Ik start rustig op want de etappe is niet zo lang vandaag. Laten we het maar weer over het ontbijt hebben. Fantastisch! een zelfgebakken pannacottataartje, appelmuffins, sterke koffie, sapje fruit, heerlijk! En hij heeft er maar wat extra kaas bij gelegd, want ja, ik ben een Hollandse en die houden van kaas...
Terwijl ik mijn fiets weer opzadel kijkt Fausto bezorgd toe. Voorzichtig waarschuwt hij me voor het drukke verkeer. Ik moet goed aangeven waar ik heen wil, goed handen uitsteken. Want de Italianen rijden niet allemaal zo netjes. Terecht blijkt later want er zijn toch stukken bij: in de kantlijn van een drukke weg fietsen, vrachtwagens vlak langs je, slecht asfalt, opgelapt of gaten erin, troep in de berm. Dan merk je wel dat het niet meer het verzorgde Noord Italië is. Maar goed, ik zal er toch langs moeten.
Geen ruimte voor pauzes vandaag. In het begin is het nog niet nodig, later is er gewoon geen gelegenheid om pauze te houden. Dus ben ik al om één uur gearriveerd op een zeer afgelegen B&B. Ongeveer een kilometer een weggetje omhoog vanaf de doorgaande route, dan een grindpad af door deels bos en deels langs een riviertje gedurende 2,5 km. Wederom gevonden dankzij de maps.me app. Geweldig!
Een groot oud huis met enorm terras ervoor wat uitkijkt op een groot weiland en de heuvels ertegenover. Er is geen mens te bekennen. Alleen een paar honden (die gelukkig niet erg waaks zijn) en heel veel katten. Nu stond er ook wel op de reservering dat ik pas om 16.00 uur in kon checken maar dat valt niet altijd te plannen. Er staan wat stoelen op het terras die ik onder de boom sleep voor wat schaduw. Daar eet ik mijn zelf meegenomen lunch. En dan maar mijn boek lezen. De honden komen bij me liggen. Ik zei het al, niet erg waaks. De katten komen ook een kijkje nemen maar die zien er een beetje viezig uit. Om 14.30 komt dan toch de gastvrouw die mij nog niet verwacht had. Sowieso had ze geen vrouw verwacht.
Na mijn boeking had ze gemaild naar Mister Muurman of ik ook wilde eten 's avonds. Ik zag al dat het afgelegen lag dus ik antwoordde dat ik graag een simpel diner, lees pizza of iets dergelijks, zou willen.
Maar zo gaat dat niet in deze agriturismo. Je wilt een diner, dan krijg je een diner. Het kleine vrouwtje in haar spijkerbroek en gympies zet een enorme koksmuts op waarvan ik nog dacht dat het een geintje was maar ze verdwijnt bloedserieus naar de keuken.
Op zijn Italiaans om 20.30 beginnen. Er zijn nog 2 andere gasten. Of ik een mezzo litro rosso wil? Nou, een halve liter rode wijn vind ik wel wat veel, dus doe maar een quatro. Dan volgt een bord antipasti, even later gevolgd door een heerlijke paddestoelen/kaas lasagna, dan biefstukreepjes met worteltjes in een sausje en gebakken aardappels waarna, hoe kan het ook anders, tiramisu volgt. En lekker! Ik plof bijna. Ben zulke hoeveelheden niet (meer) gewend. Ik kan daarna nog kiezen voor koffie, limoncello of grappa, maar het is al 22.30 uur. Het is mooi geweest. Ik rol mijn bedje in voor de finale morgen.

km stand: 52
Locatie: B&B Le Forre del Treja, Civita Castellana
Weer: alweer mooi, warm

Geschreven door Evelyns.travels