San Andrea Bagni is van oudsher een kuuroord. Het plaatsje heeft nog wel een chique uitstraling, maar het is voor een deel wel vergane glorie. Het hotel is groot en modern. We hebben gisterenavond gekozen voor het restaurant van het hotel zelf en dat was geen verkeerde keuze. Net als het restaurant waar we eergisteren in Fidenza hebben gegeten, was het restaurant van het hotel gespecialiseerd in de parmasaanse keuken. Ik moet zeggen dat we twee keer achter elkaar genoten hebben van het diner. Een aanrader de parmasaanse keuken! Vanmorgen zijn we vroeg vertrokken, omdat de weg naar Cassio lang en heuvelachtig is. Het was al gelijk raak. We moesten een berg over en de weg naar boven was vrij steil. Eenmaal boven troffen we op de plek waar ons pad zou moeten zijn een keurig omgeploegde akker aan. Wel hebben we daar twee herten gezien. Om de akker gelopen en toch het pad gevonden dat ons verder moest brengen. Alleen hield dat pad op een gegeven moment op. We zijn de berg weer dwars door het veld afgelopen. Wel weer mooie uitzichten op de heuvels. Vanaf ons hotel moesten we ongeveer zes km lopen om in het plaatsje Fornovo weer op de Via Francigena te komen. In Fornovo wat tijd verloren omdat een bepaalde supermarkt helemaal niet meer bestond en Hans zonder rugzak een eind terug moest naar een andere supermarkt. Uiteindelijk rond 10:00 uur pas definitief op weg gegaan. Vanuit Fornovo was het een hele klim de berg op. Heel even op die hoogte gelopen om daarna steil te dalen naar een dal. In dat dal hebben we zeker 7 km redelijk vlak op een niet al te drukke weg gelopen. Totdat die weg afboog en wij bij een splitsing rechtsaf omhoog moesten en omhoog en omhoog en omhoog..... zeker anderhalf uur omhoog 😥. Intussen was de zon schuil gegaan achter de wolken en daar waren we wel heel dankbaar voor. Dat scheelt een paar graden warmte! Op een gegeven moment konden we een stukje afsnijden. Wij de weg af, naar beneden en vervolgens over een smal rotsachtig pad redelijk steil weer naar boven. Pffff, veel gedronken en nog meer gezweet! In een klein plaatsje bij een heel oud kerkje op een even oud bankje hebben we geluncht. Op tijd gedaan, want daarna hebben we via een rotsachtig pad heel steil moeten klimmen. Uiteindelijk naar ruim 900 meter. Al lopend op de weg hebben we de Via Francigena even links laten liggen, omdat de weg naar hetzelfde punt zou leiden. Onderweg nam een oude vrouw nog wel de moeite om ons erop te wijzen, dat we niet op de route liepen. Aanvankelijk in het Italiaans, maar ze bleek van Franse origine te zijn en in het Frans kon Hans haar beter volgen. We konden de weg nog even naar beneden volgen, maar om Cassio te bereiken, moesten we toch de Via Francigena weer op, want er moest weer geklommen worden. Sommige stukken steil, maar door het bos ook aangenaam glooiend. Het laatste stukje naar Cassio weer via de weg. Hier is weinig verkeer, omdat de weg afgesloten is. Voor zo ver wij het zien vermoeden we dat heel de weg opnieuw geteerd is/wordt. De Ostello waar we vannacht slapen, ziet er gezellig uit. We hebben een kamer met twee stapelbedden en een los bed en een eigen badkamer. We hoeven de kamer niet te delen. Er zijn nog twee wandelaars aangekomen, maar omdat zij een hond bij zich hebben, zijn zij op een andere kamer ondergebracht. Zojuist even met hen gesproken en ook zij vonden het traject van vandaag zwaar. Zometten in de bar verderop wat eten en dan op tijd naar bed.

Geschreven door Hansenrichardaandewandel