Vandaag zijn we zo'n 200 km oostwaarts gereden en op die 200 km kwamen wij misschien in totaal slechts een 30-tal auo's tegen. De verscheidenheid van de landschappen was weer enorm. Onderweg deden wij boodschappen in AKKA waar het juist markt was. Fruit en brood (3kg appelsienen voor 30 Dirham=0,30€) werden aangekocht.
Omstreeks 14.00 uur kwamen wij dan aan op onze campingplaats te TATA.

In 1976 was er van TATA practisch geen sprake. Het was een tussenstop voor de karavanen. Er stonden toen slechts 7 huizen en 1 waterkraan. Nu is TATA uitgegroeid tot
een agglomeratiestad.
Tata is een oase in het zuidwesten van Marokko. De stad telt ongeveer 16.000 inwoners (2008). Tata beslaat een bodemoppervlakte van nagenoeg 26.000 km² en
omvat meerdere stadsgedeeltes en landelijke gemeentes. Veel huizen in de stad zijn gebouwd met roze klei. De oase wordt bevolkt door Berbers en Arabieren.
Tata bevindt zich in een regenarm gebied aan de extreem noordwestelijke rand van de Sahara. De oase ligt in een ravijn die van water wordt voorzien door drie wadi's die neerstromen van een berg die een uitloper vormt van de Anti-Atlas. De stad ligt niet ver van de Algerijnse grens.

Onze buur hier op de camping staat hier al sinds begin november 2018 en hij heeft nog geen regen gehad.
Vandaag was het terug zeer warm....32°C in de schaduw......

Een 7-tal km ten noorden van Tata is er een grot en een spookdorp. De naam ontschiet mij nu maar mogelijk gaan wij die morgen bezoeken gezien wij hier 2 dagen blijven.
Het dorp werd een spookdorp nadat er 8 jaar geen regen was gevallen en alle inwoners door dit feit weg gingen.

Geschreven door Gretajacques