Vanuit Calpe zijn we gearriveerd in Roquetas de Mar, alleen een wereldreiziger heeft er ooit van gehoord. Camperpark Roquetas. www.camperparkroquetas.com
Roquates de Mar is de campers direct aan de kustlijn aan het verbieden, de laatste weken zijn de borden geplaatst, zelfs overdag parkeren willen ze niet meer, maar de wilde camperaar vind altijd wel weer mooie plekje zonder borden. Een boete is tussen 201 en 500 euro bij overtreding. Toch zien wij er nog veel staan.
Hier hebben we 2 weken geleden al afgesproken omdat hier alles vol staat, een van de redenen is dat er honderden Marokko gangers hier de hoop hebben om toch nog de oversteek te kunnen maken. Vanwege corona zijn Europa mensen niet welkom in Africa.
Deze camperplek, alleen voor campers, is een grindvlakte met toiletten, douches, jeu de boulle baan, een mooie camper verzorgingsplaats en het strand is amper op een kilometer. Aldi op 1 km en Mercadona op 1,5 km, centrum op 2,5 km. Mooi centraal dus.
Achter de camperplaats begint direct het immense tuinbouwgebied met plastic kassen, iedere M2 is strak benut. Enkele volgers hebben op Google Map al gekeken en ons het tuinbouwplasticgebied gemeld. Komkommers, paprika, boontjes, tomaten, sla, andijvie volop en geoogst door hele zwarte Afrikaanse mannen. Wij zien ze in de middag, na siesta, terug fietsend naar de kwekerijen. Het plastic gebied is groter als de Bommelerwaard, 35 km op zn breedste en 23 km op zn hoogste.
Langs de zeekust een brede strook met strand en natuurgebied tussen Almerimar en Aquadulce. Zie foto's aan het begin, net als de gereden route.
Na aankomst te voet het strand en de winkels even ontdekken zoals we altijd doen. We hebben Duitse buren, maken kennis en doen een biertje.
Hun plan is morgen, woensdag, naar Almeria te fietsen, ook ons plan en dat doen we ook. In 2020 hebben we 1 nacht in de haven gestaan met de camper. We fietsen direct langs de zee, daar waar tunnels zijn kunnen wij de oude weg nemen langs het water. Niet op de waterlijn maar een 40 meter erboven, mooie uitzichten hebben we, een viskwekerij in zee en de haven van Almeria. We zoeken "ons" plekje van 2020 weer even op, fietsen de gehele boulevard af, door het oude stadscentrum en weer dezelfde weg terug. 53 km en 250 hm.
Als je de ene kant op fiets, Noordwaarts, moet je ook Zuidwaarts langs de kust. ook dat doen we. We fietsen een groot natuurgebied in wat vroeger zoutvlaktes waren om zout te winnen. Nu is het net de woestijn als je naar Dakar kijkt, met rotsen, duinzandgebieden, gravel wegen. Een stuk moeten we lopen om dat we er niet doorgeploegd kunnen komen. Toos dr humeur blijft gelukkig goed. We komen aan in Almerimar, stadje aan zee met haven, hele leuke stad met allerlei voorzieningen in en rond de haven, veel laagbouw appartementen om er vakantie te vieren. In de haven is plaats voor een 70 campers, wat een prachtige plek, deze slaan we op voor ooit.
We spreken er een Limburgs stel die er staan, we spreken over mooie plekken en uitgebreid over Marokko, de man heeft voor zichzelf een programma gemaakt welke ze deels gedaan hebben in 2019-2020, toen waren ze net op tijd weg vanwege corona. Wij krijgen een afdruk van het plan voor eventueel ons plan voor later.
We fietsen terug en rijden 2x de band lek op een grote steen, een stootlek noemen we dat. Gerepareerd en verder terug.
Donderdag gaan we eerst op reserve bandjes uit en CO2 patronen, we vinden een fietsenmaker en voorzien ons ook nog met wat kleding.
We gaan verder naar Aquadulce, mooie naam, kijken daar op de camping en spreken weer een ander stel Limburgers. We rijden terug langs de zee en komen bij de droge rivier, er ligt een uitdagend pad, we kijken elkaar aan en we nemen het, bijna waar we niet verder kunnen vanwege een weg en weer een stootlek.
We fietsen door naar een uitkijkpunt op Google Maps en vanwege het zeer steile pad gaan we niet verder, wel nog even naar Decatlon en naar de camping.
19-2 gaan we wandelen en WINKELEN op Toos verzoek, naar het grote moderne winkelcentrum en door de stad terug met 17 kilo gewinkeld spul. 11.5 km sjouwen.
Zondag 20-2 willen we alleen maar even bewegen en naar de zee, uiteindelijk 26 km langs de kust, bij de windsurfers gekeken die in de stevige wind hun capriolen uithalen op het water. Weer de Limburgers bijgepraat, die zijn toevallig de hond aan het uit laten, toeval bestaat niet, maar was wel weer gezellig.
Vandaag onze boodschappen gehaald in de overdekte Markthal, vlees, groenten en fruit, toch nog een stieren vechters arena bekeken met mooie stenen stieren, het oude kasteeltje en de kust.
Nog een leguber verhaal, op een van de camperplaatsen saat een Spaanse camper, een wandelaar vond dat er wel veel dikke zwarte vliegen tegen het raam zaten en waarschuwde de Local Police. Men vond het dode lichaam van een 77 jarige Spanjool welke naar vermoeden al minimaal 3 weken geleden overleden was.
Daarom is het fijn dat wij regelmatig contact hebben met kinderen, buurtgenoten en bekenden.
Morgen Dinsdag hier weer weg en naar het volgende avontuur........................
De bomen, planten en bloemen foto's zijn meestal, bijna altijd, van Toos.

Geschreven door Kobus-toos-kieps.wereldreis