De wekker stond op 7.15. Had hem niet nodig, maar toch lekker geslapen. Het is nog stil in huis, maar ik ga douchen, aan kleden en spullen inpakken. Ook gelijk maar op de fiets hangen en om 8.30 schuif ik aan bij het zondagochtend ontbijt met 3 andere gasten. Aan de eettafel in de woonkamer. We nemen elkaars plannen door maar om 9.10 neem ik afscheid. Ik rij de straat uit en pik de route makkelijk weer op. GPS en strava weer instellen, even bellen met Ton en dan op weg. Het is stil op straat. Ik trap lekker door want het is zwaar bewolkt. Zolang het droog is zijn die kilometers binnen. Rond 12 uur zoek ik een bankje om te eten. Ik ontdek de deels geplette aardbeien, maar die gaan nog prima met de slagroom. Tasje schoonmaken, jas onder de rode spetters wat er nogal bloederig uitziet dus ook die schoonmaken. Ik ben er druk mee. Die hele donkere wolk zag ik dus niet aankomen. Een zware regenbui barst boven mijn hoofd los. Gelukkig kan ik nog redelijk schuilen onder de bomen. Na een halfuurtje ga ik toch weer verder. Achter de bui aan, dus niet te hard fietsen. Overal waar horeca is is vlaai te koop. We zijn in Limburg. De route gaat door bossen en langs de Maas. Ik zie Venlo nu eens van een heel andere kant. Meestal rijden we er langs in het donker op weg naar wintersport.
Mijn onderkomen van vanavond ligt een stukje van de route af. In de bossen ligt een restaurant met speeltuintje en in het terrein erachter staan 8 houten trekkershutten. Het is een leuk huisje met 2 stapelbedden, toilet en zitje met TV die het niet doet. Fiets kan binnen staan. Mijn slaapzak heb ik nog wel mee voor locaties zoals deze. Ik heb flink moeten zoeken en 3 x gebeld voor een overnachting morgen. Maar dat is gelukt. Ik eet in het bijbehorende restaurant wat nog tot 20.00 uur open is. De eigenaar vraagt of ik morgen de sleutel in de brievenbus wil gooien want maandag is het rustdag. Het licht gaat inderdaad uit om 20.00 en het wordt donker. Ik denk dat ik helemaal alleen ben op het terrein maar dat is niet zo. In het huisje op de hoek zitten 2 uit de kluiten gewassen Polen met een sterk sociaal netwerk want ze zijn continu aan het bellen. Verder is er niemand. Ik voel me toch wat onbehaaglijk. Zo stevig zijn die huisjes nu ook weer niet. Mochten ze kwade bedoelingen hebben is er werkelijk niemand die me hoort. Ik doe ook maar snel de lichten uit en probeer te slapen met mijn zakmes binnen handbereik. Voor wat het waard is. Echt lekker slapen lukt niet deze nacht.

km stand: 72,5
Locatie: Herberg De Bos, Swalmen
Weer: eerst miezerig, veel wind, rond de middag dikke regenbuien. Verder bewolkt.

Geschreven door Evelyns.travels