Tegen 4.00 komen we in Chumphon aan. Hier moeten we nog wachten op de bus die ons naar de pier brengt. Deze staat om 6.00 te wachten, dus tassen inladen en ± 30 km naar de pier. Het wordt langzaam lichter. We kunnen gelijk door naar de incheck voor de Lomprayah catamaran. Alle tassen en koffers worden voorop de boot op een hoop gegooid, zeiltje erover en klaar. Er kunnen ruim 400 mensen op en gelukkig kunnen we nog een paar prima stoelen bemachtigen. De airco staat op standje freeze. We zijn moe, vallen af en toe zittend in slaap. Toch gaat het vrij snel, via Nang Yuan Island, waar we een stop maken, leggen we om 9.30 aan bij de Maehaad pier van Ko Tao. De tassen en koffers staan al klaar op de pier als wij van de boot afstappen. Er staat al iemand van Ban's Diving met een bordje op ons te wachten. We stappen achterin een open taxi/ songthaew. Het is een klein stukje rijden naar Ban's. Hier werkt het als een geoliede machine. Check-in gaat snel. We worden om 17.30 verwacht voor 1e theorie duikles en nu met golfkarretje naar onze kamers gebracht. Die ziet er prima uit. 2 kamers vlakbij elkaar, de jongens ieder een eigen bed. Uitzicht op mooi zwembad en bergen, groen, palmbomen. We gaan op zoek naar een laat ontbijt en komen uit bij AC restaurant aan zee. Mooi uitzicht, lekker eten en dan terug op de kamer spullen uitpakken en een tukkie. Om 17.30 aantreden in klaslokaal voor theorie duikcursus. Als eerste moeten we een formulier tekenen dat PADI nergens voor aansprakelijk is. Medische vragenlijst om te checken of alles goed is. Ton komt nog goed weg met suikerziekte, maar mijn hoge bloeddruk en borstkanker medicatie vereist toch een bezoekje aan de dokter. Dus achterop de scooter Sairee Beach village in (de rest blijft in het lokaal). De dokter doet een 'stelt geen f*ck voor' onderzoekje en ik krijg een stempel. Na even wachten rijdt mijn scooter chauffeur weer voor, ik klim achterop en weer terug naar Ban's. De introductie/voorstelronde is net klaar. We hebben pauze om wat te eten en kijken dan de video van PADI open water. Op mij komt het over als één grote waarschuwing voor alle risico's die je kunt lopen, maar de jongens vinden het alleen maar 'vet'. Tegen 22.00 zijn we klaar. Moe en vol indrukken terug naar de kamer.

Geschreven door Evelyns.travels