Totaal op de teller: 1242 km

Vandaag was de koninginnenrit aangekondigd, dwars door de Ardèche en naar het dak van onze fietsvakantie. Gisteren hadden we ondervonden dat we vroeg moeten proberen fietsen als we wat afstand willen doen want in de namiddag lopen de temperaturen echt op tot boven de 35 graden, dus we waren vanmorgen klaar om te vertrekken op het ogenblik dat we ons ontbijt bij de camping konden afhalen om 8.30. Spijtig genoeg was er bij de uitbating niet dezelfde tijdsdruk als bij ons… Het was BIJNA 10 UUR toen we op onze fiets zaten. Les: we proberen in de toekomst niet meer te veel van anderen afhankelijk te zijn om te kunnen vertrekken.

Gisteren waren we vroeg gestopt om niet in de namiddag en bij 36 graden in de vlakke zon de klim te moeten doen die aangekondigd was als één van de zwaarste van de tocht. 20 km klimmen van 400 naar 1119 m hoogte. Als zo een klim grillig is kan dat inderdaad zeer zwaar zijn, maar het bleek dat we na een zachte aanloop nog steeds gestaag bleven klimmen aan percentages van 4 tot maximaal 7 procent. Zo mogen er nog komen!

Toch vond mijn lief dat ik wat aan de trage kant was en nadat ze naar haar gevoel wat lang wortel had staan schieten om mijn klimprestatie op de gevoelige plaat vast te leggen hield ze het voor bekeken. Als een pijl ging ze ervan door. We leken wel Ullrich en Armstrong – en dat terwijl Ullrich ook gedopeerd was en ik enkel mijn dijbenen heb. Niet meer terug gezien tot de top.

Maar ik had er een goed gevoel bij. Op de top zat ze mij geduldig op te wachten en vonden we bovendien een leuk terrasje waar we heerlijk gegeten hebben! We waren er precies op de middag en net voordat de locals, of op zijn minst bekenden, de overige plaatsen innamen. Echt heerlijk!

De rit zou in de namiddag niet al te moeilijk meer mogen zijn, maar de hitte speelde parten. Na de afdaling (over steenslag!) was het intussen alweer rond de 35 graden en daar is mijn lief – hoe goed ze in de schaduw van de ochtend ook de berg omhoog kan - niet op getraind. We moesten het wat kalmer aan doen en tot overmaat van ramp reed Marta plat. Na de binnenband opgepompt te hebben vond ik niet meteen het gat maar voor de veiligheid toch maar een andere binnenband ingestoken en uiteraard de buitenband gecontroleerd. 10 minuten later terug plat! De binnenband op de naad gescheurd… Oud goedkoop spul -- we hebben dat al vele jaren – maar de laatste die we mee hadden waren van hetzelfde… Met een klein hartje verder gereden maar intussen wel wat tijd verloren. Na nog wat verder te rijden toch maar beslist om naar Ruoms terug te rijden. Hier moeten we morgenvroeg ongetwijfeld nieuwe binnenbanden kunnen indoen en zijn campings in overvloed.

Maar intussen was het wel na 7 uur, blijkbaar het sluitingsuur van de gemeentelijke camping. We mochten nog binnen en om dit uur en met deze dorst wilden we verder geen risico’s meer nemen. Gemeentelijke camping it will be.

Het is hier in Ruoms een drukte van jewelste. Lloret de Mar is er niets tegen! Vind dan maar een restaurant waar nog een tafeltje vrij is. Na tweemaal bot gevangen te hebben stelde mijn lief voor om het spotgoedkope terrasje te proberen waar we een ijsje gekocht hadden bij onze eerste aankomst hier, voor alle platte bandenmiserie, toen Marta moest bekomen van de hitte. Een meevaller! Lekker gegeten voor 10 euro elk, een goedkope maar daarom niet minder lekker fles rosé en wat biertjes en we waren er weer helemaal bovenop.

Nu bij een Mojito en een Orval, waar we wel héél lang op gewacht hebben – ons verslagje is intussen geschreven - zijn we er weer helemaal bovenop. Tentje staat te wachten, de avond is nog jong in Ruoms. Maar als er ergens superverspreiders zijn is het hier wel dus we houden ons gedeisd!

Zwoele kussen uit de Ardèche!
Frank

Geschreven door Fsmvg