Vandaag, 27 januari 2019 bezochten we een ander natuurreservaat, namelijk LA MATA nabij de stad TORREVIEJA. Hier waren wat meer vogels te spotten dan in het reservaat 'El Hondo' welke wij enkele dagen geleden bezochten.

Salina LA MATA of Laguna De La Mata
Salinas betekent letterlijk vertaald zoutmijnen (salina is het Spaanse woord voor zoutmijn) en verwijst naar de zoutmijnen of zoutwinning bij de havenstad Torrevieja. Lagunas betekent letterlijk vertaald strandmeren of lagunes
(laguna is het Spaanse woord voor strandmeer of lagune).

Het eerste gebruik van de zoutmeren gaat terug tot het jaar 1321, waarin de Spaanse kroon het gebied toe wees aan de stad Orihuela.
Dezelfde Spaanse kroon gaf in 1389 de stad Orihuela de mogelijkheid om het gebied van de salinas als een binnenzee te gaan exploiteren met als einddoel visvangst.
Daartoe werd besloten een waterkanaal aan te leggen naar de Middellandse Zee, maar door vele vertragingen duurde het nog bijna een eeuw voor dit bevloeiingskanaal, Acequión genaamd, klaar was.
Toen in 1482 de kanaalverbinding met de zee klaar was, bleek na controle, dat het oorspronkelijke plan van een binnenzee voor visvangst niet haalbaar was. Er zwommen geen vissen naar de salinas,
vanwege het erg hoge zoutgehalte. De stad Orihuela gaf hierop het gebied terug aan de Spaanse kroon. Een koninklijke verordening in 1759 bevestigde de teruggave van het gebied aan de Spaanse kroon.
In de jaren hierna werd onderzoek gedaan naar de mogelijkheid tot zoutwinning in de salinas. Nadat bleek, dat het zout van goede kwaliteit was, werd begonnen met de zoutproductie.
De allereerste inschepingen van zout gebeurden in La Mata. Later werd de zoutproductie overgeheveld naar Torrevieja, omdat de omstandigheden voor zoutproductie daar beter waren.

Zoutproductie en visserij zijn al eeuwenlang een belangrijke inkomstenbron voor de inwoners van Torrevieja, naast het toerisme, dat eind vorige eeuw sterk toenam.
Tot halverwege de 20e eeuw was zoutwinning de belangrijkste inkomensbron van de stad Torrevieja. Door een grote technische reorganisatie zijn er nu nog zo´n 160 werknemers in vaste dienst betrokken bij de zoutwinning.
De zoutproductie vindt tegenwoordig alleen nog plaats vanuit het zoutmeer bij Torrevieja. Uit het zoutmeer bij La Mata wordt geen zout meer gewonnen en dit zoutmeer dient hoofdzakelijk als verwarmingstank voor het andere zoutmeer
bij Torrevieja. Het zoutmeer bij Torrevieja is één van de grootste zoutexploitaties van Spanje en produceert gemiddeld 600.000 ton zout per jaar. In tegenstelling tot andere zoutexploitaties in Spanje, gaat hier de zoutwinning
bijna het gehele jaar door. De zoutmijnen van de salina bij Torrevieja bevinden zich in in het uiterste zuiden van de lagune en ten noorden van de industrieterreinen in het noordwesten van de stad.
De Salinas van Torrevieja en La Mata met een totale oppervlakte van 3.743 hectare werden op 27 januari 1989 tot Natuurpark verklaard door de regering van de autonome regio Valencia. Ieder jaar ontvangen de salinas enkele tienduizende bezoekers.

Zonder twijfel, één van de opvallendste vogelsoorten van het park is de flamingo (Phoenicopterus ruber), die zo´n 2000 exemplaren telt gedurende de broedtijd.
Belangrijk is ook de aanwezigheid van de geoorde fuut (Podiceps nigricollis) tot zo’n 3000 exemplaren. Van de overige vogelsoorten zijn de steltkluut, de witte bergeend, de kiekendief,
kluut en stern opvallend. De salinas vormen een broedplaats en overwinteringsplaats voor veel vogels. Verder vormen ze een veilige schuilplaats tijdens het jachtseizoen.
De salinas bezitten sinds 1989 een nationaal beschermde status tegen de jacht en vormen een beschermd vogelgebied (ZEPA) onder regelgeving van de Europese Unie.
Samen met El Hondo en Santa Pola vormen de salinas van Torrevieja en La Mata een driehoek van zoutmoerasgebieden met voor de trekvogels een ideale broedplaats en overwinteringsplaats.
Ten slotte is het nog belangrijk het bestaan van de artemia salina te vermelden, een algemeen voorkomend schaaldier, dat watergebieden met een hoger zoutgehalte nodig heeft om te leven. (Wikipedia)
Dit schaaldier komt in overvloed voor op de oevers van de zoutmeren en vormt dan ook een belangrijke bron van voedsel voor de aanwezige vogelsoorten en dan vooral voedsel voor de flamingo's die hun roze kleur hier aan te danken hebben (zie eerste foto).

Hiernaast enkel foto's van het gebied.

Geschreven door Gretajacques