Een overgangsetappe dachten we zou het worden. Maar het werd een hele mooi wandeling door half open gebied met prachtige vergezichten. We konden soms de Bodensee zien liggen maar ook het Schwarzwald dat we nu definitief achter ons hebben gelaten. Het hoogste punt van vandaag was 865m en daar was ook een sleeplift waar winters geskied kan worden. Het uitzicht daarvandaan was echt bijzonder. Op foto's is dat altijd moeilijk vast te leggen. De dag begon met een ontbijt in een stampvolle zaal want er logeerde ook een bus vol toeristen, die net voor ons aan hun ontbijt waren begonnen. En voortdurend kakelend, zoveel mensen tegelijk die aan het praten waren hebben we lang niet gehoord. Gelukkig was er genoeg dus met volle magen konden we weer op pad. Veel glooiend terrein met soms bos en soms open, pocket earth had ons weer een heerlijke route uitgestippeld. Al voor 1000 uur zaten we aan de bekende koffie met kuchen en het lopen ging zonder pijntjes. Het enige gedoe waren de vele dazen die we tegenkwamen 😡😡. Waar we ook heel veel last van hebben zijn wespen, eigenlijk al vanaf Aken. Vaak gaan we dan ook binnen zitten om wat te drinken of eten want buiten is het niet te doen. Je krijgt standaard een bierviltje op je glas tegen de wespen. Muggen zijn er niet in Duitsland, dat is ook best raar maar vinden we niet erg 😜😜. Gisteravond was het toch nog gelukt om slaapplaatsen te boeken voor vandaag, echt heel moeilijk, morgen in Ludwigshafen aan de Bodensee en in Konstanz. Het is volop vakantietijd en heel veel pensions en gasthausen zitten gewoon vol. We zijn benieuwd hoe dat vanaf maandag in Zwitserland zal gaan.
Het lastigste stuk van vandaag was een pad zo'n 600 vrij steil omhoog, nou ja pad, dat helemaal overwoekert was met brandnetels tot kniehoogte. Daar hebben we wel even staan vloeken en tieren voordat we boven waren .... Tot overmaat van ramp kwam er ook nog een wesp klem te zitten in de schacht van Richard's schoen en liep hij na geprikt te zijn helemaal te hinkelen op het pad 😩. Maar ook die tegenslag zijn we te boven gekomen en na nog een heerlijk tussenstop met een erg koude fanta liepen we de laatste kilometers fluitend en zingend Liptingen binnen. Landgasthof Sonne waar we slapen ziet er prima uit en inmiddels hebben we al gedoucht, de was gedaan en gaan we zo eten. Duitse keuken natuurlijk, eigenlijk zijn we die een beetje zat maar die paar dagen houden we nog wel vol. Morgen een makkie .... slechts 20 km naar het begin van de Bodensee, weer een mijlpaal.

Geschreven door Hansenrichardaandewandel