Vanmorgen om 08:00 uur vertrokken vanuit Bellinzona. Het traject is qua km's niet zo heel lang, maar wij ervaren het als één van de zwaardere routes tot nu toe. Het duurt bijna een uur voordat we in het dal door Bellinzona en de volgende dorpjes gelopen zijn en tegen de berg aanlopen waar we overheen moeten. We moeten van 244 meter stijgen naar 1.004 meter en dat gaat niet geleidelijk. Eigenlijk gaan we recht omhoog. Het pad is lastig en erg steil en de afgronden zijn duizelingwekkend diep. Ik loop weer tegen het feit aan dat ik hoogtevrees heb. We lopen beschut in het bos, maar de inspanning (en zeker ook de hoogten) veroorzaken wat zweetdruppeltjes. Een uur voordat we de top bereiken, rusten we even uit. We zitten op een muurtje en verderop is iemand bezig het gras te maaien. Hij zit om een praatje verlegen en dat valt niet mee in het Italiaans. Of we een biertje lusten 😀. Nah ja, lusten natuurlijk wel, maar toch maar niet gedaan. Boven aangekomen, moeten we eigenlijk gelijk weer dalen. Ook weer geen gemakkelijk pad naar het dorpje Isone op 739 meter. Bij een restaurantje drinken we wat en als we het dorp uitlopen is het weer klimmen geblazen. Pffff, mijn benen verzuren en de voeten doen pijn. Het licht gaat even uit 😩. Hans heeft er wat minder moeite mee, maar met de afdaling naar Tesserete (508 meter) kom ik bijna niet meer vooruit. Enfin, het is goed gekomen. Na een lange warme douche, minestrone soep, een bord spaghetti alla carbonare, een kopje koffie én ..... een ijsje, lig ik languit op bed mijn verhaal te doen. Morgen alweer de laatste dag in Zwitserland en de volgende fase in: Italië 😀. Nog twee bergdagen. Ze zijn heel mooi, maar wat mij betreft genoeg geklommen en gedaald!

Geschreven door Hansenrichardaandewandel