Gisteren moest de langste rit worden maar dat is even anders uitgedraaid. Ongeveer 138 km en dat volgens Garmin, die ik nog nooit heb kunnen betrappen op het overschatten van een afstand. Laat ons daar maar geen gewoonte van maken.

Vorig jaar verbleef ik op de camping in Charleville-Mézières toen ik onderweg was naar Troyes, en ik werd bijna de hele nacht uit mijn slaap gehouden door een zeer luidruchtig feest net naast de camping. Ik dacht dat dat dit jaar met de Corona-maatregelen niet waar zou zijn, maar ik was mis... Een enorm kabaal. Onmogelijk om te slapen tot 2 uur, toen de muziek uitging, maar ook daarna waren er nog wat overblijvers die zich moesten laten horen. Niet veel geslapen dus. Volgens mijn Garmin body battery was ik op sterven na dood. Wel vroeg op weg, want in de tent gaat het licht aan voor 6 uur, ook wanneer je bijna niet geslapen hebt.

De eerste - vlakke - 40 km gingen gemakkelijk. Mooie gladde fietspaden langs de Maas, heerlijk. En dan ging het bergop. Ik wist dat wel want ik ben nier nog geweest, maar vandaag geraakte ik toch wel zeer snel vermoeid. Toen ik eten ging scoren in Mouzon, waar ik door de locals bovendien vriendelijk maar verkeerdelijk langs de Maas werd getuurd - een fietspad dat na een paar kilometer gewoon gras werd - was de omweg die van deze rit de langste zou maken een feit.

Het was een rit door het mooie glooiende landschap in en rond de Maasvallei, maar door het slaaptekort (hoop ik) was het afzien. Om 7 uur arriveerde ik in Verdun, waar mijn lief een hotelletje voor mij geboekt had, kwestie van eens goed te slapen.

Buikje lekker rond gegeten en slapen is wat ik nu ga doen.

Slaapwel,
Frank

Geschreven door Fsmvg