Totaal op onze teller: 1586 km.

Vandaag zou op papier één van de gemakkelijkste etappes worden. 100 km zonder noemenswaardige beklimmingen. Maar dat was zonder de wind gerekend. Wanneer je al verscheidene keren met de auto naar Spanje gereden bent via de Autoroute du Soleil weet je wel dat er in Narbonne altijd een strakke wind staat. Waar je niet zo op let is dat die wind uit de uitlopers van het Centraal Massief komen en dus van West naar Oost blaast. Vandaag hebben wij dat het grootste deel van de dag mogen ondervinden, gezien we van de kust het binnenland in fietsten.

Na een kort stukje harken bereikten we het Canal du Midi. Dat is goed beschermd door bomen en we dachten dat we het ergste toen wel gehad hadden qua wind. Dat ging dus goed, gedurende een uurtje of zo. En heelder dagen langs het Canal du Midi is misschien wel saai maar een uurtje valt goed mee over het goede asfalt en in de schaduw en bescherming van de bomen. Nice. Tot Béziers. Daarna, en na de toeristische attractie van een 9-tal sluizen of zo die net na elkaar opgesteld stonden om het hoogteverschil te overwinnen, komt er een verschrikkelijk stuk voor fietsers. Elke gids zou dit moeten afraden, en als onze dit deed was het toch niet uitdrukkelijk genoeg! Vreselijk. Op den duur hebben we gezocht naar een uitweg en die bracht ons net voor het Oppidium van Ensérune, dat op een zeer mooie heuvel lag maar we na de beproeving om ons een weg te banen door de keien en het grind langs het kanaal echt niet meer wilden bezoeken.

Hierna ging de strijd met de wind verder. Het was pas toen we in de Corbières kwamen dat we weer echt oog kregen voor het natuurschoon waar we doorfietsten. Er moet toch wel een klim overwonnen worden hiervoor - onze gids kan echt niet zonder, zelfs tijdens een vlakke etappe - maar het was echt genieten van het landschap waar we doorfietsten. We hadden ons voorgenomen om in de namiddag te checken of we geen hotelletje konden boeken in plaats van de gemeentelijke camping, want er was wat internetwerk te doen i.v.m. de Corona-crisis. En toen bleek dat niet alleen alle hotels en B&B's in de wijde omtrek van Durban-Corbières, onze bestemming voor vandaag, volgeboekt waren maar dat bovendien de gemeentelijke camping gesloten was wegens Covid-preventie.

(Tussen haakjes, die Covid-preventie verschilt hier in Frankrijk van kilometer tot kilometer, afhankelijk van de persoonlijke voorkeur van de burgemeester. Gisterenochtend vertrokken we uit St-Ambroix, waar je je een alien voelde als je je mondmasker opzette, en mochten we in de namiddag niet op de camping in Pézenas omdat enkel campers met eigen sanitair toegelaten werden. Besluit van de burgemeester om geen gemeenschappelijk sanitair toe te laten. Dan maar doorgereden en 30 km verder aan de kust (Vias-Plage) konden alle remmen los. Ik bedoel op gebied van Covid-preventie regels dan, en niet zoals enkele kilometers meer naar het Noorden in Cap d'Agde. Een mondmasker was hier echt niet nodig (ook niet voor personeel in camping, bar of restaurant) en het sanitair werd ook niet al te vaak ontsmet leek mij. En dan konden we vandaag weer niet op de camping in Durban-Corbières vanwege te gevaarlijk... Uiteindelijk zijn we beland in Sigean, terug richting kust, waar we nog een B&B vonden, en van Covid is hier weer geen sprake. Strange …)

We belandden uit noodzaak in Sigean maar vonden wel een fijne B&B waar we tevens van de zeer lekkere table d'hôte genoten. Maar we zitten wel weer aan de kust … dus ofwel moeten we morgenvroeg terug vechten tegen de wind om het binnenland met het bijhorende natuurschoon te bereiken, ofwel rijden we recht naar het zuiden over nationale wegen die dan wel vlak zijn en ons niet in westelijke richting dwingen. Wat het zal worden zien we dan morgen wel weer (alhoewel ik al een licht vermoeden heb). Ziezo, alweer een cliffhanger.

Goeienacht, dikke kussen en tot morgen!
Frank

Geschreven door Fsmvg