Maandag 14 oktober: We hebben, volgens de regels 1 dag te lang gestaan in Vic. Maar goed het was een prima plekje met compleet sanitair en 230 volt.

Op zaterdag hebben we de Spaanse markt op Place Major bezocht, te voet er naar toe, we weten inmiddels een tussendoor padje dus het is korter.
Op de markt werden veel in de Pyreneeen geplukte paddestoelen verkocht, alhankelijk van ras verschilt de prijs.
Tevens de traditionele 1 euro kramen van gebruikte kleding, overigens is het nu 2 euro geworden.
verder veel kleding, schoenen, ijzerwaren, groente, fruit, BH voorraadkasten, slips en slipjes, brei materialen, kaas, honing, worst, bloemen, etc
Het heeft toch wel een mooie kleurijke sfeer, zo'n Place major met een volle markt, maar ook op de Ramblas staat het vol met marktkramen.
In een etalage vind Toos een "handsame" man die ze direct koopt en voor eeuwig vastlegd.
Komen we langs de kerk, alweer even kijken, en er staat wat te gebeuren, er worden kado's en bloemen naar binnen gebracht, een jonge man in keurig pak loopt zenusachtig door de kerk, de pastoor zegent hem met kalmte, steeds meer keurige dames en heren komen de kerk binnen. En dan plots komt de bruid aan de hand van papa de kerk binnen. De bruidegom is opgelucht en blij, op het altaar wordt de bruid overgedragen. Het trouwen hebben we verder maar aan de pastoor over gelaten.

Aangezien we besloten hebben een dag langer (dus te land) te blijven staan met als doel op zondag nog een route te rijden.
Deze gaat naar Tona, geheel verhard en minder spectaculair als die van gisteren.
Maar goed, veel gezien en mooi weer, wat wil je nog meer.

Op maandag worden we, in Vic, gewekt door iets wat op grasmaaien, het zal wel, de gemeente is vroeg aan het werk denken we.
Het geluid blijft en toch maar de luiken open, blijken er 2 luchtballonnen naast ons tiny-house opgeblazen te worden met grote ventilatoren, de eerste zweeft reeds door de lucht. De tweede kunnen we van dichtbij aanschouwen, eerst veel lucht, dan de vlam erbij, de ballon staat, de mensen erin en oeps, daar gaat hij, gedragen door de wind.

We rijden van Vic naar Cervera, een prima beoordeelde camperplaats met water en afvoer.
Jammer dat de vuilnisbakken hier zo vol zijn, maar goed.
Het politiebureau is aan de oeverkant en er wordt hier op de rotonde regelmatig een auto gecheckt.
Ook is hier een toerist info welke helaas op maandag dicht is.
We staan inmiddels met 6 campers, uiteindelijk worden het er 10.
We zijn vroeg aanwezig na een rit van 106 km, onderweg natuurlijk nog wat proviand gescoord.
We rijden een gravel route, echt helemaal gravel van 40 km, een prachtroute door de rural van landbouwgebied, vooral veek koren.
Onderweg ook varkensstallen, soms 2 hoog, vraag toch af of het vlees van deze deze dieren ook het keurmerk "biologisch'"of "beter leven" krijgen.
We zien 5 dorpjes, uiteraard allemaal een kerk, maar verder onvoorstelbaar stil, hier en daar een auto of een kat, een blaffende hond, Spanjolen zie je niet op straat.
In een dorpje heeft de boer alles, de verlaten huizen, een kasteeltje, een watertoren en grote machines.
We zeggen dat hier eigenlijk weinig bewoners zijn, landbouwgebied met vooral veel koren velden.
Een dorp was geheel van de boer, met kasteel en watertoren, was overigens wel netjes.
Een pracht route in niemandsland.

Geschreven door Kobus-toos-kieps.wereldreis