Op tijd eruit, Reisdag vandaag. Simon verschijnt bleekjes aan het ontbijt. Maag/buik zijn van slag. Er gaat niets in. Bij mij is de boel ook van de rel, maar ik krijg er nog wel een ontbijtje in. Uitchecken, koffers naar receptie aan straatkant en dan met songtaew taxi naar de pier. Wij hebben de Songserm boot naar Ko Phangan en moeten wat verder lopen naar onze pier. De weg is vies en vol plassen van de vele regen de laatste tijd. Nu is het gelukkig droog, maar er staat heel veel wind. De boot heeft daardoor wat vertraging. Vooral in het begin is er heel veel deining. Rustig blijven zitten en er niet te veel op letten. De jongens hebben ieder een bankenrij voor zichzelf en kunnen languit liggen. Ik lig met muziek op bij Ton op schoot. De reis duurt bijna 2 uur. Bij het aan land gaan is het een drukte van mensen die hun koffers zoeken en weg willen. Ton struikelt half, wat een kapotte slipper en verzwikte enkel oplevert. Maar goed, we moeten door. Alle taxi's bieden zich aan, wij kijken of er ergens een busje van High Life bungalow staat, maar nee. Dan maar een taxi, ook goed. Tassen en koffers erin, nog 2 andere meisjes erin, wij erbij en gaan. Ritje van ± 20 minuten. We checken weer in. Onze koffers worden naar de kamers gesjouwd. We hebben allebei een bungalowtje met balkon en hangmat die uitkijkt over zee. Simon en ik hebben er geen oog voor. Wij duiken ieder ons bed in, na weer een bezoekje aan het toilet. Ton en Menno happen even later een lekker broodje weg, ik krijg met moeite een toastje jam door mijn keel. De mannen doen wat boodschappen en eten gezellig op het strand. Simon en ik genieten van de paracetamol, biscuitjes, water en het bed. Het is niet anders.

Geschreven door Evelyns.travels