos, ons ontbijt doen we in Bouillon, aan de oever van de Semois, dichterbij kan niet.
Verse broodjes en een wandeling door Semois in de vroege ochtend (8 uur), wie wil dit nu niet? Prachtige stad is dit.
Verrassing 2 voor Toos. we komen na een rit van 140 km aan in Blegny, bij de een van de vier mijnen welke in te bezoeken zijn en onder bewind van UNESCO vallen.
Sinds 1 juli 2012 is Blegny-mijn, samen met 3 andere belangrijke mijnsites van Wallonïe Grand-Hornu in Bergen, Bois-du-Luc in La Louvière en Bois-du-Cazier in Charleroi, erkend als wereldpatrimonium van UNESCO.
Ook deze mijn is te bezoeken en naar 60 meter af te dalen, helaas waren geen tickets meer beschikbaar.
Wel een fantastisch leerzame wandeling om de steenbergbiotoop, eigenlijk een berg afval erts.
Hoe de natuur zich, zonder hulp van ons mensen heeft ontwikkeld is een bevestiging van wat ik altijd zeg: de natuur overwint alles.
Op de eerste foto’s omschrijvingen welke we van de wandelroute hebben geleend, hoe de natuur zich hier ontwikkeld en beschermd in mooie bewoordingen. Lees op de foto’s de beschrijvingen maar eens, neem die moeite. De wandeling is 1,3 km lang, wij hebben er 2,5 uur over gedaan.
Deze mijn is te bezoeken en verdere info, kijk hiervoor op de website: https://www.blegnymine.be/nl
Een prachtige gratis overnachtings plaats met uitzicht op de gebouwen en binnen het terrein.
22 april zijn we aangekomen in Muno, 3 km over de grens aan Belgische kant, het dorpje is gelegen aan de Semois, gevuld met Ardennen water.
De camperplaats bevind zich aan de verbouwde oude spoorlijn Ligne 165A, de lengte is 125 km.
De camperplaats was vroeger een spoorwegemplacement en nu totaal verhard met asfalt, geen voorzieningen, geen verlichting en we staan helemaal alleen. Gisteravond met de schemering een kakofonie van zingende/fluitende vogels, daarna een stille donkere nacht.
Aanvulling: op zoek naar sporen van wat ooit de spectaculairste treinlijn van België was: Diep in de Ardennen liggen de resten van spoorlijn L 163A. Het terrein waar het treintraject doorworstelde tussen Bertrix en Carignan (via Herbeumont, Sainte-Cécile en Muno) was helemaal niet geschikt voor de aanleg van een spoor: Dwars door de valleien van Vierre, Aise en Semois en door harde leisteenlagen werkten honderden arbeiders 14 jaren lang aan deze spoorweg van amper 27 km lengte. Met de bouw van lange tunnels en viaducten leverden ze een huzarenstukje af. Deze treinverbinding was misschien wel de duurste uit de Belgische spoorgeschiedenis, er werd een fortuin aan gespendeerd. En waarvoor? Spoorlijn 163A bleek van weinig economisch nut. Enkel de Duitse bezetter tijdens WO I en WO II trok er profijt uit door de spoorlijn te integreren in een internationale militaire verbinding tijdens de wereldoorlogen.
Anno 2023 zijn de sporen precies een halve eeuw eerder opgebroken. Wat de railtracker nu vindt zijn monumentale souvenirs uit tijden toen er nog stoomtreinen over de Semoisvallei rolden. In dit verslag duiken we diep in die rampzalige geschiedenis én in de donkere tunnels op L163A en we zetten je op het juiste spoor om zelf op exploratie te gaan.
De spoorlijn werd in verschillende stukjes aangelegd tussen 6 november 1876 en 21 augustus 1882. Tussen 1922 en 1927 werd de lijn op dubbelspoor gebracht. Op 19 november 2002 werd de lijn geëlektrificeerd op 25 kV wisselspanning, als onderdeel van de elektrificatie van de Athus-Maaslijn. Nu is het dus een fietspad met een stukje uitzondering, er was ook een treintunnel, deze is helaas niet omgebouwd naar fietspad.
Een man ter plaatse verteld over de Spoorlijn, het was een prestigekwestie van de regering, Wallonië wilde een treinverbinding met Frankrijk.
Hij verteld, het spoor is nooit gebruikt geweest, behalve in de oorlog 40-45, toen hebben de Duitse bezetters er dankbaar gebruik van gemaakt.
Ook verteld deze man dat de Semois ooit de grens is geweest tussen Frankrijk en Oostenrijk. Wallonië is ooit van Oostenrijk geweest.
De.man verteld dat de mooiste dorpen van Wallonië hier liggen, hij wijst ons naar Saint Cecile, Florenville, Chassepierre, Fontenoille, Muno.
Daar hebben wij een fietsroute op uitgezet natuurlijk. Florenville was echt de moeite.
En we rijden natuurlijk even over de grens met Frankrijk en terug.
Een mooie route met enkele Wallonische heuvels van 12%.
Uiteraard de middag gebruikt in een echt Belgische frietkot met verse friet en een Hollandse kroket en frikandel, ook lekker.
Weer veel foto’s, vergeet de verhaal foto’s niet te lezen, en enkele filmpjes.
Jammer dat we niet alles kunnen omschrijven, fotograferen, filmen, er over vertellen, maar we zitten nog vol mooie momenten, onmogelijk om ze allemaal te noemen. Eentje willen we noemen: de voor Toos onverwachte komst van de buren van het Kamp.
Bedankt voor alle zorgen, toen we bij Valencia waren, de mooie fijne reacties op allerlei wijzen.
De laatste filmpjes:
https://youtu.be/KSbPWvYwyn4?si=t2AlMXM5Csko3vUK
https://youtu.be/6rQbZ7_tfO8?si=CTiuUfepML-PUXha
https://youtu.be/O7QmRuWzquo?si=-sloGIScRr99un0ij ́
En het laatste filmpje van deze reis.
https://youtu.be/NYjy4KRnBEM?si=HdTauFu-232FtfAY
Geschreven door Kobus-toos-kieps.wereldreis
Al 3 reacties bij dit reisverslag
Koos en Toos. Ontzettend bedankt voor jullie nooit aflatende enthousiasme, hier op o.a. Pindat verteld. Voor ons een inspiratiebron. Te lopen, te fietsen en te genieten. Wij zijn nog onderweg maar je bent nog niet van ons af. Straks weer samen ergens een hapje, een drankje en een babbeltje. Heel veel after party plezier. We zien elkaar.
Geert 2025-04-23 20:45:01
hey luitjes, hartstikke bedankt voor al jullie mooie en boeiende verhalen, en schitterende foto's en filmpjes.. Het was steeds weer leuk en boeiend om jullie leuke verhalen en avonturen te kunnen lezen. Tot ziens weer in ons eigen landje. Doei
Zwarte Nico 2025-04-23 21:51:05
Het is weer een mooi avontuur geweest. Pakken ze niet meer af. Bedankt dat we mochten mee kijken. Voor het laatste stukske, doe voorzichtig en geniet nog ff van de Benz. 🤙🏻
Mario en Noreen. 2025-04-23 22:34:21
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
