Gisterenavond en vannacht heeft het in Hospental wat geregend, maar vanochtend was het droog en al gauw wat blauw in de lucht en een zonnetje. De eigenaresse van hotel-pension Egg heeft voor ons een lunchpakketje klaargemaakt, omdat er in dit dorp geen winkel of supermarkt is. Rond half negen gaan we op stap naar de Gotthard pas. Na een geleidelijke klim, lopen we geruime tijd door een heel mooi dal ook weer geleidelijk omhoog, aanvankelijk nog in de schaduw van de berg. Het landschap wordt ruig en rotsig. We zijn de boomgrens al gepasseerd. Aan het eind van het dal komen de bergen samen en is het echt klimmen geblazen. Zo gaan we langzaam, maar gestaag richting de pas en de 2.100 meter. Als we bijna boven zijn, zien we achter ons nog één wandelaar lopen. Verder geen lopers over de pas. Wel veel fietsers, die langzaam de berg op ploeteren. Na alle oefening in Duitsland en ook hier in Zwitserland hebben we weinig last van het klimmen en bereiken we na ruim drie uur de top. Voor ons een mijlpaal, waar we toch naar toe geleefd hebben. De pas zelf valt een beetje tegen. Er is een museum en wat horeca en heel veel mensen. We halen een stempel voor ons pelgrimspaspoort, eten een broodje worst, drinken een sprite en gaan dan op weg voor de lange afdaling naar Airolo. We moeten 900 meter dalen. De weg slingert met ontelbare bochten naar beneden, maar wij lopen niet op de weg en snijden al die bochten af met smalle, soms steile en natte, rotsige paden af. Het is voor onze spieren en knieën behoorlijk vermoeiend. Vanaf de pas hebben we er ongeveer drie uur over gedaan om Airolo te bereiken. We zitten nu in het kanton Ticino en dit is het Italiaanse deel van Zwitserland. Grappig is, dat alles ook in het Italiaans aangeven wordt en dat iedereen Italiaans spreekt. Ze verstaan het Duits wel, maar kunnen het maar moeizaam spreken. Vanmiddag dus ook telefonisch een hotelkamer in het Italiaans moeten boeken 😂. Na wel zes lessen Italiaans bakken we er nog niet zoveel van 😂. Hopelijk pikken we het in de komende anderhalve maand een beetje op.

Geschreven door Hansenrichardaandewandel