Totaal op de teller: 1671 km.

“C’est un pays de soleil et de vent, mais quand-même un beau pays!”

(de oude dame in de voordeur tegenover de chambre d’hôtes)

Deze morgen vertrokken we na een heerlijk ontbijt vanuit Sigean. We besloten naar het zuiden te gaan via de zeekant. Maar na een paar kilometer langs de drukke weg met hevige rukwinden was het voor mij veel te gevaarlijk om langs hier verder te fietsen. We kozen de eerst mogelijke weg landinwaarts, waar het wel serieus klimmen is, geen andere mogelijkheid als we ons leven niet wilden riskeren. Ook de wind zorgde ervoor dat we voor geen meter vooruit gingen. Wanneer we dan eens eindelijk wat daalden hield de wind ons tegen. We fietsten het grootste deel van de dag door de Corbières, wat ons een prachtig decor leverde. Als toetje kregen we bij het verlaten van de Corbières de Pyreneeën in het zicht die vanaf toen alsmaar dichterbij kwamen. We wilden eigenlijk tot Maureillas geraken, dat is net vóór de laatste klim naar de Catalaanse grens, maar dat was toch wat teveel voor mij. Mijn vaatje en dat van mijn fiets geraakten leeg na zovele klimmen in de wind en we besloten om maar tot Thuir te rijden en daar te overnachten in een hotel met een echt bed om de stijve spiertjes wat rust te gunnen voor de beslissende en laatste twee klimmen van morgen.

Slaap wel.
Marta